حال و هوای بعضي روزای آسمون

عین حال و هوای این روزا و ماه های منه!!!
وقتی آسمون با این بزرگیش
با این صبرش و عظمتش
دلش می گیره و مي باره
وقتی درختا و برگا رو پرت می کنه اینور اونور و داد و بیداد راه میندازه
از من چه توقعی هست؟!
منم گاهی دلم می خواد مثل آسمون داد بزنم و گریه کنم
ببارم و صدای هق هقم و همه بشنون
شاید خدا هم شنید
خوش به حال آسمون که به خدا نزدیکتره
خودم و نمی دونم
اما
می دونی از زمین تا آسمون خدا چقدر راهه؟!
ولي ميدونم كه ميخوام ببارم ......

روز از اون روزهاست که فکر میکنم باید برم . دیروز هم از همین روزها بود . و حتما فردا هم !
تنهایی دندون های تیزشو تو گلوم فشار میده .
درد داره اما هر چی باشه نمیذاره بغضی تو گلوم بمونه و خب این خودش خیلی خوبه .
دلتنگم !
نه برای چیزهایی که از دست دادم ،
برا چیزهایی که بدست نیاوردم !
خیلی چیزها هست که نیست
و خیلی چیزها هست که نباید باشه
مبهوت لحظه هایی هستم که باید میبود
ولی هر چی گذشته رو مرور میکنم و زیر و رو میکنم
پیداشون نمیکنم
فکر کنم یکی به خاطراتم دستبرد زده
یکی شب اومده و رویاهامو برده
حالا هر چی تلاش میکنم
رویایی ندارم !
یکی یه شب اومده
شبی که من نبودم
رفته سر جالیز رویاهام
فکر میکنم باید برم
پیش یکی که اونقدر مهربون باشه که رویاهاشو به من هم بده
منو تو رویاهاش شریک کنه
باید برم
شاید یه کسی
یه جایی
منتظره تا رویاهاشو با من سهیم بشه

چشمانم تو را می خواهند تا به ان ها
راه و رسم گریه کردن را بیاموزی
لبانم صدایت می زنند تا به ان ها
بگویی چگونه بخندند
دستهایم به سویت دراز است
که انها را به سوی شهر عشق ببری
اما نمی دانم چرا پاهایم با تو همراه نیست
که بخواهی به خاکسترم بنشانی؟

که مادام جای کبوتر ملخ می زاید
و من سبز می میرم
می مانم
در آوار ملخ ها

در کلاس ادبيات معلم گفت: فعل رفتن را صرف کن: رفتم ..رفتي.. رفت ساکت ميشوم ميخندم ولي خنده ام تلخ ميشود استاد داد ميزند خوب بعد ادامه بده و من ميگويم: رفت... رفت... رفت رفت و دلم را شکست