خالقان پاندای كونگ فو كار ادامه بچه كاراته كار را می نویسند

[SHeRvin]

خالقان «پاندای كونگ فو كار» ادامه «بچه كاراته كار» را می نویسند

«سایروس ووریس» و «اتان ریف» خالقان «پاندای كونگ فو كار» ادامه «بچه كاراته كار» را می نویسند.
بچه كاراته كار محصول كلمبیا پیكچرز كه یادآور آثار اكشن سینما در دهه ۱۹۸۰ است یك اثر بازسازی شده است.
این فیلم توسط شركت فیلم سازی «كلمبیا پیكچر» و «چاینا فیلم گروپ» بازسازی شده است.
فیلم جدید را هارالد زوارت کارگردانی کرده و داستان درباره پسر بچه ای به نام دره پارکر با بازی جیدن اسمیت، پسر ۱۱ ساله ویل اسمیت است که همراه مادرش از دیترویت به چین سفر می کند. وقتی هم سن و سال های دره برای او مزاحمت ایجاد می کنند با کمک یک استاد کاراته (جکی چان) یاد می گیرد از خود دفاع کند.
فیلم اصلی را جان آویلدسن سال ۱۹۸۴ با بازی رالف ماکیو و نوریوکی پت موریتا ساخت که موفق از کار درآمد و دو دنباله سینمایی و یک مجموعه کارتونی به همراه داشت.
نسخه اصلی این فیلم در سال ۱۹۸۴ میلادی توسط «جری وینتراوب» كارگردانی شد.
در نسخه جدید این فیلم بازیگرانی چون جكی چان، «چیدن اسمیت» و«كن استوویچ» هم نقش آفرینی كرده اند.
جكی چان در چند سال اخیر آثاری چون، سه گانه «ساعت شلونی»، «پادشاهی ممنوعه»، «جاسوس خانه بغلی» به فعالیت پرداخته است.
«کاراته کید» جدید در سه روز اول اکران در ۳۶۶۳ سینما در آمریکا و کانادا ۵۶ میلیون دلار فروخت و بالاتر از تریلر حادثه ای «تیم درجه یک» قرار گرفت.
نسخه اصلی بچه كاراته بازبا هزینه تولید ۴۰ میلیون دلار با ۳۰۰ میلیون دلار در گیشه جهانی نسبتا" موفق عمل كرد.


ایسنا

[امیر عباس انصاری]

البته جکی چان کانگ فو و بوکس چینی و ووشو کا میکنه نه کاراته!

[bigbang]

به نظر چیزی از توش در نمیاد !
دیگه خیلی کلیشه شده دیگه اَه اَه ............
تمومش هم نمیکنن !
یک بار پاندا بعد پسر ویل اسمیت
فردا حتماً خانم مارپل !! ولمون کنین دیگه بابا بروسلی مُرد اَه !
دیگه اصلاً اسم کونگ فو ، شنگ فو ، شاراته و کاراته .............. میشنوم حالم بد میشه

[امیر عباس انصاری]

از بعد از ماتریکس کل فیلمهای رزمی شدن ماتریکس
جالبه هنوز هم تک و توک فیلمهای شائولینی و هنگ کونگی و ووشوئی با سبک و سیاق قدیمی ساخته میشه!!

جدا هنر رزمی ژاپن و سبک ئی آی دو یا همون سامورائی با سینمای رزمی اون خیلی بهتر عمل کرد و فیلمهای سامورائی همیشه دارای داستانی اصلی و رزمی فرعی و حاوی فلسفه زندگی و رزمی هستند
نه جفتک چهارگوش چندتا چینی با داد و بیداد و صدای ضربات شلنگ بر بشکه!!!

یک زمانی ژان کلود وندام سینمای رزمی خوبی رو اداراه کرد
زمان رزمی ها گذشته
کسی به سینتیا رادراک و ژان کلود وندام نگاه نمیکنه
وزلی اسنایپس هم باید در قالب یم ابر قهارمان یا یک فیلم نوآر رزمی رو کار کنه
رزمی در خدمت سینماست
نه مثل زمان بروس لی و جکی چان سینما در خدمت رزمی

پسر کاراته یا بچه کاراته یا کاراه کید رو من دیدم
چیز رزمی مهیجی نداره
بیشتر آموزش زندگی و فلسفه با زلانی ساده و نوجوانانه برای جهان هست
فیلمی هست که یک بار میشه دید و سه گانه است و نمیشه ادامه اش داد

حرفهای استاد و شاگرد درباره تراشیدن اضافات تفکر و روح و روان همانند ساختن و پرورش و خلق یک درختچه بونسای جالبه
ولی هنرپیشه پسر بیشتر یه دست و پا چلفتیه تایک رزمی کار!!!

پا نوشت:
دیدن فیلم رزمی مبارزی در باد زندگینامه سوساس (دان یازده) ماسو تاتسو اویاما بنیانگذار سبک کیوکوشین کای کاراته و زندگینامه یاساهیرو یاماشیتا بزرگ مرد جودو رو پیشنهاد میکنم
رزمی یعنی زندگی، نه دلقک بازی