در مقامی که صدارت به فقیران بخشند
چشم دارم که به جاه از همه افزون باشی |
جاه و جلال من تویی ملکت و مال من تویی
آب زلال من تویی بی تو به سر نمی شود |
بي همگان به سر شود بي تو به سر نميشود
داغ تو دارد اين دلم جاي دگر نميشود |
این تن اگر کم تندی راه دلم کم زندی
راه شدی تا نبدی این همه گفتار مرا |
آن که در طرز غزل نکته به حافظ آموخت
یار شیرین سخن نادره گفتار من است |
شبی چون چاه بیژن تنگ وتاریک
چو بیژن در میان چاه و او من ثریا چون منیژه بر سر چاه دو چشم من بدو چون چشم بیزن |
ندانم از چه سبب رنگ آشنایی نیست
سهی قدان سیه چشم ماه سیما را |
سنگ در برکه می اندازم و می پندارم
به همین سنگ زدن ماه به هم می ریزد |
سرکش مشو که چون شمع از غیرتت بسوزد |
در شب هجران مرا پروانه وصلی فرست
ورنه از سوزت جهانی را بسوزانم چو شمع |
اکنون ساعت 02:14 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)