قديمي‌ترين شهرهاي اروپا

در اروپا شهرهاي فراواني وجود دارند که صدها سال از تاريخ تشکيل آن‌ها مي‌گذرد و مغرور از چنين سابقه‌اي، به انبوه گردشگراني خود فخر مي‌فروشند. اما در بين اين جاذبه‌هاي تاريخي چند صد ساله مي‌توان به مناطقي برخورد که از هزاران سال پيش تا به امروز همچنان پابرجا مانده و حتي يکبار هم خود را خالي از جمعيت نديدند...

اين شهرها، هنوز هم از گذشته‌هاي بسيار دور خود نشانه‌هاي بي‌شماري دارند. خانه‌ها، معابد، ميدان‌ها، بناها و بي‌شمار ابنيه و جاذبه‌ که با وجود سپري شدن هزاران سال از قدمتشان باز هم مي‌توان اجزاي تشکيل دهنده آن‌ها را با همان احساس اوليه لمس کرد.

اما در اين ميان، کدام شهر را مي‌توان قديمي‌ترين شهر اروپا ناميد. آنچه در ادامه خواهيد خواهند، مجموعه‌اي از پنج شهر تاريخي و کهن اروپا است که از هزاران سال پيش از ميلاد تا امروز زندگي را در خود حفظ کرده و به قديمي‌ترين شهرهاي زنده اروپا تبديل شده اند.
1- آتن، يونان:

http://www.bartarinha.ir/files/fa/ne.../36766_620.jpg

«آتن»، زادبوم يونان کلاسيک وتمدن غربي، مملو از بناها و مناظر زيبا و چشم نوازي است که تصويري تازه از گذشته‌هاي بسيار دور اين شهر را براي بينندگان تداعي مي‌کند. اگرچه قدمت سکونت در اين شهر به قرن‌هاي يازدهم تا هفتم پيش از ميلاد بازمي‌گردد اما تاريخ مکتوب شهر «آتن» متعلق به 1400 سال پيش از ميلاد است. اين شهر از جاذبه‌هاي تاريخي متعددي برخوردار است که از مهم‌ترين آن مي‌توان به بناي «آکروپليس» ومعابد مرمرين آن اشاره کرد. بنايي که براي پرستش «الهه آتنا» ساخته شده بود.

ويرانه‌هاي رومي اين شهر نيز يکي ديگر از جاذبه‌هاي ديدني آتن به شمار مي‌رود که همراه با «کاخ سلطنتي» در ميدان «سينتاگما» و بسياري ديگر از مغازه‌ها، رستوران‌ها و ابنيه تاريخي، همچنان مملو از جمعيت، باقي مانده است.

- آرگوس، يونان:

http://www.bartarinha.ir/files/fa/ne.../36767_533.jpg

«آرگوس» که از 7هزار سال پييش تاکنون هيچگاه خالي از سکنه نبوده بي شک يکي از قديمي‌ترين شهرهاي زنده يونان و حتي اروپا است. با اين وجود تاريخ اين شهر کهن از نيمه دوم هزاره اول پيش از ميلاد نگاشته شده است. زمين‌هاي حاصلخيز و دشت‌هاي سرسبز شهر «آرگوس» باعث شده است تا کشاورزي شيوه اصلي معيشتي مردم از گذشته تا به امروز باشد.
اين شهر همنچنين از جاذبه‌هاي تاريخي درخور نيز برخوردار است که همواره محلي براي علاقمندان به تاريخ به شمار مي‌رود. از جمله بهترين بناهاي تاريخي و شناخته شده اين شهر، معبد «هيريون» است که متعلق به الهه «هرا» بوده و از معروف‌ترين معابد «آرگوس» به شمار مي‌رود.

- پلوديو، بلغارستان:

http://www.bartarinha.ir/files/fa/ne.../36768_689.jpg

آثار و نشانه‌هاي به دست آمده از اين شهر حاکي از آن است که «پلوديو» قدمتي 8هزار ساله دارد. امروز اين شهر، با تمام گنجينه‌هاي تاريخي خود، دومين شهر بزرگ بلغارستان نيز محسوب مي‌شود. «پلوديو»، در بين دشتي وسيع که در ميانه دو رشته کوه آرميده است قرار گفته و ردپاهايي از تاريخي دور و دراز را در خود جاي داده است.

