شراب خانگیم بس می مغانه بیار
حریف باده رسید ای رفیق تو به وداع
خدای را به می ام شستشو ی خرقه کنید
که من نمی شنوم بوی خیر از این اوضاع

شبی میگفت چشم کس ندیده است
ز مــــرواریـــــد گوشــم در جهـــان مه

دوستی با که شنیدی که به سر برد جهان
حق عیان است ولی طایفه ای بی بصرند

خاک ره آن سفر کرده بیارید
تا چشم جهان بین کنمش جای اقامت

خلـــوت گزیده را بـــه تمــاشا چـــه حـاجت است
چون کوی دوست است به صحرا چه حاجت است

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد