من گدا و تمنای وصل او هیهات
مگر به خواب ببینم خیال منظر دوست

وفاداری و حق گویی نه کار هر کسی باشد
غلام آصف ثانی جلال الحق والدینم

ماییم و آستانه عشق و سر نیاز
تا خواب خوش که را برد اندر کنار دوست

تا جه بازی رخ نماید بیدقی خواهیم راند
عرصه شطرنج رندان را مجال شاه نیست

مرا به دو رایت شد یقین که جوهر لعل
پـــدیـــد میشـــود از آفتـــاب عالمتــاب

برق عشق از خرمن پشمینه پوشی سوخت سوخت
جور شاه کامران گر بر گدایی رفت رفت