با حرف ی باید می گفتین

یاد باد آن که زما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غمدیده ی ما شاد نکرد

نه دوست عزیز اینجا که مشاعره سنتی نیستش
در میخانه ام بگشا که هیچ از خانقه نگشود
گرت باور بود ورنه سخن این بود و ما گفتیم

مشاعره مشاعرس دیگه، ایجا فرقش اینه که فقط اشعار حافظ باید باشه


ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم
غم هجران ترا چاره ز جایی بکنیم

خب چند پست قبل رو ببین خودتم اینطور جلو نرفتی
من اگر باده خوارم ورنه چه کارم با کس
حافظ راز خود و عارف وقت خویشم

نه اشتباه می کنید، من قاعده رو رعایت کردم(میشه بگین من کجا رعایت نکردم؟؟؟)

مرا امید وصال تو زنده می دارد
وگرنه هر دمم از هجر توست بیم هلاک

توانگرا دل درویش خود به دست آور
که مخزن زر و گنج درم نخواهد ماند

رزیتا خانم، از شما دیگه بعیده، این بیت که آقا مهدی گفته بودش آخرش کلمه ی "آرد" هست که چاپ نشده

درخت دوستی بنشان که کام دل ببار آرد *** نهال دشمنی بر کن که رنج بیشمار "آرد"
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
دلم جز مهر مهرویان طریقی بر نمی گیرد
ز هر در می دهم پندش ولکن بر نمی گیرد

کاملا حق با شماست بی توجهی از من بود
درودی چو نور دل پارسایان
بدان شمع خلوتگه پارسایی

یاد باد آن صحبت شبها که با نوشین لبان
بحث سر عشق و ذکر حلقه ی عشاق بود