پیش از اینت بیش از این اندیشه ی عشاق بود
مهرورزی تو با ما شهره ی آفاق بود

پرتو خورشید عشق بر همه افتد ولیک
سنگ به یک نوع نیست تا همه گوهر شود

ما کم اوردیم امید این همه شعر رو توی حافظه ی خودت داری یا کار گنجور رو میزیه ؟ :d

چه شبست یا رب امشب! که ستاره‌ای برآمد
که دگر نه عشق خورشید و نه مهر ماه دارم
مکنید دردمندان گله از شب جدایی
که من این صباح روشن ز شب سیاه دارم
که نه روی خوب دیدن گنهست پیش سعدی
تو گمان نیک بردی که من این گناه دارم

باز هم اواز زیبایی از سالار عقیلی .

:d نه، فقط جاهایی که کم بیارم میرم سراغ گنجور، بیشترش رو بلدم ;)


مکنید دردمندان گله از شب جدایی
که من این صباح روشن ز شب سیاه دارم

مرگ من روزی فرا خواهد رسید
در بهاری روشن از امواج نور
در زمستانی غبار آلود و دور
یا خزانی خالی از فریاد و شور