|
|
**** ئه ر مه نی **** (((با ترجمه فارسی))) آواره‌گه‌‌ی بیچاره‌گه‌ی بی خانمانم ئه‌رمه‌نی ! من همان آواره و بيچاره و بي آشیانم ارمني مالد نیه‌زانم هاله کوو رووح و ره‌وانم ئه‌رمه‌نی ! خانه ات را نميدانم كجاست ای همه وجودم ارمني ترسم وه گه‌ردم تا نه‌که‌ی بیوشی بچوو دهر وا نه‌که‌ی مي ترسم كه بامن نسازی بگويي برو و در راباز نكني ئمجا مه دی دیوانه‌گه‌ی ئاگر وه گیانم ئه‌رمه‌نی "آن وقت"است كه همان ديوانه آتش به جان افتاده ام ارمني ته به‌و موسلمانی بکه له‌ی گه‌وره مهمانی بکه تو بيا مسلماني كن و اين کافر را نوازش كن هه‌ر چی ک خوه‌د زانی بکه م ناتوانم ئه‌رمه‌نی ! هر طوري كه خودت ميداني كن كه من ناتوانم ارمني بیخود ئرا ترسی خوه مم قورسه ده‌مم خاتر جه‌مم بيخود چرا مي ترسي؟ خودم هستم ،خاطر جمع باش ،قابل اطمينانم مانگه شه‌وه سایه‌ی خوه‌مه‌ها شان وه شانم ئه‌رمه‌نی ! شب مهتابيه و اين سايه خودم است كه شانه به شانه ام مي بيني(نترس)ارمني نووش ئه‌وقره چشتی نیه ده ر وا که بارم که‌فتیه اينقدر نگو كه چيزي نيست در را باز كن كه دلم اینجا گیر است هه‌ر یه‌ی چکه‌ی نه‌ذری بکه ته‌ر بوو زوانم ئه‌رمه‌نی ! فقط يك قطره عشقت را نذر كن ووجودم راسیراب كن ارمني ئه‌ر یه‌ی که‌سی له دژمنی پرسی یه له کووره سه‌نی اگر كسي با نيت دشمني از من بپرسد كه شراب عشق را از كجا مي گيري وه گیان هه‌ر چی کافره ئیوشم نیه زانم ئه‌رمه‌نی ! به جان همه كافرانِ (قسم)! مي گويم نميدانم ارمني پشتم له بار ده‌رد و خه‌م شکیا نیه‌زانم چوه بکه‌م پشتم زير بار درد و غم شكسته است و نميدانم كه چه كنم. ده‌ردم یه‌سه له مال خوه‌م بی خانمانم ئه‌رمه‌نی ! دردم اين است كه در خانه خود بي خانمانم (آواره ام)ارمني رووژ و شه وم جوور یه‌که دهر وا که مایووسم نه‌که! روز و شبم مثل هم است در باز كن و مايوسم نكن ئاخه و ه ناشه‌ر تازه م جایل جوانم ئه‌رمه‌نی ! آخر من (بلابه دور) جاهل(جوان) و جوانم ارمني دهر واکه زیوتر « په‌رته‌وه» مهمانه‌گه‌ی ئاخر شه‌وه در را باز كن زود؛ پرتو مهمان آخر شب است یه‌ی شیشه له و به‌د مه‌سه‌وه پر که بزانم ئه‌رمه‌نی ! یک جام از عشقت به من عطا کن ارمنی استاد علی اشرف نوبتی ( پرتو کرماشانی) |
شعری از عبدا... پشیو روز خوش دختران.... یک شعر از : عبد الله پشیو ترجمه : حسن اشعری - نقده روز خوش ، دختران قرن آینده ! روز خوش ، پسران قرن آ ینده بمانید چشم به راه من ، هرچند دورم از شما... برسر پیمانم هنوز تاب نادیدنتان نیست مرا مپرسید کی ، مپرسید چون ، مپنداریدپشیمانم . شاید به هنگام نوروز به سان ریشه ی گیاه برفراز تپه ی ملامروان زندگی را زسر گیرم شاید یک شب همراه برق آذرخش بازآیم چون شبح پرچم بک نفس پیش چشمان به اهتزاز در بیایم شاید ازپیرگباری باران بهاری دردامان سپیداری به سان قارچ برآیم از دل خاک یادرکشتزاری متروک برویم چون خوشه ی جو، در غوغای پای کوبان روم در قلب ازدحام به ناگه گیردم دستی دست دختر هم رقصی . روز خوش،دختران قرن آینده روز خوش، پسران