پی سی سیتی - درد دل های عاشقانه...

پی سی سیتی (http://p30city.net/index.php)

- شعر (http://p30city.net/forumdisplay.php?f=55)

- - درد دل های عاشقانه... (http://p30city.net/showthread.php?t=16380)

می گویند سکوت علامت رضایت است اما تو ان روز که رفتی نفهمیدی که سکوت من فریاد من است برای نرفتنت ...........

و بدون تو زندگی برايم مفهومی جز تاريكی و سياهی ندارد!
دوستت دارم چونكه ميدانم تو نيز مرا دوست ميداری ،
دوستت دارم چونكه مرا باور داری و مرا لايق آن قلب پر از محبتت ميدانی!
تنها آرزويم اين است كه سالم و سر افراز باشي و جز اين از خدای خويش هيچ آرزويی را ندارم
اين قلب كوچك و شكسته و پر از عشق من تنها هديه ای است از طرف من به تو!
از تمام دنيا تنها همين قلب كوچك را دارم ، همين و بس!
تنها تو هستی كه معنای واقعی عشق را به من ابراز كردی و آموختی!
آموختی كه عشق يعنی تا پايان زندگی ماندن و تا پايان زندگی دوست داشتن!
هر جای دنيا كه هستی بدان كه در اين دنيای بزرگ كسی هست كه عاشق و ديوانه تو می باشد !
عزيز دنيا خيلی بزرگ است ، اين دنيا پر از عاشق و معشوق است ، پر از ليلی و مجنون است،
اما همه يك سو و تو نيز يك سوی ديگر!
دوستت دارم خيلی دوستت دارم ، آنقدر دوستت دارم كه ديگر هيچگونه جای ابرازی برای آن نيست!
مستم از اين عشق تو ، و پريشانم از غصه های تو و گريانم از اشكهای تو!
با تو پر از اميدم ، و رنگ خوشبختی را خوش رنگ از گذشته می بينم
با تو قلب من خوشبخت ترين قلب دنياست ، با تو اين دنيا برايم همان بهشت است!
دوستت دارم … چون كه در ميان اينهمه عاشقان تو توانستی بمانی با قلبم ، بسازی با احساسم و درك كنی زندگی ام را !
دوستت دارم... چون كه اين قلب كوچك و پر از عشق مرا در قلبت طلسم كرده ای و نگذاشتی هيچ كس ديگر قلب مرا از تو بگيرد!
اينبار با فرياد ، با چشمهای گريان ، با قلبی عاشق ، با اراده و با احساسی پرا از دوست داشتن مي گويم كه دوستت دارم
تا همه عاشقان فرياد مرا بشنوند و به من بنگرند و شرمنده شوند!
ولي......
آخر قصه چيست ؟ تو بگو!
اصلا مي داني؟! حالا چه وقت فكر كردن به آخر قصه است؟
اينجا هنوز اول راه است! همينكه بدانيم آخر قصه هر چه كه باشد ،
ما با هميم ، در يادها و خاطره ها حتي، كافي است…

روز مبادا

وقتی تو نيستی
نه هستهای ما چونان که بايدند
نه بايدهای ما

مثل هميشه ،
آخر حرفم را
و حرف آخرم را
با بغض فرو می خورم

عمريست لبخندهای لاغر خود را
در دل ذخيره می کنم
باشد
برای روز مبادا
اما در صفحه های تقويم
روزی به نام روز مبادا نيست

آن روز هر چه باشد
روزی شبيه ديروز
روزی شبيه فردا
روزی شبيه همين روزهای ماست
اما کسی چه می داند
شايد امروز نيز
روز مبادا باشد

وقتی تو نيستی
نه هستهای ما چونان که بايدند
نه بايدهای ما

هر روز بی تو
روز مباداست !

روز وداع یار چون به حالم بنگریست میرفت ومی ایستاد و میگفت و میگریست
ای عاشق غریب به هجران صبور باش دوران روزگار چنین است و چاره نیست

خداحافظ گل لادن .تموم عاشقا باختن
ببين هم گريه هام از عشق .چه زندوني برام ساختن
خداحافظ گل پونه .گل تنهاي بي خونه
لالايي ها ديگه خوابي . به چشمونم نمي شونه
يكي با چشماي نازش دل كوچيكمو لرزوند
يكي با دست ناپاكش گلاي باغچمو سوزوند
تو اين شب هاي تو در تو . خداحافظ گل شب بو
هنوز آوار تنهايي .داره مي باره از هر سو
خداحافظ گل مريم .گل مظلوم پر دردم
نشد با اين تن زخمي . به آغوش تو برگردم
نشد تا بغض چشماتو به خواب قصه بسپارم
از اين فصل سكوت و شب غم بارونو بردارم
نمي دوني چه دلتنگم از اين خواب زمستوني
تو كه بيدار بيداري بگو از شب چي مي دوني
تو اين روياي سر دم گم .خداحافظ گل گندم
تو هم بازيچه اي بودي . تو دست سرد اين مردم
خداحافظ گل پونه . كه باروني نمي تونه
طلسم بغضو برداره از اين پاييز ديوونه

كاش مي شد چشمهايم را به پيشواز نگاه مهربانت بفرستم تا بداني

فراقت چشمه چشمهايم را خشكانده و آن ديدگان پر طراوت از غم

دوريت پژمردند.

من هنوز نگاه ملتمسم را كه بدرقه راهت كردم فراموش نمي كنم.

اي كاش بر مي گشتي و مرا از اين همه چشم انتظاري مي رهاندي.

اي گل گمشـــــــــــده مــــــــن .

مرداب، بوسه بر لبهاي نيلوفر مي زند چرا که مي داند نيلوفر، تنها شريک بي کسي اوست و با تمامي زيبايي هايش، هر لحظه قصه ي عشق را در گوش مرداب، زمزمه مي کند و مرداب اگر هنوز زنده است، اميدش به نيلوفر است...
تو مرداب نيستي ! دريايي ... و من حتي سزاوار نبودم که نيلوفرت باشم .
من ماهي کوچکي بودم در اعماق دل درياييت و دريا، کي خبر از دل ماهي کوچکي چون من دارد

با من مثل روزهاي گذشته باش ، يک لحظه هم از من نااميد نباش ! دلم نميخواهد سردي قلبت را در قلبم حس کن ! بيا تا مثل دو عاشق واقعي در آسمان خوشبختي پرواز کنيم تا همه عاشقان با حسرت به من و تو بنگرند! حالا که من ديوانه وار تو را دوست دارم تو نيز عاشقانه مرا دوست داشته باش.... اگر اشتباه کردم ، مرا ببخش ، اگر با قلبت مدارا نکردم مرا ببخش ، به خدا خيلي دوستت دارم و طاقت يک لحظه غمت را ندارم!

واژه هايم گويي در سايه قرار گرفته اند كه دل سرد تو را با من مهربان نمي كنند .

گويي حرفهاي شيرين مرا نمي شنوي و نامهرباني و تلخي ، وجودت را لبريز كرده

است .

تبسمي كافيست تا يخهاي وجودت را آب كند و ما را به هم نزديكــــــــتر

تو براي رفتن بهانه اي مي خواستي و من براي ماندن بهانه اي .

تو رفتي و اين بهانه اي شد براي ماندن و انتظارم .

اما هميشه به اين مي انديشم كه بهانه تو براي رفتن چه بود ؟