سایه قد تو بر قالبم ای عیسی دم
عکس روحیست که بر عظم رمیم افتادست

ش

خسروا گوی فلک در خم چوگان تو باد

ساحت کون و مکان عرصه میدان تو باد

ت

قمار عاشقان بردی ندارد از نداران پرس
کس از دور فلک دستی نبرد از بد بیاران پرس

س

فدای دوست نکردیم عمرو مال دریغ

که کار عشق زما اینقدر نمی آید

د

دم فرو بسته هم اکنون ز غم و جور فلک
نزد هرکس نتوان گفت چو افسانه ی دل

ر

روزگارست که گه عزت دهد گه خار دارد
چرخ بازیگر از این بازیچه ها بسیار دارد

م