|
|
**** ئه ر مه نی **** (((با ترجمه فارسی))) آواره‌گه‌‌ی بیچاره‌گه‌ی بی خانمانم ئه‌رمه‌نی ! من همان آواره و بيچاره و بي آشیانم ارمني مالد نیه‌زانم هاله کوو رووح و ره‌وانم ئه‌رمه‌نی ! خانه ات را نميدانم كجاست ای همه وجودم ارمني ترسم وه گه‌ردم تا نه‌که‌ی بیوشی بچوو دهر وا نه‌که‌ی مي ترسم كه بامن نسازی بگويي برو و در راباز نكني ئمجا مه دی دیوانه‌گه‌ی ئاگر وه گیانم ئه‌رمه‌نی "آن وقت"است كه همان ديوانه آتش به جان افتاده ام ارمني ته به‌و موسلمانی بکه له‌ی گه‌وره مهمانی بکه تو بيا مسلماني كن و اين کافر را نوازش كن هه‌ر چی ک خوه‌د زانی بکه م ناتوانم ئه‌رمه‌نی ! هر طوري كه خودت ميداني كن كه من ناتوانم ارمني بیخود ئرا ترسی خوه مم قورسه ده‌مم خاتر جه‌مم بيخود چرا مي ترسي؟ خودم هستم ،خاطر جمع باش ،قابل اطمينانم مانگه شه‌وه سایه‌ی خوه‌مه‌ها شان وه شانم ئه‌رمه‌نی ! شب مهتابيه و اين سايه خودم است كه شانه به شانه ام مي بيني(نترس)ارمني نووش ئه‌وقره چشتی نیه ده ر وا که بارم که‌فتیه اينقدر نگو كه چيزي نيست در را باز كن كه دلم اینجا گیر است هه‌ر یه‌ی چکه‌ی نه‌ذری بکه ته‌ر بوو زوانم ئه‌رمه‌نی ! فقط يك قطره عشقت را نذر كن ووجودم راسیراب كن ارمني ئه‌ر یه‌ی که‌سی له دژمنی پرسی یه له کووره سه‌نی اگر كسي با نيت دشمني از من بپرسد كه شراب عشق را از كجا مي گيري وه گیان هه‌ر چی کافره ئیوشم نیه زانم ئه‌رمه‌نی ! به جان همه كافرانِ (قسم)! مي گويم نميدانم ارمني پشتم له بار ده‌رد و خه‌م شکیا نیه‌زانم چوه بکه‌م پشتم زير بار درد و غم شكسته است و نميدانم كه چه كنم. ده‌ردم یه‌سه له مال خوه‌م بی خانمانم ئه‌رمه‌نی ! دردم اين است كه در خانه خود بي خانمانم (آواره ام)ارمني رووژ و شه وم جوور یه‌که دهر وا که مایووسم نه‌که! روز و شبم مثل هم است در باز كن و مايوسم نكن ئاخه و ه ناشه‌ر تازه م جایل جوانم ئه‌رمه‌نی ! آخر من (بلابه دور) جاهل(جوان) و جوانم ارمني دهر واکه زیوتر « په‌رته‌وه» مهمانه‌گه‌ی ئاخر شه‌وه در را باز كن زود؛ پرتو مهمان آخر شب است یه‌ی شیشه له و به‌د مه‌سه‌وه پر که بزانم ئه‌رمه‌نی ! یک جام از عشقت به من عطا کن ارمنی استاد علی اشرف نوبتی ( پرتو کرماشانی) |
شعری از عبدا... پشیو روز خوش دختران.... یک شعر از : عبد الله پشیو ترجمه : حسن اشعری - نقده روز خوش ، دختران قرن آینده ! روز خوش ، پسران قرن آ ینده بمانید چشم به راه من ، هرچند دورم از شما... برسر پیمانم هنوز تاب نادیدنتان نیست مرا مپرسید کی ، مپرسید چون ، مپنداریدپشیمانم . شاید به هنگام نوروز به سان ریشه ی گیاه برفراز تپه ی ملامروان زندگی را زسر گیرم شاید یک شب همراه برق آذرخش بازآیم چون شبح پرچم بک نفس پیش چشمان به اهتزاز در بیایم شاید ازپیرگباری باران بهاری دردامان سپیداری به سان قارچ برآیم از دل خاک یادرکشتزاری متروک برویم چون خوشه ی جو، در غوغای پای کوبان روم در قلب ازدحام به ناگه گیردم دستی دست دختر هم رقصی . روز خوش،دختران قرن آینده روز خوش، پسران قرن آ ینده ، چون رسید لحظه ی دیدار بخوانیدم برسفره ی لبریزتان که طعم اشک و خون نمی خیزد ازنانتان باشد یک شب به آرامی بیاسایم دربستر خوابهایتان به هرکجا سر کشیدم به زندگی در این جهان ماوای من یا کلک بود روی امواج یا شاخه ای تک افتاده در سیه باد. فقط یکباربگذارید روز روشن بر لب راه فارغ از فتوای شیخ و رخصت خانان رها از ترس ،بی خیال طعنه ها درآویزم به اندام دختر کردی عطر نرگس بیفشاندنفسهایش دستانش طعم و بوی خاک روز خوش ، دختران قرن آینده... روز خوش، پسران قرن آ ینده دستم به دامان چون در رسد آ ن روز روز روییدن یابرآمد ن مرا پساپورتی دهید هرچه که باشد مهم نیست بلند بالا یا میان قد آنسان که دلخواه شماست زرد گونه یا که قرمز بنفشه ای و یا آبی ویاسیاه همچو قطران... به درازای زندگی حسرت به دل ماندم تنها یک روز در جیب خود داشته باشم شناسنامه ی میهنم را |
|
|
|
|
|
|
ولاتی پر له دلداری "بو تو ، بو ئه و که سه ی ک ... و ده یزانم له داهاتو له دایک بو " ئه وه ده نگي كيیه له قولاوي ميژو ده يته دهر !؟ ره شه باي كامين ولاته له م دارستانه ك سروه ي دوستيمان به كاتي په شيوي ري به ره ؟! ره شه باي كامين ولاته !؟ ژيانمان ئشكه وتيكه، پره له هه راس له داس ، روژي چه ن جار بيرم له دار بوو ؟ سه ري چه ن وشه چه ن عشق له سيداره درا ؟ كات كوژراوه بو ژين وشه مردوه بو شيعر من بو تو، دلنيا بو ميژويكي تر له دايك بو پر له هه ستی ژیان پر له دلداری له پاش من به لام له هه ر پیتیکم ده ره ختیکی تر له هه ر وشه یکم شاریکی تر له هه ر شیعریکم ولاتیکی تر له دایک بو ولاتی پر له شیعر پر له دلداری کات زیندوه بو بو ژیان وشه زینده وه بو بو شیعر من بو تو ترجمه ی شعر بالا: سرزمینی پر از عشق برای تو ، برای کسی که ... و می دانم زاده خواهد شد . این صدای کیست که از اعماق تاریخ می آید ؟ سیه باد کدام سرزمین است در این جنگل که نسیم دوستیمان را به لحظه های پریشانی می برد سیه باد کدام سرزمین ؟ زندگی غاری ست پر از ترس پر از داس، روزی چند بار فکرم ، به دار آویخته می شود ؟! سر چند واژه چند عشق، به دار می رود زمان برای زندگی کشته شده است، واژه برای شعر مرده است و من برای تو، بی شک (مطمئن باش) تاریخی دیگر زاده خواهد شد تاریخی دیگر پراز زندگی پراز عشق بعد از من اما...!! از هر حرفم درختی دیگر از هر واژه ام شهری دیگر و از هر شعرم سرزمینی دیگر زاده خواهد شد سرزمینی پراز شعر پراز عشق زمان برای زندگی زنده خواهد شد واژه برای شعر و من برای تو. |
| اکنون ساعت 11:27 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)