كسي را نمي يابم تا برايش از غمها و دردهايم بگويم و دلتنگي هايم را برايش

زمزمه كنم .

كسي را نمي يابم تا لحظه اي هر چند كوتاه سر بر روي شانه هايش بگذارم و

تمام بي كسي هايم را به دست فراموشي بسپارم .

دلي را نمي يابم كه يكرنگ باشد و مرا دلداري دهد و هيچ گوش شنوايي را

نمي يابم كه حديث تنهايي هايم را برايش نجوا كنم .

اي خــــــــداي بزرگ مرا در اين تنــــــــهايي درياب .

خدایا!انتظار زیادی نیست.به خدایی خودت قسم که انتظار زیادی نیست.من از تو هیچ نمیخواهم،خدایا فقط اجازه نده که هرگز این جمله را بشنوم،من نمیتوانم،نمیتوانم.
خدایا تنها تو میدانی که در دل کوچک آسمانت چه میگذرد.تنها تو هر شب به درددلهای ناتمامم گوش سپرده ای.تنها تو در دل تاریک شب ستاره های اشکم را دیده ای که سوسو میزنند.
مهربان من!چقدر دلم برایت تنگ شده است.برای آغوش پرمهرت که همیشه هست و من گاهی فراموشش میکنم.
خدایا تنها تو میدانی که چقدر دوستش دارم،چقدر برایش دلتنگم.دعایم را برایش اجابت کن.خدایا او خوشبخت و شاد باشد،من دیگر از تو هیچ نمیخواهم.
هیچ نمیخواهم جز اینکه برای همیشه در آغوش تو آرام بگیرم و خوشبختی اورا نظاره کنم.
خدایا!تو مهربانترینی،هرگز تنهایش نگذار.هرگز دستانش را رها نکن.من دوستش دارم،بیشتر از تمام دنیا،بیشتر از هرچیز و همه کس.تو این را از هرکسی بهتر میدانی...!