آوازی از غزلیات مولوی در مایه شوشتری با صدای احمد ابراهیمی با ارکستر پایور

[دانه کولانه]

آوازی از غزلیات مولوی در مایه شوشتری با صدای احمد ابراهیمی با ارکستر پایور

من آقای ابراهیمی رو نمیشناسم زیاد
اما این صدا بسیار اشناتر است برام با این حال
چند تا از وبلاگهای موسیقی خواننده رو احمد ابراهیمی ذکر کرده اند
که انصافا اواز رو بسیار زیبا و درست میخونه .


همچنین مضمون شعر و لحن اون خصوصا بیت آخر اون کمی ذهن رو
منحرف میکنه به سمت شعرای معاصر اما باز با این وجود اکثر منابع نت این
شعر رو از مولوی دونسته اند .

ای خداوند یکی یار جفاکارش ده

دلبری عشوه ده سرکش خون خوارش ده
تا بداند که شب ما به چه سان می گذرد
غم عشقش ده و عشقش ده و بسیارش ده
چند روزی جهت تجربه بیمارش کن
با طبیبی دغلی پیشه سر و کارش ده
ببرش سوی بیابان و کن او را تشنه
یک سقایی حجری سینه سبکسارش ده
گمرهش کن که ره راست نداند سوی شهر
پس قلاوز کژ بیهده رفتارش ده
عالم از سرکشی آن مه سرگشته شدند
مدتی گردش این گنبد دوارش ده
کو صیادی که همی کرد دل ما را پار
زو ببر سنگ دلی و دل پیرارش ده
منکر پار شده ست او که مرا یاد نماند
ببر انکار از او و دم اقرارش ده
گفتم آخر به نشانی که به دربان گفتی
که فلانی چو بیاید بر ما بارش ده
گفت آمد که مرا خواجه ز بالا گیرد
رو بجو همچو خودی ابله و آچارش ده
بس کن ای ساقی و کس را چو رهی مست مکن
ور کنی مست بدین حد ره هموارش ده







پسورد : www.p30city.net