میدونی بن بست زندگی کجاست؟ جایی که نه حق خواستن داری

و نه حق فراموش کردن.....

غریب تر از زنی که اشک می ریزد،

مردیست که هنوز نمی داند چگونه او را آرام کند......

هست را اگر قدر ندانی می شود بود
و چه تلخ است کسی بود شود

دلگیر نباش،تقصیر خودت بود!دسته کلید علاقه که گم شد،

باید عوض می کردی قفل تمام آرزوها را......

ما گذشتیم گذشت آنچه تو با ماکردی
تو بمان با دگران وای به حال دگران

از بهار
تقویم می ماند
از من
استخوانهایی که تو را
دوست داشتند ...

چه سنگین گذشت عصر بارانی ام
گویی باران هم صورتم را نوازش نمیکرد
گریه ام ، فریادم تنها سکوتی بود
تا حرفهایم
در بستری از بغض بخوابند

غم انگیز است پاییز
و غم انگیزتر
وقتی تو باشی وُ
من برگ‌ها را با خیالت
تنها قدم بزنم ...!!

شادی نماند و شور نماند و هوس نماند
سهل است این سخن ، که مجال نفس نماند

فریاد از آن کنند که فریادرس رسد
فریاد را چه سود ، چو فریادرس نماند؟

کوکو ، کجاست؟ قمری مست سرود خوان؟
جز مشتی استخوان و پَر اندر قفس نماند

امید در به در شد و از کاروان شوق
جز ناله ای ضعیف ز مسکین جرس نماند