عادت های زننده ما انسانها
در این بخش چند عادت جالب اما عجیبی که در بین ما ایرانیها خیلی رواج داره را مرور میکنیم ، متاسفانه هر روز در اجتماعی که در اون زندگی می کنیم شاهد چنین مواردی هستیم و میشه گفت پولدار و فقیر بودن و حتی با سواد و بی سواد بودن هم برای اینجور عادت ها ملاک نیست . امیدوارم شما دوست عزیز راد اس ام اسی که مطالب زیر را میخوانی ، دارای چنین رفتارهایی نباشی و اگر هم کم و بیش از بعضی از اونها بی بهره نیستید؛ بدون هیچ حساسیتی نکات این مطلب یک یادآور باشه برای تجدید نظر در مورد چنین عادت هایی ، ضمن اینکه خود بنده هم بعضا در مواردی زیاده روی میکنم و در بعضی از موارد بی نصیب نیستم!
۱ -دخالت بیجا در امور خصوصی دیگران و غیبت :
یکی از مواردی که به شدت بین مردم مرسوم شده است عمل زشت غیبت می باشد. که جدیدا اسم غیبت رو میذارن نقل قول و به غیبت ادامه میدن ، این روزها زمانی که افراد همدیگر را ملاقات می کنند و یا در میهمانی ها حاضر میشوند عملاً حرفی جز غیبت کردن در مورد دیگران ندارند و با هیجان کامل به این کار مبادرت می کنند. برخی هم به خود اجازه میدهند در حریم خصوصی ترین مسائل دیگران وارد شوند و به امر و نهی و دخالتهای بی مورد بپردازند. حتی بعضی ها پا را فراتر گذاشته و بدون هیچ خجالتی داخل وسائل شخصی جستجو میکنند، نمونه دیگر و بسیار مرسوم بین ما ، جستجو در گوشی موبایل دوستان و یا آشنایان است ، گالری ، دفترچه تلفن و قسمت پیامک های موبایل .
۲-عدم رعایت حق عابرین پیاده:
در اکثر نقاط دنیا دیدن یک عابر پیاده در خیابان به معنای فرمان ایست و احتیاط برای راننده مقابل است در صورتیکه در ایران برخی رانندگان به محض دیدن عابر پیاده سرعت خود را بیشتر نموده و بدون لحاظ کردن مسائل ایمنی و حق تقدم با بی رحمی تمام و با ایجاد رعب و وحشت برای عابرین پیاده به مسیر خود ادامه میدهند. خصوصا در پیاده رو ها که انگار حق تقدم با موتور سواران است ! ، عابرین پیاده در پیاده رو ها باید مواظب باشند که موتور با آنها برخورد نکند !
۳ -حفظ علائم نو بودن کالا :
همسایه تان اتومبیلی نو خریداری کرده اما بعد از سپری شدن یک هفته یا ۲-۳ ماه هنوز برچسب شماره اولیه که بصورت تکه کاغذی روی شیشه جلو چسبیده است را جدا نکرده و حتی فومهایی که بصورت ضربه گیر در اطراف دربهای ماشین نصب شده است کماکان وجود دارند. ویا حتی پلاستیک نایلونی روی صندلیها ، که واقعا در تابستان عذاب آور است ! دوستتان نیز بعد از گذشت یک هفته هنوز برچسب روی نمایشگر گوشی موبایل جدیدش را جدا نکرده ! یکی از آشنایان تلوزیون ال سی دی خریداری کرده ، اما با گذشت ۶ ماه ، هنوز ۲-۳ تا برچسب مشخصات گوشه های تلوزیون رو جدا نکرده ! (همین الان که این مطلب رو ادیت میکنم یکی از برچسب های ال سی دی خودم رو که روی مانیتورم هست رو جدا میکنم!! )
۴ -تنبلی و از زیر کار در رفتن و عدم مسئولیت پذیری :
متوسط ساعت مفید کار در ایران کمتر از یک ساعت و سی دقیقه میباشد که دلیل آن نبودن فرهنگ کار، فقدان انگیزه، تنبلی و بی مسئولیتی افراد است. این امر باعث نارضایتی ارباب رجوع، پایین آمدن کارایی و بهره وری و در کل کاهش پیشرفت ملی خواهد شد. در اغلب شرکتها، ادارات و سازمانها اینگونه باب شده که کسی زرنگ و باذکاوت است که تا حد امکان از انجام مسئولیتهایش شانه خالی کند و کم کاری را استراتژی اصلیش بداند و در عین حال حقوق و مزایایش را بصورت تمام و کمال دریافت نماید. کارمندان هیچ تلاشی در راستای بالابردن کیفیت و راندمان شرکت انجام نداده و در عین حال انتظار بالا رفتن درآمد خود را دارند. به ارباب رجوع کمتر احترام گذارده میشود و طلبکارانه با وی برخورد میشود.
