من تموم قصه هام قصه توست
اگه غمگینه ، اون از غصه توست
یه دفعه مثل یه آهو ، توی صحرا ها رمیدی
بس که چشم تو قشنگ بود ، گله گرگ وندیدی
دل نبود توی دلم ، تو رو گرگا نبینن
اونا با دندون تیز ، به کمینت ، نشینن
الهی من فدای تو ، چیکار کنم برای تو؟
اگه تو این بیا بونا ، خاری بره ، به پای تو

بین من و تو فاصله غوغا میکنه!
تو به شفافی شبنم روی برگا
من مثل يه برگ زردی که ميو فته از درختم
تو مثل طراوت گلای نرگس
روی قلبم من نوشتم بی تو هرگز
بين من و تو فاصله غوغا می کنه
ياد حرفای قشنگت منو رها نمی کنه

در خواب ناز بودم شبی دیدم کسی در می زند
در را گشودم روی او دیدم غم است در می زند
ای دوستان بی وفا از غم بیاموزید وفا
غم با آن همه بیگانگی هر شب به من سر می زند

وقتی که دیگر نبود،
من به بودنش نیازمند شدم.

وقتی که دیگر رفت ،
من به انتظار آمدنش نشستم .

وقتی که دیگر نمی توانست مرا دوست بدارد،
من او را دوست داشتم .

وقتی که او تمام کرد
من شروع کردم ....
وقتی او تمام شد .... من آغاز شدم .

و چه سخت تنها متولد شدن،
مثل تنها زندگی کردن است ....
مثل تنها مردن

آنگاه که ...
ضربه های تیشه ی زندگی را
بر ریشه ی آرزوهایت حس می کنی
به خاطر بیاور که ...
زیبائی شهاب ها
از شکستن قلب ستارگان است !!!

من تو را دوست ندارم ....
نه دوستت ندارم
اما هنگامی که نیستی غمگینم
و به آسمان آبی بالای سرت
و ستارگانی که تو را می بینند
رشک می برم
تو را دوست ندارم
اما نمی دانم چرا
آنچه می کنی در نظرم بی همتا جلوه می کند
تو را دوست ندارم
اما هنگامی که نیستی
از هر صدائی بیزارم ....
حتی اگر صدای کسانی باشد که دوستشان دارم
زیرا صدای آنها
طنین آهنگ صدایت را در گوشم می شکنند
دوست ندارم تو را ; آه میدانم که دوستت ندارم
اما افسوس که دیگران دل ساده ام را
کمتر باور میدارند
و چه بسا به هنگام گذر می بینم که بر من نمی خندند
زیرا آشکارا می بینند
که نگاهم به دنبال توست ....

عاشقم عاشق ستاره صبح
عاشق ابرهای سرگردان
عاشق روزهای بارانی
عاشق هرچه نام توست بر آن
فروغ فرخزاد