قرن آ ینده ، چون رسید لحظه ی دیدار بخوانیدم برسفره ی لبریزتان که طعم اشک و خون نمی خیزد ازنانتان باشد یک شب به آرامی بیاسایم دربستر خوابهایتان به هرکجا سر کشیدم به زندگی در این جهان ماوای من یا کلک بود روی امواج یا شاخه ای تک افتاده در سیه باد. فقط یکباربگذارید روز روشن بر لب راه فارغ از فتوای شیخ و رخصت خانان رها از ترس ،بی خیال طعنه ها درآویزم به اندام دختر کردی عطر نرگس بیفشاندنفسهایش دستانش طعم و بوی خاک روز خوش ، دختران قرن آینده... روز خوش، پسران قرن آ ینده دستم به دامان چون در رسد آ ن روز روز روییدن یابرآمد ن مرا پساپورتی دهید هرچه که باشد مهم نیست بلند بالا یا میان قد آنسان که دلخواه شماست زرد گونه یا که قرمز بنفشه ای و یا آبی ویاسیاه همچو قطران... به درازای زندگی حسرت به دل ماندم تنها یک روز در جیب خود داشته باشم شناسنامه ی میهنم را |
|
|
|
|
|
|
ولاتی پر له دلداری "بو تو ، بو ئه و که سه ی ک ... و ده یزانم له داهاتو له دایک بو " ئه وه ده نگي كيیه له قولاوي ميژو ده يته دهر !؟ ره شه باي كامين ولاته له م دارستانه ك سروه ي دوستيمان به كاتي په شيوي ري به ره ؟! ره شه باي كامين ولاته !؟ ژيانمان ئشكه وتيكه، پره له هه راس له داس ، روژي چه ن جار بيرم له دار بوو ؟ سه ري چه ن وشه چه ن عشق له سيداره درا ؟ كات كوژراوه بو ژين وشه مردوه بو شيعر من بو تو، دلنيا بو ميژويكي تر له دايك بو پر له هه ستی ژیان پر له دلداری له پاش من به لام له هه ر پیتیکم ده ره ختیکی تر له هه ر وشه یکم شاریکی تر له هه ر شیعریکم ولاتیکی تر له دایک بو ولاتی پر له شیعر پر له دلداری کات زیندوه بو بو ژیان وشه زینده وه بو بو شیعر من بو تو ترجمه ی شعر بالا: سرزمینی پر از عشق برای تو ، برای کسی که ... و می دانم زاده خواهد شد . این صدای کیست که از اعماق تاریخ می آید ؟ سیه باد کدام سرزمین است در این جنگل که نسیم دوستیمان را به لحظه های پریشانی می برد سیه باد کدام سرزمین ؟ زندگی غاری ست پر از ترس پر از داس، روزی چند بار فکرم ، به دار آویخته می شود ؟! سر چند واژه چند عشق، به دار می رود زمان برای زندگی کشته شده است، واژه برای شعر مرده است و من برای تو، بی شک (مطمئن باش) تاریخی دیگر زاده خواهد شد تاریخی دیگر پراز زندگی پراز عشق بعد از من اما...!! از هر حرفم درختی دیگر از هر واژه ام شهری دیگر و از هر شعرم سرزمینی دیگر زاده خواهد شد سرزمینی پراز شعر پراز عشق زمان برای زندگی زنده خواهد شد واژه برای شعر و من برای تو. |
"هیلانه ی چریکه" پیشکه ش به شاعری به ناو بانگی کورد شیرکو بی که س له دارستاني ولاتی م په نجه ره يل ره نگه له سيداره من، شيعركانم، باله نده ، په ژاريلم هيلانه ی چريكه ن هيلانه ی ئاوازه يل په شيو دنيا بو شيعر، باله نده ، من ، زور بی خوه ره بی واران چوه زه دان ت له شاخه يل شاخه و شيوه نی ک له شيعری م ئه لسی. "آشیانه ی فریاد"شعری از علیرضا خانی تقدیم به شاعر بلندآوازه ی کرد شیرکو بی کس ترجمه : در جنگل سرزمين من از پنجره ها بوی دار می آيد من، شعرهايم ، پرنده ، اندوهان من آشيانه فريادند آشيانه ی آوازهای سرگردان دنيا برای شعر، پرنده ، من ، سخت بی خورشيد است بی باران روئيدن تو بر شانه های كوه است و فريادی كه از شعر من بر می خيزد
