هواخواه مرگ در راه سربلندي وطن يا با قهرماني به شهادت مي رسد يا زندگي شرافتمندانه اي بدست مي آورد.

از سفر کرده، ارزش سرزمين مادري را بپرس.

برای جابجا کردن کوه باید اول از سنگ ریزه ها شروع کرد.

سخنان امام علی (ع) - (6)

شفاعت كننده، بالِ جوينده است.((امام علي (ع)))

مردم دنيا مانند كارواني هستند كه آنان را به حركت درآورده‌اند و مي‌رانند، در حالي كه آنان در خوابند.((امام علي (ع)))

از دست رفتن دوستان، غربت است.((امام علي (ع)))

فوت شدن حاجت، بهتر از مطالبه‌ي آن از دستِ شخص ناشايست است.((امام علي (ع)))

از عطا كردن اندك شرمگين مباش، زيرا نااميدي از آن كم‌تر است.((امام علي (ع)))

پاكدامني زينت فقر است و سپاسگزاري زينت توانگري.((امام علي (ع)))

هنگامي كه عقل كامل شد، سخن كم مي‌شود.((امام علي (ع)))

هر آن چه قابل شمارش است، پايان مي‌پذيرد و هر آن چه مورد انتظار است، فرا مي‌رسد.((امام علي (ع)))

امور زندگي وقتي به ابهام و اشتباه افتاد، آخر آن‌ها را با ابتداي آن‌ها بايد محاسبه نمود.((امام علي (ع)))

حكمت، گمشده‌ي مؤمن است.((امام علي (ع)))

بگير حكمت را، اگرچه حامل آن از اهل نفاق باشد.((امام علي (ع)))

هنگامي كه درودي به تو گفته شد، با درودي بهتر آن را پاداش بده و هنگامي كه دستي به تو عطايي كند، تو با بيش از آن عطا، مقابله كن و با اين حال برتري از آنِ كسي است كه آغاز كرده است.((امام علي (ع)))

هر كس خود را بر مردم پيشوا قرار داد، نخست پيش از تعليم ديگران به تعليم خويشتن بپردازد و تأديب خويشتن را پيش از تأديب زبانش انجام دهد و آن كس كه به تعليم و تربيت خويشتن بپردازد، از معلم و مربّي مردم، به تجليل و تعظيم شايسته‌تر است.((امام علي (ع)))

حكمت را هر جا باشد، بگير، زيرا حكمت گاهي در سينه‌ي منافق به حركت درمي‌آيد تا از آن بيرون آيد و نزد آنان كه شايسته‌ي آن هستند، مي‌آرامد و در سينه‌ي مؤمن جايگير مي‌شود.((امام علي (ع)))

هر كس بين خود و خدا را اصلاح كند، خداوند بين او و مردم را اصلاح نمايد و هر كس امر آخرت خود را اصلاح كند، خداوند امر دنياي او را اصلاح نمايد و هر كس پند دهنده‌اي از ذات خود براي خويشتن داشته باشد، براي او از طرف خدا نگهباني به وجود مي‌آيد.((امام علي (ع)))

پايين‌ترين علم همان است كه منحصر در زبان است و بالاترين علم آن است كه در اعضاء و اركانِ وجودِ آدمي آشكار مي‌شود.((امام علي (ع)))

خير، فراواني مال و فرزند نيست، بلكه خير آن است كه دانشت فراوان باشد و بردباريَت با عظمت و عبادتي كه به پروردگارت مي‌كني، مردم آن را عامل سرافرازي تلقي كنند.((امام علي (ع)))

خيري در اين دنيا نيست، جز براي دو نفر: شخصي كه از گناهاني كه مرتكب شده، توبه كند و آن‌ها را جبران نمايد و شخصي كه براي وصول به خيرات بشتابد.((امام علي (ع)))

قطعاً شايسته‌ترين مردم به پيامبران، داناترين آنان به چيزي است كه پيامبران آورده‌اند.((امام علي (ع)))

خواب رفتن در حالت يقين، بهتر از نماز در حالت شك و ترديد است.((امام علي (ع)))