رومي‌ها و به ويژه عثماني‌ها، دو امپراتوري مقتدري بودند که در طول سال ها حضور و حکمراني خود در اين سرزمين شاهکارهاي معماري بي‌شماري از خود برجاي گذاشتند که از آن جمله مي‌توان به «مسجد بزرگ» شهر در مرکز «پلوديو» اشاره کرد. «سالن تأتر» رومي که در بافت قديمي شهر قرار گرفته و در دهه 70 ميلادي کشف گرديد از جاذبه‌هاي ديدني «پلوديو» محسوب مي‌شود که خيابان‌هايي نوراني با فروشگاه‌هاي لوازم هنري متعدد دورتادور آن را در بر گرفته اند.

- چانيا، جزيره کرت؛ يونان:

http://www.bartarinha.ir/files/fa/ne.../36769_758.jpg

شهر بندري «چانيا»، با آن جو و فضاي ونيزي خود، يکي از پرجاذبه‌ترين تفرجگاه‌هاي ساحلي جزيره «کرت» به شمار مي‌رود که همه ساله گردشگران بسياري براي ديدن زيبايي‌هاي طبيعي و آثار تاريخي آن به اين شهر مسافرت مي‌کنند. گردشگران و علاقمندان به جاذبه‌هاي ساحلي مي‌توانند علاوه بر سواحل طولاني اين شهر 3400 ساله، از فروشگاه‌هاي ديدني و رستوران‌هاي آن نيز لذت ببرند. بي شک بايد گفت، گردشگري، امروز، از منابع مهم درآمدزايي اين شهر محسوب مي‌شود. شهر تاريخي «چاناي»، که از زيباترين نواحي شهري در جزيره کرت برخوردار است همچنان تاريخ و به ويژه آثار ونيزي و ترک خود را حفظ کرده است.

- لارناکا، قبرس:

http://www.bartarinha.ir/files/fa/ne.../36770_534.jpg

«لارناکا» قديمي‌ترين شهر قبرس مي‌باشد و آثار موجود در آن قدمت اين شهر را متعلق به 6هزار سال پيش نشان داده است. اين شهر ساحلي همچنان به عنوان يکي از مقصدهاي برتر گردشگري قبرس محسوب مي‌شود. از مهمترين مناظر ديدني اين شهر ويرانه‌هايي موسوم به «کيتيوم» باستان است که به قرن سيزدهم پيش از ميلاد تعلق دارد. علاوه بر آن مي‌توان به مناطق ديگري همچون ويرانه‌هاي «ديوار سيکلوپين» که با تخته سنگ‌هايي بزرگ بنا شده اند و آبراه قديمي يا «کامارس» که در بيرون شهر قرار دارد اشاره کرد.

