با تکنولوژی نمایشگرهای بی‌سیم اینتل آشنا شوید intel wireless Display

[bigbang]

تصویر بدون خط

فناوری قطعات کامپیوتری و الکترونیکی با چنان سرعتی در حال پیشرفت است که رسیدن به نمایشگرهای بدون ‌سیم خیلی دور از ذهن نیست. در نمایشگاه CES امسال، اینتل فناوری جدیدی با نام WiDi را معرفی کرد که امکان ارتباط بدون‌سیم لپ‌تاپ‌های سازگار با این تکنولوژی با نمایشگرهای خارجی را فراهم می‌کند. این فناوری در عین جذابیت، بسیار ساده بوده و تنها به یک آداپتور و لپ‌تاپ سازگار با این تکنولوژی نیاز دارد. در ادامه شما را با عملکرد و نحوه استفاده از WiDi آشنا خواهیم کرد.
نمایشگرهای بی‌سیم
استفاده از فناوری نمایشگرهای بی‌سیم اینتل نیاز به ابزار پیچیده‌ای ندارد. در درجه اول به یک لپ‌تاپ با پردازنده Arrendale نیاز دارید. این فناوری از موتور گرافیکی HD Graphics استفاده کرده که در دل پردازنده‌های فوق قرار می‌گیرند. این لپ‌تاپ باید به نسل جدید کارت شبکه بی‌سیم Centrino، نرم‌افزار اختصاصی اینتل با نام My WiFi و همچنین ویندوز ۷ نیز مجهز باشد. برای اتصال به نمایشگر، به یک آداپتور Push2TV ساخت برند Netgear نیز نیاز بوده که از طریق کابل HDMI به تلویزیون و یا نمایشگر مورد نظر وصل می‌شود.

فناوری نمایشگرهای بی‌سیم

در فناوری My WiFi و نرم‌افزار Wireless Display دو ابزار کلیدی اینتل برای فناوری نمایشگرهای بی‌سیم هستند. نرم‌افزار نام برده، خروجی Frame buffer را دریافت کرده و آن‌را با سرعت ۳۰ فریم بر ثانیه، رمزگذاری می‌کند. نسخه ابتدایی نرم‌افزار از حداکثر رزولوشن ۸۰۰×۱۲۸۰ استفاده می‌کرد ولی در نسخه جدید، رزولوشن تا ۷۶۸×۱۳۶۶ افزایش یافته است.
به این محتوای ویدیویی (Video Stream) صدای دوکاناله افزوده شده و به صورت یک جریان با فرمت MPEG-2 از طریق WiFi به سمت آداپتور فرستاده می‌شود. این انتقال، استفاده از پروتکل RTSP و به صورت همزمان (Real Time) انجام می‌شود. آداپتور جریان دریافتی را رمزگشایی و رندر کرده و از طریق خروجی HDMI به نمایشگر می‌فرستد. برای ایجاد هماهنگی میان خصوصیات تلویزیون مثل رزولوشن و امکانات صوتی آن با این فناوری، از ساختار اطلاعاتی EDID استفاده می‌شود. آداپتور Push2TV اطلاعات مذکور را خوانده و وضوح و سایر مشخصات جریان ارسالی را متناسب با خصوصیات نمایشگر تنظیم می‌کند.

جریان خروجی سرعت بیت متفاوتی می‌تواند داشته باشد. به عنوان مثال، اگر در حال تماشای دسکتاپ باشید، این سرعت حدود ۶ مگابیت برثانیه خواهد بود. تماشای یک قطعه ویدیویی همراه با صدا چیزی حدود ۱۰ مگابیت برثانیه خواهد بود. برای این‌که تمامی پهنای باند شبکه بی‌سیم توسط این فناوری اشغال نشود، اینتل پهنای باند مورد استفاده برای ارتباط میان لپ‌تاپ و آداپتور را به ۱۰ مگابیت برثانیه محدود کرده است.
بد نیست بدانید که ارتباط بی‌سیم میان لپ‌تاپ و آداپتور Push2TV با استفاده از استاندارد ۸۰۲.۱۱g انجام می‌شود که پهنای باند تئوری ۵۴ مگابیت برثانیه را دارد. در عمل رسیدن به ۵۰ درصد این پهنای باند، یعنی چیزی بین ۲۲ تا ۲۴ مگابیت برثانیه، ارتباط مطلوبی خواهد بود. به همین دلیل اینتل با محدود کردن سرعت ارتباط در فناوری نمایشگرهای بی‌سیم، امکان استفاده از پهنای باند باقی‌مانده برای شبکه‌های اختصاصی (PAN) و همچنین اتصال به اینترنت از طریق WiFi را نیز باقی گذاشته است. این استفاده چندگانه از کارت شبکه بی‌سیم، توسط نرم‌افزار Wireless Display و به صورت خودکار کنترل می‌شود.

کارآیی و کیفیت

اینتل در معرفی فناوری نمایشگرهای بی‌سیم، آن‌را برای نمایش تصاویر ثابت و ارایه پاورپوینت معرفی کرده بود. ظاهرا این فناوری هنوز برای تماشای فیلم و اجرای بازی‌ها، کارآیی لازم را ندارد.
اولین نقطه حساس در این فناوری، تبدیل Frame buffer و جریان صوتی به یک جریان MPEG-2 است که بار پردازشی بالایی روی پردازنده قرار می‌دهد. البته این فرآیند برای پردازنده‌های Core i3 و Core i5 که به فناوری Hyper Threading نیز مجهز هستند کار چندان دشواری نخواهد بود. در این حالت برای ارسال یک قطعه ویدیویی با وضوح ۴۸۰p با فناوری بی‌سیم، استفاده از پردازنده در حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد خواهد بود. در این حالت است که با کمی کندی و تاخیر مواجه شوید و حتی حرکت ماوس روی صفحه‌نمایش را نیز با کمی تاخیر (حدود نیم تا یک ثانیه) داشته باشید.

بسته به این‌که محتوای فرستاده شده روی کارت شبکه دارای چه کیفیت و حجمی هستند، تجربه متفاوتی از این تکنولوژی را خواهید داشت. به عنوان مثال، برای نمایش دسکتاپ در رزولوشن ۷۲۰×۱۲۸۰، سرعت و کیفیت تصاویر، بسیار خوب بوده و بار قرار گرفته روی پردازنده و کارت شبکه نیز زیر ۲۰درصد خواهند بود. کیفیت تصاویر در این رزولوشن اگر با اتصال مستقیم لپ‌تاپ به یک نمایشگر Full HD، برابری نمی‌کند ولی برای کاربردهای معمولی و نمایش پاورپوینت و نرم‌افزارهایی با تصاویر تقریبا ثابت، جوابگو است.
حتی تماشای قطعات ویدیویی با سرعت ۸ تا ۱۰مگابیت برثانیه با این تکنولوژی، تصاویر نسبتا قابل‌قبولی به دنبال دارد. در این حالت اگرچه در برخی تست‌ها بی‌نظمی‌هایی در تصویر مشاهده می‌شود، ولی در کل تصویری واضح و با سرعت قابل قبول به نمایش درمی‌آید. اینتل توصیه کرده تا لپ‌تاپ مورد استفاده در همان اتاقی قرار گیرد که آداپتور Push2TV قرار گرفته است. در عمل شما می‌توانید حتی از این آداپتور بیشتر هم فاصله بگیرید بی‌آن‌که ارتباط قطع شود یا کیفیت تصاویر پایین بیاید. تنها ایراد کار این است که میزان استفاده از کارت شبکه (Network utilization) کمی بالا خواهد رفت و شاید به نزدیک ۵۰ درصد هم برسد. این میزان تقریبا دو برابر باری است که همه تجهیزات در یک اتاق باشند.

پخش محتوای محافظت شده

یکی از نکاتی که هنگام استفاده از فناوری نمایشگر بی‌سیم اینتل باید درنظر داشته باشید عدم توانایی آن در انتقل محتوای محافظت شده HDCP است. این محتوا شامل دی‌وی‌دی‌های معمولی و دیسک‌های Blu-ray است. این تکنولوژی خود را به عنوان یک پورت HDMI محافظت نشده به سیستم‌عامل می‌شناساند. با توجه به ذات بی‌سیم بودن این فناوری، بعید به نظر می‌رسد اینتل بتواند آن‌را به مسیری برای انتقال محتوای محافظت شده تبدیل کند.