شکر بصبر دست دهد عاقبت ولی

بد عهدی زمانه امانم نمیدهد

دولتی را که نباشد غن از آسیب زوال
بی تکلف بشنو دولت درویشان است

تا فضل و عقل بینی بی معرفت نشینی

یک نکته ات بگویم خود را مبین که رستی

یک دل بنما که در ره او
بر چهره نه خال حیرت آمد

من و تو را ببرد دزد پیر از آنک

ز دزد خواسته بودیم پاسبانی را

(اختر چرخ ادب پروین اعتصامی)

دهر بسیار چو من سر بگریبان دیده است

چه تفاوت کندش سر به گریبانی من