|
|
هه ر روژ له سه ر لا په ره ی سوری دلته نگی وه دو به یت فرمیسک یادی ریبواری ریگای رزگاری بکه و وه ئه لماسی دیده ت پینو سه که ت تیژ که ترجمه: هر روز بر سردفتر سرخ دلتنگی با دو بیت اشک یاد رهرو راه آزادی کن و با الماس دیده ات قلمت را تیز کن |
بهاري شادي وبشارت ده گريته وه چراي روناكي ديسانيش هه ل ده بيته وه ته نيا له بو هيچ كسيش كه سه ر ناميني له دواي هه ر شوي تاري روژ ده بيته وه مژده ياران بهار ديته وه كراسي زرد و سور كيژان ده كه ن له به ريان ده ست ئه ده ن به ده ست يه كتر دوست و ده زگيران تي كرا دينه ده ر له مال برا و كچه جيران ئه مجار به دليكي خووش ئه چن بو سيران مژده ياران بهار ديته وه با و زوقم له سه ر لوتكه ي كيوان ناميني به و جيگايه كه و به قاسپه قاسپ ده خويني بو لبول و قمري له سه ر دار خوي ده نويني به چريكه يان بي ده نگي زستان ئه شكيني مژده ياران بهار ديته وه مژده ياران بهار ديته وه ترجمه بهار شادي و بشارت برمي گردد چراغهاي روشنايي دوباره روشن مي شوند براي هيچ كس اندوهي نمي ماند بعد از هر شب تاريكي بي شك سپيده مي است مژده ياران بهار مي آيد دختران دوباره لباسهاي زرد و سرخ مي پوشند دلداران دوباره دستهاي همديگر را مي گيرند دختران و پسران با هم از خانه خارج مي شوند و با دلي خوش به گشت و گذار مي پردازند مژده ياران بهار مي آيد سرما و باد سرد ازقله كوهها ناپديد مي شود كبكها در آنجا دوباره به نغمه سرايي مي پردازند بلبل و قمري بر سر شاخه درخت نمودار مي شوند و با صداي نغمه آنها سكوت زمستان مي شكند مژده ياران بهار مي آيد |
|
|
|
|
|
|
|
برو و فراموشم کن برو و له بیرم که اما حتما یه روزی به خاطراین فراموشی پشیمان میشی به لام حه تمن روژیک سه باره ت به و له بیرکردنه ت پ هشیمان ده بیوه این تو بودی که میگفتی عاشقمی ئه وه تو بوی ده توت ئاشقی منی و هرگز اون روزی نمیاد که فراموشم کنی و قه ت روژیک نایه که له بیرم که ی این دنیا به خدا چیزهای عجیبی داره به خوا دونیا شتی سه یری زور تیدا بزودی دوباره برمیگردی برو! برو! زور زوو ده گه ریه وه تو کی هستی؟کی؟ تو کیی؟ کی؟ چرا که من دوستت داشتم بوچی که من خوشم ده ویستی تو چی هستی؟ چی؟ تو چی؟ چی؟ اگه به دنیا بگم فراموشت کردم! ئه گه ر به ته واوی دونیا بلیم له بیرم کردوی! ببین ببین چی مونده؟! بروانه بروانه چی ماوه؟! فردا که ترکت کردم پشیمون میشی سبه ی که له جیم هیشتی پ هشیمان ده بیوه برو یاللا برو! برو یالا برو خیلی زود علاقه ات دوباره تو را پیش من میاره زور زو خوشه ویستیت بو من، تو لای من دینیته وه |
