یکی در بیابان سگی تشنه یافت
برون از رمق در حیاتش نیافت

تکیه بر تقوا و دانش در طریقت کافریست

راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش

ر

شاهد عهد شباب آمده بودش به خواب
باز به پیرانه سر عاشق و دیوانه شد

ق

حرف انتخابی ؟! با "آ" ادامه میدم

آنکه دستور زبان عشق را
بیگزاره در نهاد ما نهاد
خوب می دانست تیغ تیز را
در کف مستی نمی بایست داد

ب

به خدا که جرعه‌ای ده تو به حافظ سحرخیز
که دعای صبحگاهی اثری کند شما را

ز

ز آدمی به جهان نام نیک ماند و بس
به مهر کوش که گیتی به کس وفا نکند

ی