چگونه بخوانمت ؟
چگونه یادت کنم ؟
که شرمسارم از اینکه چون تو خدایی و چون ما بندگانی !!
ما بندگانی چون تو بنده نواز و بخشنده و چون بندگانی بی رحم و متجاوز ....

ای خدا بارن رحمتت همیشه می بارد
تقصیر از ماست که کاسه هایمان را برعکس گرفته ایم

خدایا

انتخاب واحد دنیا را که خودت برایمان انجام دادی!!

کاش لااقل سیستم حذف و اضافه ای نازل می کردی!!!!

خیلی از واحدها را باید حذف کنم......

خدایا
دل به حقیقت نام تو سپرده ام.
نامت را بر کتیبه جانم نوشته ام.
بی تو نمی توانم بود .
بی تو نمی توانم زیست.
بی تو نمی خواهم که باشم .
ای شور آفرین در رگ ها !
شب و روز می ستایمت
و می بالم به خویش که محبوب بی زوال را می ستایم.

خداوندا

از تجربه تنهاییت برایم بگو این روزها سر تا پا گوشم...

خدایا
تو ابرها را به گریه میاری
تا گلها بخندن
چشمهای منو به اشک ذوق
بارانی و خیس کن

تو اگر دلگیری،لحظه ای چشم ببند، اندکی اشک بریز،

و بخوان نام مرا،به تو نزدیکم، نام من یزدان است،

لقبم ایزد پاک،تو مرا زمزمه کن،خواهم آمد سویت،

بی صدا یادم کن یا فریادم کن، که منم منتظر فریادت....

از من تا خدا راهی نیست …
فاصله ایست به درازای مـــــن تا مـــــن !
و در این هیاهوِی غریب ، من این من را نمیابم

ممکنه گاهی گریه کنم ،ولی نه در تنهایی!
ممکن است بیفتم و بلغزم اما هرگز در سقوطم تنها نیستم !
شاید گاهی رنج بکشم اما هرگز در این رنج کشیدن تنها نمی مانم ...
قلب من خانه ی خداست...