گلعذاری ز گلستان جهان ما را بس
زین چمن سایه آن سرو چمان ما را بس

دوش باد از سر کويش به گلستان بگذشت
اي گل اين چاک گريبان تو بي چيزي نيست

دوش وقت سحر از غصه نجاتم دادند
وندر آن ظلمت شب آب حیاتم دادند

دوش دوش دوش كه آن مه لقا - علی اکبر شیدا - افشاری - شجریان
 

دوش دوش دوش كه آن مه لقا
خوش ادا با صفا با وفا
از برم آمد و بنشست
برده دين و دلم از دست
باز باز باز مرا سوي خود
مي كشد مي برد مي خرد

دوش از مسجد سوي ميخانه آمد پير ما
چيست ياران طريقت بعد از اين تدبير ما

غرض ز مسجد و میخانه ام وصال شماست
جز این خیال ندارم خدا گواه من است
آواز زیبایی از بانو پریسا

به گردون مي‌رسد فرياد يارب ياربم شب‌ها
چه شد يارب در اين شب‌ها غم تاثير يارب‌ها

نازنین یار من

شعر: تاج السلطنه

دستگاه: بيات اصفهان

صدای سیما مافیها



ناديده رخت ناديده رخت

در غم هجرت شده مشکل

جانم

ترسم كه بميرم نشود مشكل من حل

جانم

تو نازنين يار منی

تو یار و غمخوار منی

من که ميميرم خدا که من که ميسوزم

خدا چرا دور از منی

من که ميميرم خدا که من که ميسوزم

خدا چرا دور از منی



ناديده رخت ناديده رخت

در غم هجرت شده مشکل

جانم

ترسم كه بميرم نشود مشكل من حل

جانم

تو نازنين يار منی

تو یار و غمخوار منی

من که ميميرم خدا که من که ميسوزم

خدا چرا دور از منی

من که ميميرم خدا که من که ميسوزم

خدا چرا دور از منی

در مسجد و ميخانه خيالت اگر آيد
محراب و کمانچه ز دو ابروي تو سازم