خود را به که بسپارم
وقتی که دلم تنگ است
پیدا نکنم همدل
دلها همه از سنگ است
گویا که در این وادی
از عشق نشانی نیست
گر هست یکی عاشق
آلوده به صد رنگ است

تا کوچ این همه رخوت و تنهایی
به شانه ی کدام مهری می توان آمیخت ؟
و دست کدامین مهتاب را
تا طلوعی دیگر می توان گرفت ؟
پرسه ی بیهوده ایست !
این حوالی
رخوت و تنهایی
درد مشترک آدم هاست ...

نیلوفر ثانی .شباهنگ

ز چشمت اگر چه که دورم هنوز
پر از اوج عشق و غرورم هنوز
اگر غصه بارید زماه و زسال
به یاد گذشته صبورم هنوز
شکستند اگر قاب یاد مرا
دل شیشه دارم بلورم هنوز
سفر چاره ی دردهایم نشد
پر از فکر راه عبورم هنوز
پر از خاطرات قشنگ توام
پر از یاد و شوق و مرورم هنوز
ترا گم نکردم خودت گم شدی
من شیفته با تو جورم هنوز
اگر جنگ با زندگی ساده نیست
در این عرصه مردی جسورم هنوز
اگر کوک ماهور با ما نساخت
پر از نغمه و پر زشورم هنوز
قبول دارم عمر خوشی ها کم است
ولی با توام پس صبورم هنوز

آنچه آتش به دلم می زند ،
اینک،
هر دم سرنوشت بشر است ،
داده با تلخی غم های دگر دست به هم !
باز این درد و دریغ است که ما
تیر هامان به هدف نیک رسیده است ، ولی
دست هامان ، نرسیده است به هم !

فریدون مشیری

خیال انگیز و جان پرور
چو بوی گل سراپایی
نداری غیر از این عیبی
که می دانی که زیبایی
من از دلبستگیهای تو
با آیینه دانستم
که بر دیدار طاقت سوز خود
عاشق تر از مایی

می توانم کنار تو باشم و
باز بی آواز از راز این همه همهمه بگذرم ...
من از پی زبان پوسیدگان نخواهم رفت !
تنها منم که در خواب این همه زمستان نگر نشین ،
هی بهار بهار برای با بابونه آرزو می کنم .
حالا همین شوق بی قیمت و قاعده
همین حدود رویا و رفتن از پی نور ، ما را بس ،
تا بر اقلیم شقایق و
خیال پروانه پادشاهی کنیم .

سید علی صالحی

من گریزانم از این خسته ترین شکل حیات
و از این غربت تلخ
که به اجبار به پایم بستند
می گریزم از شب
می گریزم از عشق
و تو ای پاک ترین خاطره ها
همه جا در پی تو می گردم ...

آزاد شو از بند خویش ، زنجیر را باور نکن
اکنون زمان زندگی ست ، تاخیر را باور نکن
حرف از هیاهو کم بزن از آشتی ها دم بزن
اط دشمنی پرهیز کن ، شمشیر را باور نکن
خود را ضعیف و کم ندان ، تنها در این الم ندان
تو شاهکار خلقتی ، تحقیر را باور نکن
بر روی بوم زندگی هر چیز می خواهی بکش
زیبا و زشتش پای توست ، تقدیر را باور نکن
تصویر اگر زیبا نبود ، نقاش خوبی نیستی
از نو دوباره رسم کن، تصویر را باور نکن
خالق تو را شاد افرید ، آزاد آزاد آفرید
پرواز کن تا آرزو ، زنجیر را باور نکن

مهدی جوینی

1. درگیر رویای توام منو دوباره خواب کن
   دنیا اگه تنهام گذاشت تو منو انتخاب کن
   دلت از آرزوی من انگار بی خبر نبود
   حتی تو تصمیمای من چشمات بی اثر نبود
   خواستم بهت چیزی نگم تا با چشام خواهش کنم
   درا رو بستم روت تا احساس آرامش کنم
   باور نمی کنم ولی انگار غرور من شکست
   اگه دلت میخواد بری اصرار من بی فایدست
   هر کاری میکنه دلم تا بغضمو پنهون کنه
   چی میتونه فکر تو رو از سر من بیرون کنه
   یا داغ رو دلم بذار یا که از عشقت کم نکن
   تمام تو سهم منه به کم قانعم نکن