در طریقت هر چه پیش سالک آید خیر اوست
در صراط مستقیم ایدل کسی گمراه نیست

تو خود وصال دگر بودی ای نسیم وصال
خطا نگر که دل امید در وفای تو بست

ای که در زنجیر زلفت جای چندین آشناست
خوش فتاد آن خال مشکین بر رخ رنگین غریب

با دل آرایی مرا خاطر خوش است
کـــز دلـــم یک بـاره بــرد آرام را

اگر چه دوست به چیزی نمی خرد ما را
به عالمی نفروشیم مویی از سر دوست

تو دستگیر شو ای خضر پی خجسته که من
پیــــاده میــــروم و همــرهـــان ســــواراننـــد