سخنان بزرگان در مورد آراستگی
زينت انسان [در] سه چيز است : علم، محبت و آزادي.((افلاطون))

چه بسا آن كه به ظاهر آراسته و مايه حسرت شماست، درمانده و محتاج دلداري و ياري شما باشد.((حجازي))

سخن را چو بسيار آرايش كنند، هدف فراموش مي شود.((فيه ما فيه از مولانا))

كساني را مي شناسيم كه براي آرايش ظاهري و داشتن لباسي گرانمايه، شكم خود را گرسنه نگاه داشته و خانواده خود را در تنگدستي مي گذارند و براي فريب دادن چشم ديگران، خود را دچار رنج و محنت مي كنند.((بنجامين فرانكلين))

زن براي آن آفريده نشده كه وجودي پوچ و بيهوده باشد و تنها به درد زينت و تفريح مرد بخورد.((اسمايلز))

خوشا به حال پيمان منشاني كه وجودشان به پيرايه پاكي و شرم آراسته شده است.((بزرگمهر))

چه سزاوار است كه آدمي در آميزش با صاحبان جمال، خود را نيز به زيبايي و آراستگي بيارايد.((افلاطون))

انجام هر نوع خدمت و تحمل هر گونه سختي و مذلت را به راه معشوق، ننگ عاشق نشماريم، بلكه آن را از افتخاراتش دانيم و مايه آراستگي و برازندگي او شناسيم.((افلاطون))

بخشنده ي نيكخوي آن كسي است كه جانش را به بخشش آراسته گرداند. به دور از جوانمردي است كه بخشنده بر آن كسي كه چيزي به او داده يا خيري رسانده منت نهد.((بزرگمهر))

تمام سرمايه هاي خود را يك جا جمع كنيد، همه استعدادهاي خود را گرد آوريد، تمام نيروهاي خود را آرايش دهيد و همه توانايي هاي خود را براي تسلط روي حداقل يك زمينه كاري متمركز كنيد.((جان هاگاي))

نهالهاي درختان بارور را كنار هم با نظم كامل در خاك بنشانيد، زيرا تنها آن كشتزاري از رحمت يزداني بهره خواهد برد كه منظم و آراسته باشد.((گوته))

زينت خانه به دوستاني است كه در آنجا تردد مي كنند.((رالف والدو امرسون))

هيچ گاه در زندگي نمي توانيد محبتي بهتر، بي پيرايه تر و حقيقي تر از محبت مادر خود بيابيد.((اونوره دو بالزاك))

اگر نتوانيم به خاندان خويش آرايشي سامان يافته دهيم، هميشه در خانه ايي بي حصار زندگي مي كنيم.((ارد بزرگ))

هيچ گنجي به از هنر نيست و هيچ هنري بزرگوارتر از دانش نيست و هيچ پيرايه اي بهتر از شرم نيست و هيچ دشمني بدتر از خوي بد نيست.((سقراط))

حقيقت گفت مرا برهنه بگذاريد و پيرايه بر من مبنديد، زيرا من هيچگاه از برهنگي خود شرمسار نيستم.((اعتصام الملك))

براي نادان پيرايه اي سزاوارتر و زيباتر از خاموشي نيست.((بزرگمهر))

انسان بايد از هر نظر چه ظاهر و چه باطن، زيبا و آراسته باشد.((آنتوان چخوف))

نشستن بر تخت و غذا خوردن روي ميز، عادت قديم ايرانيان بوده است. زيرا از لفظ ميزبان برمي آيد كه ايرانيان جايي را منحصر به سرير ( تخت آراسته) و سفره را [ منحصر ] به ميز مي دانستند؛ اينكه روي زمين بنشيند و بخورند، عادتي است كه از اقوام عربيه در ميان ايشان شايع شده است.((آينه سكندري))

فروتني زينت علم و كمال و جاه و جلال است. اهل هنر اگر فروتن باشند، هنر آنان بهتر جلوه مي كند؛ همان طور كه سايه عكس آن را برجسته و نمودار مي كند، فروتني نيز هنر را آشكار مي سازد.((؟))