زندگی نامه و شعر شاه اسماعیل ختایی

http://s1.picofile.com/behi/Pictures/xetayi.jpg

اسماعیل، ملقب به ابوالمظفر بهادر خان حسینی، و معروف به شاه اسمعیل مؤسس سلسله صفوی به عنوان اولین سلسه تماماً ایرانی، حاکم بر سراسر ایران پس از اسلام است. وی با رسمی کردن مذهب شیعه و با زنده کردن هویت ایرانی مرزهای ایران را به حدود مرزهای ساسانیان رسانید و در واقع ایران را به عنوان یک واحد سیاسی مستقل پس از اسلام پس از حدود ۷۰۰ سال اشغال تأسیس و تثبیت کرد. از وی اشعاری به ترکی و به فارسی با تخلص «خطایی» بر جا مانده است.
تبار: تبار اسماعیل به شیخ صفی الدین اردبیلی می رسد و فرزند شیخ حیدر است و مادرش مارتا دختر سلطان اوزون حسن آق قویونلو و کوراکاترینا شاهزاده یونانی ترابوزان بود.
کودکی: اسماعیل در ۸۶۶ در اردبیل دیده به جهان گشود. پدرش شیخ حیدر به همراه مریدان خود، که به دلیل بر سر داشتن کلاه قرمز رنگ قزلباش(سرخ سر) خوانده می شدند، به عنوان جهاد با مسیحیان چرکس به نواحی قفقاز رفتند. توسعه طلبی حیدر باعث شد که با شیروان شاهان وارد جنگ شود و سلطان یعقوب آق قویونلو به کمک شروان شاهان رفت و نهایتاً حیدر تیر خورد و به اسارت در آمد و جان خود را در این مبارزه از دست داد و فرزندانش نیز به اسارت در آمدند. در این زمان اسماعیل کودکی شیرخوار بود.
در فارس: اسماعیل به همراه مادر و دو برادرش در استخر فارس به مدت چهار سال و نیم زندانی شدند. در این دوره سلطان یعقوب آق قویونلو مرد و بین فرزندانش رستم و بایسنقر جنگ در گرفت و رستم برای مقابله با بایسنقر، «سلطان علی» برادر بزرگ اسماعیل و خانوادهاش را آزاد کرد، تا بتواند از پشتیبانی قزلباشان خانقاه اردبیل برخوردار شود. سلطان علی با شکوه فراوان وارد تبریز شد و با سپاهی از صوفیان بایسنقر را شکست داد. رستم از قدرت سلطان علی به وحشت افتاد و وی را در میانه راه تبریز و اردبیل به قتل رساند. سلطان علی برادر هفت ساله اش اسماعیل را به یاران صمیمی و وفادارش سپرد.
در اردبیل و لاهیجان: اسماعیل مدتی پنهانی در اردبیل زیست و سپس برای امنیت بیشتر به لاهیجان رفت و نزد امیر آنجا «کارکیا میرزا» پناه گرفت. کارکیا میرزا علی، فرمانروای محلی لاهیجان و دیلمان، که شیعه و سید و دوستدار خاندان صفوی بود در تربیت اسماعیل خردسال اهتمام کرد. اسماعیل تا ۹۰۵(قمری) با مراقبت های شمس الدین لاهیجی که از فضلای آن دیار بود؛ فارسی، عربی، قرآن و مبانی و اصول شیعه امامیه را فرا گرفت. همچنین در این مدت، زیر نظر هفت تن از بزرگان صوفی لاهیجان فنون رزم آموخت.
بدین ترتیب اسماعیل از یک سو تحت تأثیر فرهنگ صوفیانه خانقاه شیخ صفی بود و از سوی دیگر احتمالاً در گیلان با برخی آموزه های ایران باستان و تشیع امامی آشنا شده و مجموعه این آموزه ها او را برای بدل شدن به یک حاکم مقتدر، فرمانده نظامی و پیشوای مذهبی آماده ساخته است.
از قیام تا پادشاهی: اسماعیل سیزده ساله مدتی در اردبیل اقامت کرد و گروه کثیری از صوفیان قزلباش به او پیوستند. او مانند پدرانش جنید و حیدر به قصد جنگ با مسیحیان گرجستان و در واقع برا ی انتقام گرفتن از «الوند بیک آق قویونلو» و شروان شاه اقدام به تدارک سپاه کرد. اسماعیل برای گردآوری سپاه بیشتر به آناتولی(قراباغ و وان) رفت و در سال ۹۰۶ ه.ق. همراه با هفت هزار سپاهی قزلباش به سمت شروان لشکر کشید. در جنگی که نزدیک قلعه گلستان روی داد، فرخ یسار با وجود بیست هزار جنگاور مغلوب و کشته شد. اما قلعه گلستان در مقابل سپاه صوفیان به مقاومت پرداخت و بلافاصله تسلیم نشد. با این حال باکو تسلیم شد و سردار خردسال به جای آنکه وقت خود را برای محاصره و تسخیر قلعه گلستان ضایع کند، از حوالی شروان عزیمت کرد و راه آذربایجان را پیش گرفت. در نزدیک نخجوان الوند بیگ آق قویونلو را مغلوب کرد(۸۸۰ش/۹۰۷ق/۱۵۰۱م) و خود پیروزمندانه وارد تبریز شد و سلطنت خود را با اعلام و اظهار سلطنت شیعه که به هر حال با آیین اکثریت اهل شهر مغایر بود، اعلام داشت. وی در حالی که چهارده سال بیشتر نداشت به کمک مریدانی که سخت به او معتقد بودند در سال هشتصد و هشتاد هجری شمسی شاه ایران شد و سلسله خویش را به نام جدش صفی الدین «صفویه» نامید که در تاریخ ایران به دو دلیل اهمیت بسیار دارد:
یکی این که این سلسله اولین سلسله کاملاً مستقل ایرانی بعد از حمله اعراب به ایران(در سال ۳۲ ه.ق) بوده است. یعنی پس از هشتصد سال توانست با افتخار نام ایران را بر روی نقشه ها برگرداند. دوم اینکه مذهب تشیع در ایران توسط شاه اسماعیل مذهب رسمی اعلام شد و در واقع جانشین تسنن گشت.
اعلام تشیع به عنوان مذهب رسمی: شاه اسماعیل در اولین اقدام مهم خود، در شهر تبریز مذهب تشیع را به عنوان مذهب رسمی دولت و مملکت صفوی اعلام نمود. نکته جالب این است که در آن هنگام اکثریت مردم تبریز نیز سنی مذهب بودند(چیزی حدود دو سوم). امرا قزلباش این مطلب را به شاه اسماعیل تذکر دادند اما شاه در پاسخ عنوان کرد که «در این کار خداوند و امامان او را یاری خواهند کرد و اگر مردم بخواهند در مقابل او کوچکترین اعتراضی کنند پاسخشان شمشیر خواهد بود»(ایران در عصر صفوی، راجر سیوری، چاپ سیزدهم، صفحه ۲۷). البته در سراسر ایران از سوی مردم عادی تقریباً هیچ مقاومتی نیز بر علیه این تصمیم وی نشد.
پیوستن قبایل ترک آناتولی: ایلات ترک بهارلو(از اولاد بایرام خوجه بهارلو و از ایلات تشکیل دهنده قراقوینلوها بودند) قبل از تسخیر تبریز(۹۰۷ق/۱۵۰۲م) به سرکردگی حسن خان به شاه اسماعیل پیوستند.
ایجاد وحدت ملی: پس از سقوط ایلخانان مغول و به مدت حدود دو قرن در ایران از بلخ تا دیاربکر وضعیت ملوک الطوایفی حاکم بود. «روملو» در خصوص سال ۸۸۰ ه.ش/۹۰۷ ه.ق مجموعه ای از حکام محلی را نام می برد، که مهمترین آنها عبارت بودند از: سلطان حسین بایقرا آخرین شاه تیموریان در خراسان، بدیع الزمان میرزا در بلخ، سلطان مراد در عراق عجم، حسین کیای چلاوی در سمنان، مرادبیک بایندر در یزد و شاه اسماعیل در آذربایجان.
شاه اسماعیل با برخورداری از نیروی جان بر کف قزلباش عزم نمود، که ایران را متحد سازد. ابتدا سلطان مراد حاکم عراق عجم، که پسر سلطان یعقوب آق قویونلو بود، را در نواحی مابین همدان و بیجار شکست داد و سلطان مراد به شیراز گریخت. شاه اسماعیل او را تعقیب نمود و او از ترس به بغداد گریخت و شاه اسماعیل بدون جنگ شیراز را تصرف نمود و از آنجا به قم رفت. سپس بر حسین کیای چلاوی حاکم سمنان و فیروزکوه پس از جنگی سخت غلبه کرد و نهایتاً یزد و ابرقو را که در اختیار محمدکره بود، تصرف کرد و از شهری به شهری رفت و حکام محلی را برانداخت و یا تابع خود نمود. آنگاه در سال ۸۸۷ ه.ش(۹۱۴ه.ق) عازم عراق عرب شد و بغداد و نجف را نیز فتح نمود. بدین ترتیب او در مدت هفت سال تمام ایران بزرگ به جز برخی نواحی نظیر خراسان و ارمنستان را تصرف نمود و حکومتی واحد و مستقل را در آن برقرار ساخت و به عنوان پادشاه ایران تاجگذاری نمود.
کشورداری: شیوه کشور داری شاه اسماعیل و ترویج مذهب شیعه احتمالاً مانع تجزیه ایران آشوب زده میان دو قدرت بزرگ عثمانی و ازبک شد. وی برای تعدیل سیاست های افراطی سران قزلباش، صوفیان و مریدان حیدری، علمای ایرانی و نیز جبل عامل، کوفه و بحرین را به تدوین کتابهای فقهی در زمینه شیعه جعفری دعوت کرد(ایران در روزگار شاه اسماعیل و شاه طهماسب، ص ۱۲۶). محقق کرکی که در نشر فقه و اصول مذهب جعفری شخصیت مهمی‏ محسوب می‏شد، از جمله آنان بود. از جمله اقدامات شاه صفوی برای تجلیل از امامان شیعه ضرب سکه با نام ائمه اثنی عشری، قرار دادن نام ۱۲ امام معصوم به عنوان سجع مهر شاهی(درباره مهرهای شاه اسماعیل اول، صص ۱۸۲–۱۸۵)؛ تعمیر و توسعه آرامگاه امامان در شهرهای عراق و مشهد و نیز ایجاد ساختمان مقبره برای امامزاده‏ها در شهرهای ایران و طرح آب رسانی از فرات به نجف بود.
