صبا ترنم افسانه گيان ممنون از نظراتان:)

صبا حرفات كاملا درسته اگه واقعا هم عشق و هم عقل در كنار هم باشن كه واقعا از خوش شانسيه

ترنم گيان درسته عشق با دوست داشتن فرق داره ولي دو تا چيز جدا از هم نيستن

مگه ميشه كسيه دوست داشت قبل اينكه عاشقش نشده باشي؟

آقا وايسين تا براتان بگم

خو همه ما از دوست داشتن يه تعبيري داريم درسته؟

به نظر من دوست داشتن يه مرحله اي از عشقه كه آدم با عقلش عاشق كسي ميشه

او عشقي كه منظورتان هست به نظرم احساس قلبي كه زود گذره با او كاري نداريم

منظورم از عشق عقلي يعني تو فكرها عقيده ها و نظرهاي طرف مقابلته دوست داري

حالا در نظر بگيرين يه نفر هم عقلي هم قلبي يه نفر ديگه رو دوست داره ولي عقل امروزي قبولش نداره

عقل امروزي هم يعني طرف به هيچ وجه مورد قبول خانواده نيست يعني مثلا از خودش خانه نداره ماشين نداره و اينا... اينه م اسمشه گذاشتم عقل امروزي!!;)

ولي يه نفر ديگه اي هم هست عقل امروزيه داره ولي نه عقلي نه عشقي هيچ احساسي نسبت بهش نداري

الان شما كدامشه انتخاب مكنين كه ده سال بعد بيست سال بعد حتي يه ذره حسرت نخورين كه چرا اويكي انتخاب نكردم؟؟؟
آها راستي يلدا خانوم خيلي خوش آْمدي قدم رو چشم گذاشتي:):53:

آناهیتا گیان با تعبیرت از دوست داشتن موافقم
دوست داشتن مثل ایمان می مانه
عشقی از سرشناخت=عقل+عشق=دوست داشتن!
آناهیتا گیان به نظر من اونیکه دوسش داری مهم تره اگر می دانی طوری هست که شرایطش درآینده تغییر کنه و ایکه الآن خانه مانه نداره بخاطر اینه که الآن نمیتانه نه که کلا نتانه
اگر کلا نمی تانه که نمی شه فقط با دوست داشتن تا ابد خوشبخت بود و از همه مهم تر اینکه عمرنات منیزیم خانواده راضی نمیشن
درسته دوست داشتن حسیه که به نظرم خدا فقط به کسای خاصی سعادت تجربه کردنشه میده و اگه کسیه دوست داشته باشی اونم در حالیکه با دلیل عقلی خودت و چشم باز دوسش داری، تا ابد کسی جاشه نمیگیره اما باید یه دلیل عقلی هم ای وسط برای خانواده ها پیدا کنی
*****************************
دس رو دلمان نذار که دلمان کبابه!

آنا دیدی؟
هی میگن ما سرمان نمیشه
اینقدر هم میگن ما خودمان هم تو دلمان خالی میشه
ولی دیه اگه همه چیزم بی دردسر به دست بیاد بی ارزش میشه

خو صبا مشكل همو دليل عقليه كه بايد بري خانواده پيدا كني!
ترنم درست ميگه فك مكنن ما عقل نداريم شايدم واقعا عقل نداريم;)
اگه خانواده مخواست با دليل عقلي كه البته به نظر خودمان قابل قبوله قانع بشه كه از اول مخالفت نميكرد ها؟
حالا صبا يه سوال ديگه تو خودت حاضري به خاطر كسي كه واقعا دوستش داري هم عقلي هم قلبي از خانواده ات كه به هيچ وجه دليلشان براي مخالفت قابل قبول نيست بگذري؟