|
وقتی تو با من نیستی از من چه می ماند
از من جز این هر لحظه فرسودن چه می ماند از من چه می ماند جز این تکرار پی در پی تکرار من در من مگر از من چه می ماند غیر از خیالی خسته از تکرار تنهایی غیر از غباری در لباس تن چه می ماند از روزهای دیر بی فردا چه می آید؟ از لحظه های رفته ی روشن چه می ماند؟ از من اگر کوهم، اگر خورشید، اگر دریا بی تو میان قاب پیراهن چی می ماند بی تو چه فرقی می کند دنیای تنها را غیر از غبار و آدم و آهن چه می ماند وقتی تو با من نیستی از من که می پرسد از شعر و شاعر جز شب و شیون چه می ماند |
برو برو که خسته ام از شکستنم
من عاصی از هر عشق و هر دل بستنم کبوترم که پر زدم ز بام تو بیزارم از نامت به لب آوردنم آ........ه یه روز سراب من و خواب من و شراب من تو بودی و تو امروز شهاب من و تاب من و عذاب من تو هستی وتو یه روز بهار من و یار من و قرار من تو بودی و تو امروز خزان من و زوال من و زیان من تو هستی و تو ستاره ها رو شمردم نیومدی و نمردم بیا که جون نسپردم بیا که جون نسپردم میون گریه دویدم حباب اشکو دریدم ندیدمت که ندیدم ندیدمت که ندیدم |
شبای رفتن تو
شبای بی ستارست ببین که خاطراتم بی تو چه پاره پاره ست با هر نفس تو سینه بغض تو تو گلومه با هر کی هر جا باشم عکس تو روبرومه آخ که چقدر تنگه دلم برای اون شبامون کاشکی که اون عشق بشینه دوباره تو دلامون چی میشه برگردی بازم به روزای گذشته هوای پاییزی چرا تو عشقه ما نشسته شبای رفتن تو.... سپردی عهدمونو به دست باد و بارون منو زدی به طوفان خودت گرفتی آروم قهره تو رامو بسته غم دلمو شکسته تو این صدای خسته یاده تو پینه بسته غم دلمو شکسته شبای رفتن تو.... غروبه باز دوباره شب توی انتظاره ابر تو نگام نشسته خیاله گریه داره اسمه تو فریادمه درد تو صدام ترانه خنده آینه تلخ و بی تو پر از بهانه |
فراموشم نکن هنوز عاشقترینم ای تو تنها باور من بغیر از با تو بودن نیست هوایی در سر من هنوز عطر تو مونده در فضای خانه من هنوزم بیقراره این دل دیوونه من فراموشم نکن فراموشم نکن تویی تنها دلیل بودن من به یاد من باش, فراموشم نکن من تشنه محبت, درد آشنای هجرت دلم به این جدایی, هرگز نکرده عادت ناکامی از تولد, همزاد بخت من بود ندارم از تو شکوه, این سرنوشت من بود فراموشم نکن.... بی تو حدیث عشقو دیگر باور ندارم, جز با تو بودن آرزویی در سر ندارم میپیچه عطر خاطره در خلوت شبهای من, تکرار اسمه قشنگت شده عادت لبهای من فراموشم نکن... |
من از صداي گريه تو
به غربت بارون رسيدم تو چشات باغ بارون زده ديدم... |
از عذاب جاده خسته نرسیده و رسیده
آهی از سر رسیدن نکشیده و کشیده غم سر گردونیامو با تو صادقانه گفتم اسمی که اسم شبم بود با توعاشقانه گفتم من سرگردون ساده تو رو صادق میدونستم این برام شکسته اما تو رو عاشق میدونستم تو تمام طول جاده که افق برابرم بود شوق تو راه توشه من، اسم تو همسفرم بود من دل شیشه ای هر جا پر شکستن که شکستم زیر کوه بار غصه پر نشستن که نشستم عشق تو از خاطرم برد که نحیفم و پیاده تو رو فریاد زدمو بز گم شدم تو رگ جاده من سرگردون ساده تو رو صادق میدونستم این برام شکسته اما تو رو عاشق میدونستم نیزه نم باد شرجی وسط دشت تابستون تازیانه های رگبار تو چله زمستون نتونستن ،نتونستن کینه منو بگیرن از من خسته خسته شوق رفتن و بگیرن حالا که رسیدم اینجا پر قصه برا گفتن پر نیاز تو برای آه کشیدن وشنوفتن تو رو با خودم غریبه ازغمم جدامی بینم خودم و پر از ترانه تو رو بی صدا می بینم اون همیشه با محبت برای من دیگه نیستی نگو سادگی به عشق آخه چشمات دیگه نیستی |
اين چه عشقي است كه در دل دارم من از اين عشق چه حاصل دارم مي گيريزي زمن و در طلبت بازهم كوشش باطل دارم باز لب هاي عطش كرده من عشق سوزان تو را مي جويد مي تپد قلبم و با هر تپشي قصه عشق تو را مي گويد بخت اگر از تو جدايم كرده مي گشام گره از بخت، چه باك ترسم اين عشق سرانجام مرا بكشد تا به سراپرده خاك |
اشکای یخیمو پاک کن
درای قلبتو وا کن صدای قلبمو بشنو من چه کردم با دل تو کاشکی تو لحظه ي آخر عشقو تو نگام میخوندی قلب تو صدامو نشنید نشنید نشنید رفتی با غریبه موندی اگه یک روز بگم از این حکایت که به تو کردم عادت دلم پیش دلت مونده تو زندون رفاقت رفاقت اگه یک شب برسم به حقایق میشم خدای عاشق میگم رازمو به ستاره ي دریای مغرب دریای مغرب اگه یک روز بگم از این حکایت که به تو کردم عادت دلم پیش دلت مونده تو زندون رفاقت رفاقت اشکای یخیمو پاک کن درای قلبتو وا کن صدای قلبمو بشنو من چه کردم با دل تو اگه یک روز بگم از این حکایت که به تو کردم عادت دلم پیش دلت مونده تو زندون رفاقت اگه یک شب برسم به حقایق میشم خدای عاشق میگم رازمو به ستاره دریای مغرب دریای مغرب |
یه تاک قد کشیده
پا گرفتی روی سینه*ام واسه پا گرفتن تو عمریه که من زمینم راز قد کشیدنت رو عمریه دارم میبینم داری میرسی بخورشید ولی من بازم همینم میزنن چوب زیر ساقه*ات، واسه لحظه های رستن ریختن آب زیر پاهات هی منو شستن و شستن توي سرما و تو گرما، واسه تو نجاتم عمری تو هجوم باد وحشی، سپر بلاتم عمری آدما هجوم آوردن، برگای سبزتو بردن توی پاییز و زمستون ساقه تو به من سپردن سنگینیت رو سینه من، سایهتم نصیب مردم میوه هاتم آخر سر که میشن قسمت هر خم نه دیگه پا میشم این بار، خالی از هر شک و تردید میرم اون بالا ها مغرور، تا بشینم جای خورشید تن به سایه ها نمیدم بسه هر چی سختی دیدم انقدر زجر کشیدم تا به آرزوم رسیدم بذار آدما بدونن میشه بیهوده نپوسید میشه خورشید شد و تابید میشه آسمونو بوسید |
اين ترانه تاك هم حرف نداره ، كلي خاطره باش دارم http://www.iranclubs.org/forums/images/smilies/69.gifhttp://www.iranclubs.org/forums/imag.../ipb/laugh.gif
|
| اکنون ساعت 12:20 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)