دلبرم در مذهب ما بی وفائی کار نیست
شمع اگرعاشق نباشد تا سحر بیدار نیست

کاش میشد وقت رفتن چشم هایم را کنار تو بگذارم تا که در حسرت دیدارت نمانم . . .

تا به قله عشق صعود نکنی ، دامنه دوست داشتن را زیر پایت نخواهی دید . . .

سکوت سرد فاصله ها تنم را میلرزاند ، به یاد روز هایی که بودنت را نفهمیدم . . .

چشمام غرق اشک ، دلم غرق خون ، تو چه میدانی از دریائی که میجوشد از درون
برای بودن تو . . .

عشق یعنی بیستون کندن به دست.

زندگی عشق می آفریند...عشق زندگی می بخشد.

هر مرگ اشارتی ست به حیاتی دیگر.

بهترین چیز رسیدن به حیاتی ست ...که از حادثه ی عشق تر است.

چه خوش باشد که بعد از انتظاری به امیدی رسد امیدواری
وزآن خوشتر وزآن بهتر نباشد دمی که می رسد یاری به یاری.

زندگی مرگ است و مرگ است زندگی ...
پس درود بر مرگ و مرگ بر زندگی ...

تنها بنایی که اگر بلرزد ، محکمتر می شود ، دل است.

دنیا را بد ساخته اند ...کسی را که دوست داری ، تو را دوست نمی دارد ...
کسی که تورا دوست دارد ، تو دوستش نمی داری ...
اما کسی که تو دوستش داری و او هم تو را دوست دارد ...
به رسم و آئین هرگز به هم نمی رسند ...
و این رنج است ...

(دکتر علی شریعتی)

در سکوت می توان نگاه را معنا کرد و آن را با عشق به دل پیوند زد
می توان بهار را به دیدار برگهای خزان زده برد

و برای رازقی های امید از عطر دوست داشتن گفت

می خواهم سکوت کنم و تنها به حرف نگاهت گوش کنم

آنچه رخ داده را باید پذیرفت ، اما آنچه رخ نداده را میتوان به میل خود ساخت . . .

هیچ تدبیری را ، قدرت تغییر تقدیر نیست . . .

کسی میتواند به پای عشق بمیرد که قبل از آن زندگی در پیش چشمانش مرده باشد . .

ماهی لب بسته را اندیشه قلاب نیست . . .

چو به گشتی ، طبیب از خود نیازار چراغ از بهر تاریکی نگه دار . . .

کسانی که خود را در اوج میبیند ، یک راه برای بیشتر برای ادامه ندارند و آن حرکت در سرازیری است . . .

همیشه سعی کن دنبال سرنوشت بروی ، نه اینکه سرنوشت به دنبال تو بیاید . . .

بزرگ ترین رنج ، رنج بودن است و چه لذت بخش است اینجا نبودن . . .