شاه اسماعیل کلیه وظایف اداری و کشوری را به ایرانیانی سپرد، که در اعتقادشان به تشیع جای شک و شبهه نبود و بسیاری از آنان پیشینه طولانی در کارهای دیوانی داشتند. نامدارترین رجال او عبارت بودند از: امیر زکریا تبریزی، محمود خان دیلمی، قاضی شمس الدین لاهیجانی، امیر نجم رشتی، امیر نجم ثانی، میر سید شریف شیرازی و شمس الدین اصفهانی.
شاه اسماعیل به رسوم و آیین های مذهبی و ملی بسیار علاقه نشان می‏داد و به ایجاد آبادانی و بناهای یادبود اهتمام داشت. مهمترین آثاری که از دوران وی به یادگار مانده، عبارتند از: ۴ بازار دور میدان قدیم اصفهان؛ مدرسه ‏هارونیه و بقعه امام زاده هارون در اصفهان. وی بناهای یادبودی هم در اوجان فارس و شیراز و آبادانی و ساختمان های متعددی در خوی و تبریز بنیاد کرد.
جنگ با دشمنان خارجی: شاه اسماعیل که به سختی با مذهب تسنن دشمنی می کرد تبریز را به پایتختی برگزید و در همان سال تاجگذاری به جنگ قوم ازبک رفت(این قوم در شمال شرق ایران در ازبکستان فعلی ساکن بوده و هرگاه که فرصتی به دست می آورند به خاک ایران تجاوز می کردند). در این جنگ که در حوالی مرو رخ داد ۱۷۰۰۰ ایرانی توانستند ۲۸۰۰۰ سپاهی ازبک را در هم کوفته و فرمانروای آنان به نام محمد شیبانی که قصد فرار داشت را دستگیر و مقتول سازند.
اما در همین هنگام با یورش عثمانی ها مواجه شد. خلیفه عثمانی به نام سلطان سلیم که شیعیان را کافر می دانست و خود را نیز خلیفه تمامی مسلمانان جهان می خواند به قصد اشغال کامل ایران به این کشور لشکرکشی کرد. شاه اسماعیل به قصد دفع حمله عثمانیان به غرب لشکر کشید و در نبرد چالدران(۸۹۳ ه.ش) آن چنان دلیرانه جنگید که علی رغم شکست خوردن، نبرد او در زمره نبردهای بزرگ تاریخ و از افتخارات ایرانیان محسوب می شود. در این جنگ ۲۹۰۰۰ سرباز ایرانی که تنها از سلاح های سرد مانند شمشیر و نیزه استفاده می کردند در برابر سپاه دویست هزار نفری عثمانی که مجهز به توپ و تفنگ بود به سختی ایستادگی کرده و کشتار زیادی از دشمن به عمل آوردند و از ایشان تنها ۸۵ نفر زنده ماندند اما حتی یک نفر اسیر هم ندادند.
ترکان عثمانی در این جنگ قسمت بزرگی از آذربایجان را به اشغال خود در آورند، که البته با مقاومت دلیرانه مردم تبریز سلطان سلیم، مجبور به تخلیه شهر شد. اشغال بخش هایی از آذربایجان توسط عثمانی تا زمان شاه عباس کبیر ادامه داشت(البته پس از شاه اسماعیل نیز آنان هرگاه که فرصتی بدست می آوردند به ایران حمله می کردند و اختلافات مرزی و مذهبی دو کشور تا زمان سقوط امپراتوری عثمانی در جنگ جهانی اول طول کشید).
شاه اسماعیل توانست در مدتی کوتاه با تدابیر جنگی و نیز با خشونت هایی که به کار می برد ایران را متحد کرده و در برابر هجوم دشمنان داخلی و خارجی به خصوص ازبکان و عثمانی ها که از شرق و غرب به ایران حمله می کردند به خوبی مقاومت کند.
سروده های شاه اسماعیل: وی مردی بسیار زیبا و خوش اندام بود، اشعار صوفیانه به ترکی آذربایجانی می گفت که تا به امروز نیز این اشعار باقیمانده است. مانند شعر زیر که وی آن را قبل از جنگ برای سلطان عثمانی فرستاد و سلطان نیز پس از خاتمه جنگ شعری به فارسی گفت و به عنوان پاسخ به شاه ایران داد. ترجمه فارسی شعر شاه اسماعیل از این قرار است:
من به مرشد خویش به چشم جوهر و ذات وجود می نگرم،
و خویشتن را در راه او قربانی می کنم،
من دیروز به دنیا آمده ام و امروز خواهم مرد،
بیا، اگر تو می خواهی بمیری، این پهنگاه مرگ است...
مرگ شاه اسماعیل: سلطان سلیم اول که در فتح تبریز موفق شده بود که همسر محبوب شاه اسماعیل را به اسارت در آورد پس از خروج از ایران وی را گروگان گرفت و برای آزادی وی از شاه امتیازات کلانی خواست. اما اسماعیل برای به دست آوردن همسر محبوب خود حاضر نشد یک وجب از خاک ایران را به سلطان سلیم تسلیم کند و آن چنان که گفته شده از دوری همسر خویش در سن سی و پنج سالگی درگذشت. پس از وی فرزند وی شاه طهماسب اول به پادشاهی ایران رسید.

