|
شیخی به زنی فاحشه گفتا :پستی هر دم تو به دام دگری پا بستی گفتا: شیخا! هر انچه گفتی هستم اما تو چنانکه می‌نمایی هستی؟ *** شێخێ به‌ژنێ خراپی گوت:بێ‌شه‌رمی بۆ هه‌رچی ده‌ست بۆ به‌رێ،ساز ونه‌رمی پێ گوت :به‌ڵێ من وه‌کوو دیارم،هه‌روام تێش داخۆ وه‌کوو نیشان ده‌دی دڵگه‌رمی؟ |
این کوزه چو من عاشق زاری بوده‌ست در بند سر زلف نگاری بوده‌ست این دسته که بر گردن او میبینی دستی است که بر گردن یاری بوده‌ست *** ئه‌م گۆزه وه‌کوو من بووه،دڵدارو هه‌ژار جارێکی دڵی خوش بووه،سه‌دجار خه‌مبار ئه‌و هه‌نگڵ‌و ده‌سگره‌ی له‌ملیا دیوته ده‌ستێ بووه،زۆر خراوه‌ته سه‌ر ملی یار |
ریبوار--- رهگذر
|
بهار بهار ده گووش پیــره دار ئێقه سِروو چِــــڕیَ ک هه مِ ته ل ئو په ل پێرێ پِشک کِــردن سروده ی بالا برگردانیست به زبان کوردی ازشعرهای صادق چکاوک بهاردرگوش درخت پیر آنقدر ترانه خواند که تمام شاخه های پیرش پراز شکوفه شد |
ئه فتاو بی مه ئه ور ڤتۆوین ک ئه فتاوی هه یادت تا ره نگیتر بتاوی چه نێ گرێڤسم . ................... شعر بالا برگردانی است به کوردی از سروده ی رسول یونان من ابر شدم گفته بودی که خورشیدی یادت هست تا زیباتر بتابی چقدر گریستم . |
په لمِ دِل ئه ژ خونِن سرۆ سِێلت سێر نیاوِم ئه سیر دِل توو بووڤم دڵگیر نیاوِم دیرێ مِ ئو توو په ڵمێ بێشتر نییه لیڵه که م تا دێرمه ت پیر نیاوِم .................................................... شعر بالا برگردانی است به کوردی از سروده ی آقای صادق چکاوک از خواندن غزل های نگاهت سیر نمیشم زنــــــــــــدانی دل تو باشم دلگیر نمیشم فاصله من وتو یک بهانه بیش نیست نگارا ! تا تـــــو را دارم پیــــــر نمیشم |
ئاساره سِتارێ نِگرێ ئاسارێ ده کیچه ل ته ر ئاور ئه ژ موڤه ل زه مدار زه می شِخاتِ بِگروسن تا چاوت ئه ژ ویرم نه چوو ؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛؛ ؛؛ شعربالا برگردانی است به کوردی از سروده ی غلام حسین نصییری پور ستاره ای بی تاب است در کوچه های خیس ابــــــــــــر کبریتی بیفروز تا چشمت از یادم نرود |
ئه نووس ئه نووس زه می ڤه دۆر هه فت ئاسمو پێچیا ئه فتاو دۆت کوچکِله ڤه ته ریکی مِکێس کِرد ..................... شعر بالا برگردانی است به کوردی ازشعرخانم نازنین یدالهی شاعر خوش آتیه خواب زمین به دور هفت آسمان پیچید آفتاب دخترک را به تیرگی دعوت کرد |
گوڵ ده سێ ناوِن قاوه ل زارووییم گوڵ نِــنیا ئیمکه ئه ڵ دورملییم هله ت کیشِن ............................ شعربالا برگردانی به کوردی است از شعر خانم صبا کاظمیان دستی لای گیسوان کودکی ام گل نمی گذاشت حالا روی روسری ام دشت می کشند |
