بهر امتحان ای ذوست گر طلب کنی جان را
آنچنان برافشانم کز طلب خجل مانی

// ر

رواق منظر چشم من آشیانه توست

کرم نما و فرود آ که خانه خانه توست


ژ

ژاله از نرگس فرو بارید و گل را آب داد....................... وز تگرگ روح پرور مالش عناب داد
چشم مست او که مژگان را به قتلم تیز کرد............. خنجر زهرآب داده در کف قصاب داد
دوش بوی گل مرا از آشنایی یاد داد ........................جان گریبان پاره کرد وخویش را برباد داد
ترسم از پرده برون افتم چو گل کاین باد صبح ............زان گلستانها که روزی با تو بودم یاد داد
( بیدل دهلوی )

// ظ

ظاهر تویی باطن تویی

آغاز تویی پایان تویی

ث

ثلث روز به خور گذشت و ثلث دیگر به خواب
پس کی برای عبادت دستی زنی بر آب؟

// ل

لانه و آشیانه ی یار کجاست؟

آنکه دلم پیشه اوست کجاست؟

ی

یا رب این کعبه مقصود تماشاگه کیست
که مغیلان طریقش گل و نسرین من است

//ت

تا کی از سیم و زرت کیسه تهی خواهد بود
بنده من شو و بر خور ز همه سیم تنان
ک

کاش بودی تا دلم تنها نبود

تا اسیر غم فرداها نبود

کاش بودی تا فقط باور کنی

زندگی بی تو چه بی مقدار بود

گ

گرم صد لشکر از خوبان به قصد دل کمین سازند
بحمدلله والمنه بتی لشکر شکن دارم