ای باده ز خون من به جامت
این می به قدح بود مدامت |
تا لشکر غمت نکند ملک دل خراب
جان عزیز خود به نوا میفرستمت |
توام سررشته داری، گر پرم سوی تو معذورم |
الحق آنجا کآفتاب روی توست صد هزاران بی سر و بی پا خوش است |
توبه و پرهیز کردم ننگرم زین بیش من
زلف جان آویز را یا چشم رنگ آمیز را |
از سایه به خورشید اگرت هست امان خورشید رخی طلب کن و سایهٔ گل |
لب و دندانت را حقوق نمک
هست بر جان و سینههای کباب |
بی تو از صد شادیم یک غم به است با تو یک زخمم ز صد مرهم به است |
تخت زمرد زده است گل به چمن
راح چون لعل آتشین دریاب |
بس که طوطی جان بزد پر و بال ز اشتیاق لب شکر بارت خار در پای گل شکست هزار ز آرزوی رخ چو گلنارت |
اکنون ساعت 05:26 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)