منبع: انجمن ادبی شفیقی با اندکی تخلیص

30 قانون جهاني موفقيت



http://salijoon.ws/mail/901118/nabardeban.jpg

1) قانون علت و معلول
هر چيز به دليلي رخ مي دهد. براي هر علتي معلولي است و براي هر معلولي، علت يا علت هاي به خصوصي وجود دارد، چه از آن ها اطلاع داشته باشيد چه نداشته باشيد. چيزي به اسم اتفاق وجود ندارد. در زندگي هر کاري را که بخواهيد مي توانيد انجام دهيد به شرط آن که تصميم بگيريد که دقيقا چه مي خواهيد و سپس عمل کنيد.

2) قانون ذهن
شما تبديل به همان چيزي مي شويد که درباره آن بيشتر فکر مي کنيد. پس هميشه درباره چيزهايي فکر کنيد که واقعا طالب آن هستيد.

3) قانون عينيت يافتن ذهنيات
دنياي پيرامون شما تجلي فيزيکي دنياي درون شماست. کار اصلي شما در زندگي اين است که زندگي مورد علاقه خود را در درون خود خلق کنيد. زندگي ايده آل خود را با تمام جزييات آن مجسم کنيد و اين تصوير ذهني را تا زماني که در دنياي پيرامون شما تحقق پيدا کند حفظ کنيد.

