يک روز از تو

از درختان خيابان شلوغ

از همه کلبه هاي بي فروغ

دور خواهم شد.

يک روز مي گذرم از هر چه هياهو

از هر چه آرزو

یک روز پرواز

سهم چشمان بسته ام خواهد شد.

روزي که از همه ي پنجره ها

آيينه ها و همه ي آرزو ها دست خواهم کشيد.

و آنگاه بال هايم پرواز را تجربه خواهد کرد.

ساغر شکسته ام ساغی مخمور جام چشمانت
بیار پیاله ی مخموری خدا و جان جانانت

باده پرست مخمور و مست بهر ان لب میگونت
نا بریده جان رهیده سایه ی سرو روانت

خراب چشم شهلایت تو ای ساقی مستان
جان رفته به تن باز آر دم عیسای دورانت

چون تو شدی جان ز تن شدکشته ی تیر غمزه ام
شدم شهید محرابت به دو ابروی کما نت

گرم آن یاهوی شبگرد ورنه آن رند خرابات
مغفورم و یا معذب تو و خدای رحمانت

مسند نشین ملک دل آنروز شدی ای پادشه
که رواق چشمانم را کردی آشیان ودیوانت

دلم فریفته ی خال شبگون روی گونه ات
آشفتگی آموخت سرم صبا چاک گریبا نت

سودازده ی آن چشمم مفسر طالعم شد
"اسرار"یوسف زمان شد اندر چاه زنخدانت

یک ...

يک آواز ميتواند لحظه اي را برانگيزد
يک گل ميتواند رويايي را بيدار کند
يک درخت ميتواند آغازگر جنگلي باشد
يک پرنده ميتواند پيام آور بهار باشد
يک لبخند آغازگر دوستي است
يک دست گرفتن ترفيع دهنده ي روح است
يک ستاره ميتواند کشتي را در دريا هدايت کند
يک کلمه ميتواند هدفي را شکل دهد
يک قدم ميبايستي شروع کننده ي يک سفر باشد
يک روح هامان را به اوج ميرساند
يک تبسم بر نو ميدي غلبه ميکند
يک پرتو آفتاب اتاقي را روشن ميکند
يک شمع ظلمت را تباه ميسازد
يک قلب ميتواند حقيقت را بشناسد
يک زندگي ميتواند تفاوت را به وجود آورد

باران که می بارد تو می آیی بارانِ گل ، بارانِ نیلوفر
باران ِمهر و ماه و آئینه بارانِ شعر و شبنم و شبدر


باران که می بارد تو در راهی از دشت شب تا باغ ِ بیداری
از عطر عشق و آشتی لبریز با ابر و آب و آسمان جاری


غم می گریزد ، غصه می سوزد شب می گدازد ،سایه می میرد
تا عطرِ آهنگ تو می رقصد..... تا شعر باران تو می گیرد........


از لحظه های تشنه ی بیدار تا روزهای بی تو بارانی
غم می کُشد ما را و می بینی دل می کِشد ما را تو می دا نی.....

سکوت ، سکوتی در اعماق یک قلب بی طاقت ، مثل این دلشکسته که به امید طلوعی دوباره ، امشب را تا سحر بیدار نشسته .

دیگر صدای تیک تیک ساعت نیز بیصداست ، زمان همچنان میگذرد اما خیلی کند!
انگار عاشق این لحظه هاست ، با ما نامهربان است ، دوست دارد لحظه های تنهایی را.
خواستم همزبانم دل تنهایم باشد ، انگار که این دل نیز در حسرت روزهای عاشقیست!
و تنها سکوت در فضای دلگیر خانه ، حس میکنم بیشتر از هر زمان بی کسی را .

قطره ای اشک در چشمانم حلقه زد ، بغض گلویم شکست ، و اینبار چند لحظه ای سکوت با صدای گریه هایم شکست.

اشکهایم تمام شد ، دوباره آرام شدم ، سکوت آمد و دوباره آن لحظه ی تلخ تکرار شد.