یاد ایامی که در گلشن فغانی داشتیم
در میان لاله و گل آشیانی داشتیم

من این مقام به دنیا و آخرت ندهم
اگر چه در پی ام افتند هر دم انجمنی

یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم
هر چند در این عهد خریدار ندارد

یوسف گم گشته باز آید به کنعان غم مخور
کلبه ی احزان شود روزی گلستان غم مخور

راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با او رطل گران توان زد

دیدی ای دل که غم عشق دگر باره چه کرد
چون بشد دلبر و با یار وفا دار چه کرد

در بلا یار باش یاران را
تا کند فضل ایزدت یاری