4) قانون رابطه مستقيم
زندگي بيروني شما بازتاب زندگي دروني شماست. بين طرز تفکر و احساسات دروني شما، و عملکرد و تجارب بيروني تان رابطه مستقيم وجود دارد. روابط اجتماعي، وضعيت جسماني، شرايط مالي و موفقيت هاي شما بازتاب دنياي دروني شماست.

5) قانون باور
هر چيزي را که عميقا باور داشته باشيد به واقعيت تبديل مي شود. شما آن چه را که مي بينيد که قبلا به عنوان باور انتخاب کرده ايد. پس بايد باورهاي محدودکنتده اي را که مانع موفقيت شما هستند شناسايي کنيد و آن ها را از بين ببريد.

6) قانون ارزش ها
نحوه عملکرد شما هميشه با زير بنايي ترين ارزش ها و اعتقادات شما هماهنگ است. آن چه که ارزش هايي را که واقعا به آن اعتقاد داريد بيان مي کند ادعاهاي شما نيست بلکه گفته ها، اعمال و انتخاب هاي شما به ويژه در هنگام ناراحتي و عصبانيت است.

7) قانون انگيزه
هر چه مي گوييد يا انجام مي دهيد از تمايلات دروني، خواسته ها و غرايز شما سرچشمه مي گيرد. پس براي رسيدن به موفقيت بايد انگيزه ها را مشخص کرد تا با يک برنامه ريزي اصولي به هدف رسيد.

8) قانون انتظار
اگر با اعتماد به نفس، انتظار وقوع چيزي را در جهان پيرامونتان داشته باشيد آن چيز به وقوع مي پيوندد. شما هميشه هماهنگ با انتظارات تان عمل مي کنيد و اين انتظارات بر رفتار و چگونگي برخورد اطرافيانتان تاثير مي گذارد.

9) قانون تمرکز
هر چيزي را که روي آن تمرکز کرده و به آن فکر کنيد در زندگي واقعي، شکل گرفته و گسترش پيدا مي کند. بنابراين بايد فکر خود را بر چيزهايي متمرکز کنيد که واقعا طالب آن هستيد.

10) قانون عادت
حداقل ?? درصد از کارهايي که انجام مي دهيم از روي عادت است. پس مي توانيم عادت هايي را که موفقيت مان را تضمين مي کنند در خود پرورش دهيم؛ و تا هنگامي که رفتار مورد نظر به صورت اتوماتيک و غير ارادي انجام نشود، تمرين و تکرار آگاهانه و مداوم آن را ادامه دهيم.

11) قانون انتخاب
زندگي ما نتيجه انتخاب هاي ما تا اين لحظه است. چون هميشه در انتخاب افکار خود آزاد هستيم، کنترل کامل زندگي و تمامي آن چه برايمان اتفاق مي افتد در دست خودمان است.

12) قانون تفکر مثبت
براي رسيدن به موفقيت و شادي، تفکر مثبت امري ضروري است. شيوه تفکر شما نشان دهنده ارزش ها، اعتقادات و انتظارات شماست.

13) قانون تغيير
تغيير، غير قابل اجتناب است و ما بايد استاد تغيير باشيم نه قرباني آن.

14) قانون کنترل
سلامتي، شادي و عملکرد درست از طريق کنترل کامل افکار، اعمال و شرايط پيرامونمان به وجود مي آيد.

15) قانون مسووليت
هر چه و هر کجا که هستيد به خاطر آن است که خودتان اين طور خواسته ايد. مسووليت کامل آن چه که هستيد، آن چه که به دست آورده ايد و آن چه که خواهيد شد بر عهده خود شماست.

16) قانون پاداش
عالم در نظم کامل به سر مي برد و ما پاداش کامل اعمالمان را مي گيريم. هميشه از همان دست که مي دهيم از همان دست مي گيريم. اگر از عالم بيشتر دريافت مي کنيد به اين دليل است که بيشتر مي بخشيد.

