عیب می جمله بگفتی هنرش نیز بگو
نفی حکمت مکن از بهر دل عامی چند |
دیده آزادمردان سوی دنیای دل است
سفله باشد آن که روی دل به دنیا می کند |
دانی که را سزد صفت پاکی: آنکو وجود پاک نیالاید
در تنگنای پست تن مسکین, جان بلند خویش نفرساید |
دیدمش خرم و خندان قدح باده به دست
و اندر آن آینه صد گونه تماشا میکرد |
دیدی که مرا هیچ کسی یاد نکرد.
جز غــــم که هزار آفرین بر غم باد |
دلت گر به راه خطا مایلست
ترا دشمن اندر جهان خود دلست |
تا تو رفتی ز کنارم بنظرها خوارم
بشکند قیمت خاتم چو نگین برخیزد |
دیده دریا کنم و صبر به صحرا فکنم,
و اندر این کار دل خویش به دریا فکنم |
می سوزم از فراقت روی از جفا بگردان
هجران بلای ما شد یا رب بلا بگردان |
نرگس ساقی بخواند آیت افسونگری
حلقه او راد ما مجلس افسانه شد |
اکنون ساعت 12:35 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)