من همانيام که به تنهايي تو را دوست دارم منم ئه و که سه ی که ته نیا توی خوش ده وی من همانیام که تو را فقط برای خود می خواهم منم ئه و که سه ی که توم ته نیا بو خوم ده وی من همانیام که تمام عمرم را باقی خواهم ماند منم ئه و که سه ی که ته وای عومرم ده مینمه وه بر پیمانی که با تو بستم له سه ر ئه و په یمانه ی که له گه ل توم به ستو تنها من ته نیا من عزیزم ,عشق سرشار از ناگفتنیهاست خوشه ویستم، عیشق پر له نه ینیه پریشانی و حسادت و دلتنگی و سوختن په ریشانی و حه سودی و دل ته نگی و سوتان از من می پرسی که چگونه به تو حسادت می کنم؟ لیم ئه پرسی چون حه سودیم پیت دی؟ در حالیکه قلب تو به من آموخت که حسود باشم له حالیکدا دلی تو فیری کردم کهحه سودیت پی بکه م هنگامیکه من وتو با هم هستیم جهان زیباتر می شود ئه و کاته ی که من له گه ل توم دنیا جوانتره عشق تو, زندگی مرا در یک آن دگرگون کرد خوشه ویستیت ژیانی منی له یه ک کات گوری قلب من معنای عشق را نمی دانست دلی من مانای خوشه ویستی نه ده زانی و اگر که تو نبودی، عشق پیشش ارزشمند نبود و ئه گه ر تو نه بای خوشه ویستی لای وی مانایه کی نه بو |
|
يواره يه وا هه لگره سا گوزه يي تازه به رده ر گه كه تان قيبله ي روي ئه هلي نيازه ئيواره يه وا هه لگره سا گوزه اي تازه چه ن جوانه به رو مغريب ئه چي زه رده ئه دا ليت پرشنگي خشل ئه بلق ئه كا دوري به ري ريت روژي ده مي كه ل حاضره بو بو پيشكه شي به ر پيت ئيواره يه وا هه لگره سا كوزه اي تازه ئيواره يه وا ده ر كه وه سا جوانه كچي دي ئه ي وردي قصه و به سته ي گشت كور گه لي سه ر ري سوتاوي جوانيتن هه مو كي كوري كي بي ئيواره يه وا هه لگره سا گوزه اي تازه وه ك سويسكه برو ئاسكه نيگاي چاوي ره ش و مست پر ئيشوه بچرخينه ئيتر هيچ مه به ده ربست چه ن مال ئه رمي چه ن شل ئه بي هيزي دل و ده ست ئيواره يه وا هه لگره سا گوزه ي تازه وه ختي كه ئه چي چه شني نه سيم له نجه به رو مال ئه گريجه ي ته ر پخشه له سه ر كولم و خه ت وخال شه ريانه شه مال پنجه له سه ر ره نگي گه ش و ئال ئيواره يه وا هه لگره سا كوزه ي تازه ترجمه: هنگام عصره كوزه ي ابتو بردار راه چشمه "قوبان"منتظر ناز راه رفتن توه جلو در خونه تون قبله دلهاي پر نيازه عصر شده كوزه ابت رو بردار چقدر زيباست هنگام عصر كه نور افتاب بهت خورده و تلا لو رنگارنگ پولك هاي روي پيرهنت افتاب هم واسه قربوني شدن جلو پات حاضر شده عصره كوزه ي ابتو بردار عصر شده بيا بيرون اي دختر زيباي ده اي ورد حرفها و شعر هاي همه پسراي سر راه همه در حسرت زيبايي تو ان عصر شده كوزه ابت رو بردار مثل كبك خرامان راه برو و اون چشماي سياه مثل اهوتو بچرخون و اصلا فكر نكن كه چند تا خونه دل وخراب ميكني يا چند قلب و دل از تپش مي ايسته عصر شده كوزه ابتو بردار وقتي كه مانند نسيم با ناز وادا برمي گردي خونه موهاي خيست روي گونه ها و صورتت پخش ميشه باد شمال با دستاش رو رو سرخي گونه هات رو نوازش ميكنه عصر شده كوزه ابت رو بردار. |
<blockquote><blockquote> سه‌گ‌وگورگ
