|
نی زاهد و نی صوفی نی فاسق و نی فاجر
یک تن به جهان امروز نبود به ثواب اندر م |
من بي كايه كه باشم كه خريدار تو باشم
حيف باشد كه تو يار من و من يار تو باشم // ح |
حافظ از بهر تو آمد سوی اقلیم وجود
قدمی به به وداعش که روان خواهد شد هـ |
هله نوميد نباشيد كه تو را يار براند
اگر امروز براند نه كه فردات نخواند // س |
ساقی چمن و گل را بی روی تو رنگی نیست
شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی غ |
غرض ز مسجد و ميخانه ام وصال شماست
جز اين خيال ندارم خدا گواه من است // ع |
عمرتان باد و مرادی ساقیان بزم جم
گرچه جام ما نشد پر می به دوران شما ت |
تکیه بر تقوی و دانش در طریقت کافریست
راهرو گر صد هنر دارد توکل بایدش // ... |
می دهد صبح و کله بست سحاب
الصبوح الصبوح یا اصحاب ص |
صوفی بیا که آئینه صافیست جام را
تا بنگری صفای می لعل فام را ل |
لب و دندانت را حقوق نمک
هست بر جان و سینه های کباب ج |
جان بی جمال جانان میل جهان ندارد هر کس که این ندارد حقا که آن ندارد // ... |
چند باشد شمع من بازیچهٔ دست فنا؟
زندهٔ جاوید از دست حمایت کن مرا ب |
برزخ ساقی پری پیکر
همچو حافظ بنوش باده ناب ا |
ای نسیم سحر آرامگه یار کجاست منزل آن مه عاشق کش عیار کجاست // س |
سالها دل طلب جام جم از ما مي كرد
آنچه خود داشت ز بيگانه تمنا مي كرد // ب |
بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد باد غیرت به صدش خار پریشان دل کرد طوطی ای را به خیال شکری دل خوش بود ناگهش سیل فنا نقش امل باطل کرد // ا |
اي غايب از نظر به خدا مي سپارمت
جانم بسوختي به دل دوست دارمت // ف |
فعل نیکان محرض نیکیست همچو مطرب که باعث سیکیست بهر تحریض بندگان یزدان از بد و نیک شاکر و شاکیست // ر |
رحم آر بر دل من كز مهر روي خوبت
شد شخص ناتوانم باريك چون هلالي // گ |
گر چه یکی یوسف و صد گرگ بود از دم یعقوب کرم رست رست مست همه گرد در این شهر ما دزد و عسس را شه ما بست بست // ز |
زير بارند درختان كه تعلق دارند
اي خوشا سرو كه از با غم آزاد آمد // چ |
چون پیاله دلم از توبه که کردم بشکست
همچو لاله جگرم بی می و خمخانه بسوخت ف |
فاش ميگويم و از گفته خود دلشادم
بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم // ر |
رواق منظر چشم من آشیانه توست کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست // ... |
یا رب چه غمزه کرد صراحی که خون خم
با نعره‌های قلقلش اندر گلو ببست گ |
گفتم ای سلطان خوبان رحم کن بر این غریب گفت در دنبال دل ره گم کند مسکین غریب // د |
من آن نيم كه دهم نقد دل به هر شوخي
درخزانه به مهر ونشانه توست // ا |
ای که در زنجیر زلفت جای چندین آشناست خوش فتاد آن خال مشکین بر رخ رنگین غریب // ش |
به لطف خط و خال از عارفان ربودي دل
لطيفه هاي عجب زيردام و دانه توست // ...... |
به دام زلف تو دل مبتلای خویشتن است بکش به غمزه که اینش سزای خویشتن است گرت ز دست برآید مراد خاطر ما به دست باش که خیری به جای خویشتن است // ن |
نقطه عشق نمودم به تو هان سهو مكن
ورنه چون بنگري از دايره بيرون باشي //............ |
گر من از باغ تو یک میوه بچینم چه شود
پیش پایی به چراغ تو ببینم چه شود ش |
شب ظلمت و بیابان به کجا توان رسیدن مگر آن که شمع رویت به رهم چراغ دارد // ... |
اي خرم از فروغ رخت لاله زار عمر
باز آ كه ريخت بي گل رويت بهار عمر // ............... |
این همه بازیچه گردد چون رسیدی در کسی کش سما سجده‌اش برد وان عرش گوید مرحبا // ب |
بزمگاهی دلنشان چون قصر فردوس برین
گلشنی پیرامنش چون روضه دارالسلام ا |
امتزاج روح‌ها در وقت صلح و جنگ‌ها با کسی باید که روحش هست صافی صفا // ب |
بار دل مجنون و خم طره لیلی
رخساره محمود و کف پای ایاز است م |
نقل قول:
روز فراق را كه نهد در شمار عمر // ............ |
| اکنون ساعت 09:31 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)