مرداب براي به دست آوردن نيلوفر سالها ميخوابه تا آرامش نيلوفر بهم نخوره.پس اگه کسي رو دوست داري براي داشتنش سالها صبر کن

بس که ديوار دلم کوتاه است هر که از کوچه تنهايي ما مي گذرد به هواي هوسي هم که شده سرکي مي کشد و ميگذرد

روز را خورشید میسازد و روزگارش را ما

هميشه واسه گلي خاک گلدون باش که اگه به آسمون هم رسيد يادش باشه ريشش کجاست

آسمان را بنگر و به سكوت پر رمز و رازش بيانديش ستاره ي خود را در آسمان زندگيت پيدا كن و به سمت آن ستاره حركت كن. نگران راه مباش، آنكه ستاره را براي تو آفريد راه رسيدن به آن را نيز نشانت خواهد داد

دختران شهر به روستا مي انديشند .دختران روستا در آرزوي شهر مي ميرند.مردان بزرگ به آرامش مردان کوچک مي انديشند,مردان کوچک در آرزوي آسايش مردان بزرک مي ميرند,کدام پل در کجاي جهان شکسته است که هيچ کس به خانه اش نمي رسد !!

اگه برف مي دونست کره خاکي و آدماش اينقدر کثيفند, هنگام فرود اومدن لباس سفيد نمي پوشيد.

شمع مي سوزد و پروانه به دورش مي چرخد... من که مي سوزم و پروانه ندارم چه کنم...

زندگي مثل دوچرخه سواري است . مادامي که رکاب بزني زمين نمي خوري

ديروز شيطان را ديدم. در حوالي ميدان بساطش را پهن كرده بود؛ فريب مي‌فروخت. مردم دورش جمع شده‌ بودند،‌ هياهو مي‌كردند و هول مي‌زدند و بيشتر مي‌خواستند. توي بساطش همه چيز بود: غرور، حرص،‌دروغ و خيانت،‌ جاه‌طلبي و ... هر كس چيزي مي‌خريد . و در ازايش چيزي مي‌داد. بعضي‌ها تكه‌اي از قلبشان را مي‌دادند . و بعضي‌ پاره‌اي از روحشان را. بعضي‌ها ايمانشان را مي‌دادند . و بعضي آزادگيشان را. شيطان مي‌خنديد