ته‌زووی بایه و پرووشـــــه‌ی به‌فر و باران له هه‌ورێکی چــــــڕی وه‌ک خــۆڵه‌مێشێ ئه‌بارێ رێـــــــــــزه ڕێــــــزه و نه‌رمه نه‌رمه جلێکی ته‌ڕ به ســــــــه‌ر هه‌ردا ئه‌کێشێ ** ** سروودی ژووره‌که‌ی بێ‌ڕۆچنی " شـــه‌و " چپه‌ی به‌فر و خــوڕه‌ی بارانه ئه‌مشــــــه‌و له لـــــــــــووره‌ی دووری زریانڕا دییــــــاره که شه‌و میوانی لای تۆفـــــــانه ئه‌مشه‌و ** ** به سه‌ر ســـــــنگی به‌فـــردا راده‌کا " با " به باڵی " با "وه چـــــــــــۆپی‌کێشه باران له ژووری بێ‌کولاوکه و تاری" شــــــه‌و"دا شـــــــه‌وی تۆفانی و پڕ ترسی زســــتان ** ** گۆرانی سه‌گه‌ل زه‌وی سڕ ، هه‌رچی لایه به‌فر و شه‌خـته گه‌له‌ک دژواره تۆفـــــــــان دابســــــــاکێ ئه‌لــــــــوورێنێ - گورگ‌ئاســـایی - زریان به‌ڵام ئێمه شــــــــوکور نیمــــــــانه باکێ ** ** له کن ته‌ندووری "خــــــــاوه‌ن" هۆ له‌وێدا له سه‌ر ئه‌و کــه‌وڵه نه‌رمه خۆشه خه‌وتن چه‌نێ خۆشـــــــــه و دڵه‌ستێنه و بلاوێن <font face="Tahoma"><font size="3">"<font face="Tahoma">عه%u |
دنیا خه‌مه، ژیان ژانه بۆ شاره‌که‌ی به‌هاری سوور هیرۆشیمای کوردستانه حه‌له‌بجه‌ی دایکی شاره‌زوور کۆرپه به بێشکه و لانکه‌وه منداڵ به سینگی دایکه‌وه بۆ یادی نه‌ورۆزی ئه‌مساڵ سووتان و بوون به کۆی زووخاڵ شه‌رته هه‌موو به‌رد و داری حه‌له‌بجه‌ی تینووی رزگاری ده‌که‌ینه خه‌نجه‌ری تۆڵه‌ی به‌رپشتێنی کورده‌واری شیعر: ڕه‌زا حه‌مه ترجمه آزاد از شعر حلبچه ی رضا محمد : دنیا سراسر غم است و زندگی، همه درد به یاد شهری که بهارش سرخ بود: هیروشیمای کردستان حلبچه، مادر "شهرزور" و به یاد نوروز آن سال که نوزادان در گهواره هایشان و نوباوگان بر سینه های پر مهر مادران سوختند و کپه ای از زغال شدند کنون، گاه پیمان است بیائید که از تمامی سنگها از تنه ی همه ی درختان حلبچه شهر تشنه ی رهایی خنجرآخته ی انتقامی بسازیم آویخته بر کمرشال هر کورد |
|
|
دووبه‌تییه‌كی باوه‌تاهیری هه‌مه‌دانی |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مه لو چکه یل بوچگه
مه لو چکه یل بوچگه
مه‌لوچگ! ئای مه‌لوچگ! مه‌لوچگه‌یل بوچگ! خوه‌شی بکه‌ن زمسان چوو روژه‌یل یه‌خ به‌سان چوو خوه‌زیه‌و دی نوینم خوه‌زیه‌و نایدن و نه‌وینم وه چه‌و ئه‌رمه‌سه‌یل چه‌ودان ده‌نوکه‌یل که‌ودان جیک جیکدان وه نزه‌و مردنتان وه کزه‌و خوه‌شی بکه‌ن وه‌هار تی دنیای نک و نه‌وار تی بچن خوه‌ش وه هالدان ئه‌را شه‌قه‌ی بالدلان منیش ئه‌گه‌ر خه‌و بیونم خوه‌م وه د باله‌و بیونم له دنیای خوه‌م لا گرم له جه‌مدان جا گرم معنی: گنجشکک آی گنجشکک! گنجشککان کوچک شادی کنید، زمستان میرود روزهای یخبندان میرود ای کاش نبینم، ای کاش نیاید و نبینم به چشم اشک‌های چشمهایتان کبودی نوک‌هاتان جیک جیک بی رمقتان مردن سوت و کورتان شادی کنید بهار می آید دنیای نو نوار می آید بروید خوش به حالتان به خاطر صدای بالتان من هم اگر خواب ببینم خودم را با دو بال ببینم از دنیای خودم کناره می گیرم در جمع شما جا می گیرم سعید عبادتیان |
| اکنون ساعت 02:37 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)