در عشق تو گاه بت پرستم گویند
گه رند و خراباتی و مستم گویند

دست طمع چو پیش کسان میکنی دراز
پل بسته ای که بگذری از آبروی خویش

شب گر رخ مهتاب نبیند سخت است
لب تشنه اگــر آب نبینـد سخت است

دیر جوشی تو در بوته ی هجرانم سوخت
ساختم این همه تا وارهم از نامی ها

دل که رنجید از کسی خرسند کردن مشکل است
شیشه ی بشکسته را پیوند کردن مشکل است

تا کشته ی وای محبت نشوی
سر رشته عاشقی دستت ندهند