۵-تجمل گرایی و مصرفی شدن :
امروزه شاهد آن هستیم که جامعه با سرعتی باور نکردنی به سوی مصرفی شدن در حال حرکت است.
افراد به جای سرمایه گذاری پول خود در مکان مناسب و برای تولید بیشتر و اشتغال زایی ملی، ترجیح میدهند با خرید اتومبیلهای گران و کالاهای لوکس مصرفی ظاهری معقول کسب نموده و اعتبار خود را در بین اطرافیانشان بالا ببرند. چشم و هم چشمی های فراوان، گرفتار وامها و قرضهای سنگین شدن و (راد اس ام اس) استرس از جمله پیامدهای این مسئله است. اکثر مردم خوشبختی را در تجملات و برتری مالی می دانند و بین نیازها و خواسته هایشان تمایزی قائل نمی شوند. مسابقات و رالی خرید امری ناپسند ولی متداول در جامعه ایرانی است.
۶ -فقدان فرهنگ تشکر و احترام :
از کوچه و خیابان گرفته تا دانشگاه و محل کار و اماکن عمومی، کمتر شاهد شنیده شدن جملاتی مانند “از لطف شما ممنونم”، “خواهش میکنم”، “اختیار دارید”، “تمنا می کنم”، “بفرمایید”، “بزرگوارید”، … هستیم. بجای آن فضای زیرآب زنی، استفاده از الفاظ ناشایست، بی حرمتی به افراد مسن، به سخره گرفتن افراد، بالا بردن تن صدا،… امری متداول شده است. مردم باید بیاموزند احترام به دیگران، احترام به هویت ملی یک کشور محسوب میشود. اگر افراد یک مملکت به یکدیگر احترام نگذارند چگونه میتوانند انتظار کسب احترام از ملتهای دیگر را داشته باشند؟!
۷ -عدم رعایت نظافت شخصی و شهری :
احتیاج به توضیح ندارد که متاسفانه نظافت شخصی و اجتماعی از طرف برخی افراد جامعه رعایت نمیگردد. از طرز لباس پوشیدن تا بوی بدن و دهان و آرایش موها گرفته تا ریختن زباله در محیطهای شهری و تفریحی اهم موارد عدم رعایت نظافت است. حتی به عینه خودم دیدم که با وجود سطل های زباله بزرگی که در هر کوچه ای دیده میشه ، انواع و اقسام زباله ها رو در کنار آنها میریزند !
۸ -درگیری در صف و نوبت :
صف ها هرکجا و به هر علتی که تشکیل شوند معمولاً تبدیل به جولانگاه بی نظمی، درگیری، فحاشی و هتاکی عده ای از افراد به اصطلاح “زرنگ” خواهند شد. حفظ نظم و ترتیب در صف نشان دهنده بالا بودن رتبه اجتماعی و فرهنگ کسانی است که در صف حضور دارند.(راد اس ام اس) متاسفانه شاهد آن هستیم که در برخی امور مذهبی و خیریه مانند سرو غذای نذری نیز چنین بی نظمی ها و زد و خوردهایی بوجود می آیند. احتمالاً باید برخورد کرده باشید در مجالس عروسی گاهی زمان سرو شام جمعیت با چه سرعتی به سمت میز
سلف سرویس هجوم می آورند! بیشتر این موارد متاسفانه در صف نانوایی ها اتفاق میافته مخصوصا در ماه مبارک رمضان .
۹ -پرورش اندام برای رعب و وحشت :
شاید دیده باشید پسرانی که با اندامهای پرورش یافته و عضلانی درحالی که بازو و اندام خود را در معرض نمایش گذاشته اند با چهره ای مهاجم و آماده درگیری در همه جا پرسه می زنند! آنها با نگاه خود اطرافیانشان را به مبارزه می طلبند! چه نکوهیده است زمانی که برخی افراد انگیزه های اصلی ورزش و تناسب را فراموش کرده و صرفاً برای عرض اندام، قلدری و جلب توجه در سطح جامعه اقدام به حجیم کردن عضلات خود می کنند .
۱۰ -اسراف، اسراف، اسراف!:
اسراف یعنی زیاده روی در مصرف، بیهوده مصرف کردن، بیش از نیاز مصرف کردن، مصرف کنترل نشده، دور ریختن چیزی که میتوان از آن استفاده کرد. کافیست با محاسباتی ابتدایی متوجه شوید که میزان اسرافی که در کشور به عناوین مختلف همه روز در حال انجام است اگر جلوگیری می شد، چه میزان در صرفه جویی خانوادگی و ملی اثر می گذاشت و مشکلات چه تعداد از مردم حل می شد.