هانا آرنت
هانا آرنت (زاده ۵ اکتبر ۱۹۰۶ در لیندن،
هانوفر - درگذشته ۴ دسامبر ۱۹۷۵ در
نیویورک،
امریکا)،
فیلسوف (
فلسفه سیاسی) و
تاریخنگار آلمانی - یهودی تبار به دنیا آمد.
او در آمریکا سالها استاد دانشگاه در رشتهٔ تئوری سیاسی بود و از چند کشور، دهها دکترای افتخاری گرفت، و جایزهٔ آلمانی زبان
لسینگ و
فروید را نیز از آن خود کرد.
زندگی
هانا آرنت در سال ۱۹۰۶ در لیندن واقع در نزدیکی
هانوفر و در یک خانوادهٔ مرفه یهودی چشم به جهان گشود. والدین وی اگر چه
لیبرال و غیرمذهبی بودند، اما هانا را با این روحیه تربیت کردند که در مقابل یهودیستیزی ساکت ننشیند. هانا آرنت پس از پایان دورهٔ متوسطه، در ۱۸ سالگی در وارد دانشگاه ماربورگ شد.
[۱] او تحصیل خود را در رشته های
فلسفه، ادبیات یونان و الهیات مسیحی در دانشگاه
ماربورگ آغاز کرد ولی پس از چندی تحصیلات خود در ماربورگ را رها کرد و به دانشگاه
هایدلبرگ رفت و رساله دکترای خود را در فلسفه در سال ۱۹۲۶ با عنوان «مفهوم عشق از نظر
آگوستین قدیس» با
کارل یاسپرس، فیلسوف بزرگ آلمانی گذراند که بدان روزگار از منتقدان سرسخت آراء
هایدگر و تفکر محافظه کارانه بود. هانا آرنت که از دوران تحصیل در دانشگاه هایدلبرگ به بعد به یکی از بانفوذترین و خوش فکرترین رهبران چپ آلمان بدل شده بود، از مخالفان سرسخت
نازی های آلمان و از مدافعان شوراهای انقلابی چپ بود.
آرنت در سال ۱۹۲۹ به
برلین رفت و نخستین کتاب خود را که با عنوان زندگینامه راحل فارنهاگن منتشر کرد.
هانا آرنت در سال ۱۹۳۳، به هنگامی که
هیتلر در آلمان قدرت گرفت، چندی به زندان افتاد.
حکومت نازی هانا آرنت را پس از شعله ور شدن آتش جنگ جهانی دوم به اردوگاه های مرگ و کوره های آدم سوزی اعزام کرد اما بخت فلسفه و نظریه سیاسی بلند بود و هانا آرنت از اسارت فرار و سرانجام به آمریکا مهاجرت کرد و در سال ۱۹۵۱ تابعیت ایالات متحده را پذیرفت. هانا آرنت در آمریکا استاد کرسی نظریه های سیاسی بود. او بیشتر وقت خود را صرف تدریس در دانشگاههای پرینستون،
شیکاگو و «مدرسه جدید پژوهشهای اجتماعی» و نوشتن آثاری مهم در فلسفه سیاست کرد. دغدغههای مهم آرنت عبارت بود از:
خودکامگی، ماهیت شر و تضعیف مشارکت عمومی در روند سیاسی.
کتاب مشهور هانا آرنت با عنوان عنصرها و خاستگاه حاکیمت توتالیتر در سال ۱۹۵۱ به زبان انگلیسی منشتر شد. این کتاب آرنت را به یکی از مشهورترین و با نفوذترین نظریه پردازان دوران خود بدل و کتاب قدرت و قهر، از مهم ترین آثار هانا آرنت، جایگاه او را چون یکی از نظریهپردازان بزرگ قرن بیستم، تثبیت کرد.
هانا آرنت در این کتاب و در دیگر آثار خود نقدی عمیق، نو و ساختاری از مباحثی چون نسبت
روانشناسی تودهها و حکومت های
توتالیتر، نسبت عرصه عمومی و خصوصی و نسبت آزادی و فردیت با قدرت سیاسی به دست می دهد.
هانا آرنت در کتاب ابتذال شرور در تحلیل محاکمه
آدولف آیشمن، از سران نازی که در
اسرائیل محاکمه شد، تحلیلی جامع از
یهودستیزی و
هولوکاست به دست می دهد او با قدرتگرفتن
فاشیسم، دو بار دچار خطر جانی شد؛ یکبار در سال ۱۹۳۳ مدتی در زندان آلمان و بار دیگر در سال ۱۹۴۰ در فرانسهٔ اشغالشده، زمانی که در اردوگاههای موقت انتقال به کورههای آدمسوزی هیتلری بود؛ ولی سرانجام موفق به فرار به آمریکا شد و در آنجا در سال ۱۹۵۱ تبعهٔ آمریکا گردید. او بعدها نوشت که زبان اول تبعیدش، فرانسوی و زبان دوم مهاجرتش، انگلیسی شد.
رابطه او با هایدگر
در دوران دانشجویی هانا آرنت به مارتین
هایدگر استاد فلسفهٔ خود دل بست. اما متاهل بودن هایدگر، چشمانداز رسیدن به او را برای هانا آرنت تیره میساخت. او در کتاب «سایهها» سعی میکند گذشته و سیمای روحی خود و احساسش را نسبت بههایدگر شرح دهد هرچند که نامههای خصوصی بین این دو در اختیار محققان قرار نمیگیرد، امّا این کتاب گویای ناگفتههای بسیاری است. آرنت برای دوره کارشناسی ارشد و فرار از پیامدهای روحی و مادی این رابطه به «هایدلبرگ» مهاجرت میکند و زیر نظر
کارل یاسپرس، در نقطه مقابل هایدگر به ادامه تحصیل میپردازد، و رساله دکتریاش را پیرامون «مفهوم عشق از نظر
آگوستین قدیس» می نویسد.
آثار
در سال ۱۹۵۱ یکی از مهمترین آثار او تحت عنوان «عنصرها و خاستگاههای حاکمیت
توتالیتر» به انگلیسی منتشر شد. آلمانی همین اثر در سال ۱۹۵۵ به چاپ رسید. آرنت در این اثر با رژیمهای توتالیتر ناسیونال سوسیالیستی و استالینیستی از نظر سیاسی تسویهحساب کرده است. این اثر بازتاب گستردهای در میان متفکران و محافل سیاسی جهان داشت و آوازهٔ هانا آرنت را به عنوان اندیشمند سیاسی تثبیت کرد.
آثار اوعبارتند از:
- توتالیتاریسم
- بیوگرافی راحل فارنهاگن؛ یک زن رمانتیک یهودی آلمانی
- نامههای فلسفی، سیاسی به یاسپرس بین سالهای ۱۹۲۶ تا ۱۹۶۹
- پیرامون انقلاب
- دربارهٔ زندگی مشغول
- فلسفهٔ هستی چیست؟
- مفهوم عشق مسیحی نزد آگوستین قدیس.
- سایهها
- انقلاب(۱۹۶۳)، ترجمه عزتالله فولادوند
- خشونت(۱۹۷۰)، ترجمه عزتالله فولادوند
- وضع بشر، ترجمه مسعود علیا
- آیشمان در اورشلیم(۱۹۶۳)
- بحرانهای جمهوری(۱۹۷۲)
- حیات ذهن(۱۹۷۷)