میدونین چند وقته در مشاعره سنتی پست نزدم ؟


ز چشمش جان نشاید برد کز هر سو که می بینم
کمین از گوشه ای کردست و تیر اندر کمان دارد

در خزان با سرو و نسرینم ، بهاری تازه بود
در زمین با ماه و پروین ، آسمانی دا شتم
درد بی عشقی زجانم برده طاقت، ورنه من
داشتم آرام ، تا آرام جا نی دا شتم

محمل بدار ای ساروان تندی مکن با کاروان
کز عشق آن سرو روان گویی روانم میرود...


مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

این بیت اخیر در انتهای شعر نوایی از طبیب اصفهانیه که در نوایی نوایی
وجود داره و هم اینکه در اواز و تصنیف های دیگه هم به کار میره
یکی از تصنیف های زیبای سالار عقیلی به همین نامه
اما زیبا تر از اون همون نوایی که ابراهیم شریف زاده در ابر کاست خون پاش و نغمه ریز استاد حسین سمندری که موسیقی مقامی خراسان و تربت جام هست اجرا میشه
این کاست دوتار نوازی بسیار بسیار بزرگ و ارزشمنده همونطور که گفته بودم اخوان ثالث!
در شعری به همین نام به زیبایی حسین سمندری رو توصیف میکنه و قدر و منزلت این ساز این نوازنده و اون خطه بزرگ که خودش فرهنگش و مردمانش همه پاک و مقدس و بزرگ هستند
رو نشون میده....
ان شاالله به زودی تمام این کاست رو در سایت برای دانلود خواهم گذاشت
تا همه دوستان از اعجاز دوتار و فرهنگ و هنر اون سرزمین بهره ببردند...
دوتار نوازان تربت جام و بجنورد و قوچان.....

ديباچه ي عشق و عاشقي باز شود

دلها همه آماده پرواز شود

در ماه محرم الحرام تو حسين

ايام عزا و غصه آغاز شود

در غم ما روزها بیگاه شد
روزها با سوزها همراه شد

در گوشه امید چو نظارگان ماه
چشم طلب بر آن خم ابرو نهاده ایم

منم که شهره شهرم به عشق ورزیدن
منم که دیده نیالوده ام به بد دیدن

نذر کردم که ازین غم به در آیم روزی
تا در میکده شادان و غزلخوان بروم

مشنو اي دوست كه غير از تو مرا ياري هست
يا شب و روز بجز فكر توام كاري هست