17) قانون خدمت
پاداش هايي را که در زندگي مي گيريد با ميزان خدمت شما به ديگران رابطه مستقيم دارد. هر چه بيشتر براي بهبود زندگي و سعادت ديگران کار کنيد و توانايي هاي خود را افزايش دهيد، در عرصه هاي مختلف زندگي خود بيشتر پيشرفت مي کنيد.

18) قانون تاثير تلاش
همه اميدها، روياها، هدف ها و آرمان هاي ما در گرو سخت کوشي است. هر چه بيشتر تلاش کنيم؛ موفقيت بيشتري کسب خواهيم کرد.

19) قانون آمادگي
در هر حوزه اي موفق ترين افراد، آن هايي هستند که وقت بيشتري را صرف کسب آمادگي براي انجام کارها مي کنند. عملکرد خوب نتيجه آمادگي کامل است.

20) قانون حد توانايي
شايد براي انجام همه کارها وقت کافي وجود نداشته باشد ولي هميشه براي انجام مهم ترين کارها وقت کافي هست. هر چه بيشتر کار کنيم کارايي بيشتري پيدا مي کنيم. اما بايد اموري را بر عهده بگيريم که در حد توانمان باشد.

21) قانون تصميم
مصمم بودن از ويژگي هاي اساسي افراد موفق است. در زندگي هر جهشي در جهت پيشرفت هنگامي حاصل مي شود که در موردي تصميم روشني گرفته باشيم.

22) قانون خلاقيت
ذهن ما مي تواند به هر چيزي که باور داشته باشد دست يابد. هر نوع پيشرفتي در زندگي با يک ايده آغاز مي شود و چون توانايي ما در خلق ايده هاي جديد نامحدود است آينده نيز محدوديتي نخواهد داشت.

23) قانون استقامت
معيار ايمان به خود، توانايي استقامت در برابر سختي ها، شکست ها و نااميدي ها ست. استقامت ويژگي اساسي موفقيت است. اگر به اندازه کافي استقامت کنيم، طبيعتا سرانجام موفق خواهيم شد.

24) قانون صداقت
خوشبختي زماني سراغ ما مي آيد که تصميم بگيريم هماهنگ با والاترين ارزش ها و عميق ترين اعتقادات خود زندگي کنيم. همواره بايد با آن بهترين بهترين ها که در درون مان وجود دارد صادق باشيم.

25) قانون انعطاف پذيري
در تعيين اهداف خود قاطعيت داشته باشيد، اما در مورد روش دست يابي به آن ها انعطاف پذير باشيد. در عصر تحولات سريع و رقابت شديد، اتعطاف پذيري.

26) قانون خوشبختي
کيفيت زندگي ما را احساس مان در هر لحظه تعيين مي کند و احساس ما را تفسير خودمان از وقايع پيرامونمان مشخص مي سازد، نه خود وقايع. هرگز براي اين که تجربه خوشي از دوران کودکي داشته باشيد دير نيست. کافي است گذشته را مرور کنيد و روشي را که براي تفسير تجربيات خود داشته ايد تغيير دهيد.

27) قانون تعجيل
ما همواره دوست داريم که هر چه زودتر به آرزوهايمان برسيم، به همبن دليل است که در تمام عرصه هاي زندگي بي قراريم.

28) قانون فرصت
بهترين فرصت ها اغلب در معمولي ترين موقعيت هاي زندگي مان به وجود مي آيد. پس بزرگ ترين فرصت ها به احتمال زياد هميشه در دسترس ماست.

29) قانون خود شکوفايي
شما مي توانيد هر چه را که براي رسيدن به اهداف تعيين شده خود به آن نياز داريد بياموزيد. آن هايي که مي آموزند توانا هستند.

30) قانون بخشندگي
هر چه بيشتر، بدون انتظار پاداش، به ديگران خدمت کنيد، خير و نيکي بيشتري به شما مي رسد. آن هم از جاهايي که اصلا انتظار نداريد. شما تنها در صورتي حقيقتا خوشبخت خواهيد شد که احساس کنيد به دليل خدمت به ديگران انسان با ارزشي هستيد.