بی تو

بی تو دلم می‌گیرد
و با خودم می‌گویم
کاش آن یک بار که دیدمت
گفته بودم
که بی تو گاه دلم می‌گیرد
که بی تو گاه زندگی سخت می‌شود
که بی تو گاه هوای بودنت دیوانه‌ام می‌کند
اما نمی‌گفتم
که این «گاه» ها
گهگاه
تمامِ روز و شب من می‌شوند
آن وقت بغض راه گلویم را می‌گیرد
درست مثل همین روزها

ديگر برايم فرقي نمي‌کند. حتي اگر تو با کوله‌باري از شکوفه‌هاي بهاري بيايي و در خانه قلبم را بزني، جوابي برايت ندارم.

بين تو و همه آن غريبه‌ها در نظرم فرقي نيست. جلوتر بيا. خوب نگاهم کن. اين چهره خسته، چهره همان فرشته مهربان توست. اين صداي لرزان...

دلبستگيهاي قديمي خود را به فراموشي سپرده است. هرگز... هرگز منتظر نباش که روزي ببيني قلبم سنگ شده است. اگر صدايم را با خنده رنگ مي‌زنم همه‌اش بازيگري است. دست خودم نيست. _:2:
اين روزها براي همه دنيا نقش بازي مي‌کنم. دست خودم نبود عزيزم، من نمي‌خواستم دوستت داشته باشم. انگار يک نيروي ماورايي مرا مثل يک عروسک کوک مي‌کرد که عاشقت باشم. صدايت را زيبا بشنوم و چهره‌ات را دلربا ببينم. دست من نبود. تو از من کار محال مي‌خواستي. :rolleyes:

اگر قرار بود عشق تو را از قلبم حذف کنم خدا زير سؤال مي‌رفت. آخه مگه يادت رفته که تمام اين ماجرا را او خط به خط با دست خودش طراحي کرد. تو از من چه توقعي داشتي؟ و چه توقعي داري؟... خودت هم خوب مي‌داني که راست مي‌گويم. مگر تجربه نکرده بودي که تا از من مي‌بريدي مثل مرغ پرکنده مي‌شدي و دوباره به سويم برمي‌گشتي. تو از من کاري را مي‌خواستي که حتي خودت قادر به انجام آن نبودي... تو از من کار محال مي‌خواستي...کار محال ........دوست نداشتن تو:confused:

اکنون چشمهايت را باز کن. اين منم. آنگونه‌ که تو مي‌خواستي شده‌ام. به آن چيزي که مي‌خواستي رسيده‌ام. بين تو و همه آن غريبه‌ها فرقي نمي‌بينم هیچ فرقی
از زمين و زمان بيزارم. کاش خدا را زير سؤال نمي‌بردي همسفر!...

باز هم شب آمد و هزاران دلتنگی را با غمی کهنه با خود به همراه آورد .

هنوز هم من مانده ام تنها . در این تنهایی ها سکوت همدم من است و دیدن اشیاء و حرکت کند ساعت که با آرامشی خاص قدم می زند.
دلم گرفته و نمی دانم که چه باید بکنم . چه سکوت غریبی همه جای این اتاق با من غریبه اند و با نگاهی تلخ و شکننده در سردترین لحظه حضور به من طغیان می کنند .

کیستم جز دردی تکراری که در تکرار ساعتها و روزها و شبها بی هدف می روم. خوشا به حال نفس که یک رفت دارد یک برگشت و من همیشه در خودم و غمهایم تکرار می شوم بی آنکه تصویری از بودنم را کسی ببیند .

همه با ترفند محبت از پشت خنجر می زنند و بی توجه به عملشان شاد و شیرین می روند و می گویند که همه را دروغ می گوید . بریده ام از این زندگی پر از هیجان بی اعتمادی و دلتنگی.

باید رفت تا سحر چیزی نمانده . با طلوع آفتابی دیگر زخم زبان تازه ای خواهند زد. شب دلتنگی انتظار کم درد نیست غم بی هم نفسی دیگر برای چیست .

خدایا امشب زیباترین سرنوشت را برای عزیزانم مقدر کن
خدایا بهترین روزگار را برایشان رقم بزن
وآنها را در تمامی لحظات دریاب
مبادا بیمار،افتاده و غمگین شوند،
دلشان را سرشار از شادی کن و آنچه را که به بهترین بندگانت عطا میکنی به آنان نیز عطا کن
آمین.............