ابی تر از انیم که بی رنگ بمیریم
از شیشه نبودیم که از سنگ بمیریم

ع

عیشم مدام است از لعل دلخواه
کارم به کام است الحمدلله

ز

زهد مفروش ای قلدر آبروی خود مریز
زاهد ار هستی تو پس اقبال بر دنیا چه شود

ق

قسم به حشمت و جاه و جلال شاه شجاع

که نیست با کسم از بهر مال و جاه نزاع

ف

فریاد مردمان همه از دست دشمن است
فریاد ما از دل نا مهربان دوست

ظ

ظل ممدود خم ظلف تو ام بر سر باد
کاندران سایه قرار دل شیدا باشد

ط

طاعت ان نیست که بر خاک نهی پیشانی
صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست

ث

ثاقبا بخت چنین خواست که من خوار شوم

تا به کوهش برسم طالع بهتر گیرم

ب

برو ای گدای مسکین در خانه علی زن
که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را

ع