دلم کار دست است،خودم بافتمش!!

تارش را از سکوت،پودش را از تنهایی

همین است که"خریدار"ندارد....

سنگین گذشت عصر بارانی ام گویی نوازش نمی کرد

باران صورتم را، گریه ام ،فریادم ،تنها سکوتی بود تا حرفهایم

در بستری از بغض بخوابند.....

واحد سنجش دلتنگی ام چی میتونه باشه
نگاه به موبایل بر ثانیه
یا تعداد پک ها به سیگار
زانوی بغل کرده با نگاه به
عکس پر خاطره

یه جایی هم هست ،بعداز کلی دویدن

یهو وایمیستی....سرتو میندازی پایین و

آروم میگی"دیگه زورم نمیرسه".....

دلم سخت گرفته است

مي دانم پشت پنجره ايستاده ای

صدايم کن

در لحظه ای فرو خواهم ريخت

صدايم کن


دلم سخت گرفته است

شبها خوابم نمی برد...از درد ضربات

شلاق خاطراتت!!!! بی انصاف محکم

زدی، جایش هنوز مانده است.....

می دانی به رویت نیاوردم ؟؟؟؟
از همان زمانی که تو به من
گفتی
شما !!!!
فهمیدم پای
او
در میان است

لعنت به خود من!!!

که همه دنیا منو فریب دادن اما من هنوزم نمیخوام مثل اونا

گرگ بشم....لعنت به من که هرکسی بهم میرسه میگه:

چقدر ساده ای....لعنت به من که آنقدر رو راستم....که بخاطر

صداقت و سادگیم همیشه تنهام....

وقتی نه دستی برای گرفتن است،
نه آغوشی برای گریه،
نه شانه ای برای تکیه؛
انتظار نداشته باش خنده ام واقعی باشد مادر !!!
می خندم تا تو آرام باشی…
این روزها فقط زنده ام تا دیگران زندگی کنند

مطمئن باش برو
ضربه ات کاری بود
دل من سخت شکست
و چه زشت به من و سادگی ام خندیدی
به من و عشقی پاک که پر از یاد تو بود
وبه یک قلب يتيم که خیالم می گفت تا ابد مال تو بود
تو برو
برو تا راحت تر تکه های دل خود را
آرام سر هم بند زنم