ئاو ئو ئاگر ڤه دونیا نه تینه زه مو ده هه لوورکه ل هاڵی گرێوێ ده ناو ره ن بازی که ڕی فه سڵه ڵ ئامخته سازبلووری ڤه کووچ ده ری، هڵه ت دوواره ل عه شایر ئه ڵدایه ڤه ر یه تِنت گیا گِرنگ دن . توو کوور کوردی ئه ژ چین ئاو ئو ئاگر ڤه هالم داڵکێ ڤه ر ڤه دی یه تِنت ڤه دی نه تێه . ................................. شعر بالا برگردانی است از شعر زیبا و پرشور استاد شاعر: .................... بانو کوکب توفیق خواه ........................... به دنیا نیامده ای زمان در گهواره های خالی گریه می کند در میان گله بازی می کنی فصل ها را دست آموز نی لبکی به کوچ می بری دشت چادر های عشایر را به سر کرده و برای آمدنت سبزه گره می زند تو پسر کردی از نسل آب و آتش و هنوز مادری برای به دنیا آوردنت به دنیا نیامده است |
ڤارۆ |
|
کهن ترین لالایی جهان
کهن ترین لالایی جهان با قدمت چهارده هزارساله به زبان کردی باستان (اوستایی) |
« چاوه روانی» به معنی انتظار
« چاوه روانی» به معنی انتظار |
تصنیف عاشقانه به زبان کردی بجنوردی (کرمانجی)
|
کانی هه ر كاتي ده كه ومه بيري وه كو روژاني جواني بو ساريژي زامه كانم به ته نيا ديمه سه ر كاني زوخاوي دل هه ل ده ريژم بو ورده شه پوله كاني ئه م به سته يه بو ده خوينم به لاوه ك يا به گوراني كاني كاني تو جيژواني پريه كاني تو ئايونه ي ئاسماني خوني جه رگي چيا سه خت و به ر زه كاني خوزگا ئه وه ي من ده ي زانم توش بيزاني كاني كاني ده زاني بو زور دي مه لات؟ چون له لاي تو به جي ماون جي پي كاني كاني كاني تو شاهيدي پشكوتني ئه وينيكي ئا سماني قاتلي من له توي دا شورد په ن جه كاني خوني دلم تكاوه نيو ئاوي كاني به ده م دزه ي ئه وينه وه ده مردم و نه م ده زاني كاني كاني كاني كاني *** ترجمه لفظ به لفظ فارسي چشمه هر زمانی بيادش مي افتم همچو روزگار جواني براي تسكين زخمهايم تنهايي به سر چشمه مي روم درد دلم رو به دست موجهاي كوچكش مي سپارم اين شعر رو براش با دكلمه يا با آواز مي خوانم اي چشمه :تو ميعادگاه فرشتگاني تو آينه آسماني خون دل كوههاي سخت و مرتفع هستي اي چشمه : كاش آن چيزهاي كه من مي دانم تو هم مي دانستي چون جاي پاهاش پيش تو به جا مانده اي چشمه : تو شاهد شكوفه دادن عشقي آسماني بودي قاتل من دستهايش را در توشست خون دلم در درون آب چشمه ريخت به همراه خنده عشق ميمردم و نمي فهميدم اي چشمه اي چشمه |
دشت گندم ( شعری از شیرکو بیکس با برگردان فارسی ) |
شعری از شیرکو بیکس با برگردان فارسی
من ناوم خه‌ونه خه‌لكی ولاتی ئه‌فسوونم باوكم شاخه و دایكم ته‌مه من له سالیكی مانگ كوژراوو، له مانگیكی هه‌فته كوژراوو له روژیكی سه‌عات كوژراودا دوای شه‌ویكی پشت كوماوه‌ی هه‌وراز به كول به‌ره‌به‌یانیكی زامدار له شه‌فه‌قیكی كه‌سكه‌وه وه‌ك گزنگیكی خویناویی كه‌وتمه خواری و داگیرسام و بووم به مومیك گر به مل و بووم به پرسیك دهم به هاوار برگردان شعر به فارسی: لب به فریاداسم من خواب از دیار افسون پدرم قله و مادرم مه. زاده به سالی ماه مردار، ماهی هفته مردار و روزی ساعت مرده‌ام بعد شبی آبستن به باد بعد شبی كوژپشت و كوهستان به دوش در بامدادی رنجور و زخم بر تن از شفقی تارو تنگ چون تیری خونین به زمین افتادم و شلعه‌ور شدم و چون مومی روشن آتش به گردن شدم پرسشی |
سپیدە سر زد و مرغ صحر خواند سپهر تیرە دامان زر افشاند شبی گفتی بە آغوش تو آیم چە شبها رفت و آغوشم تهی ماند :53::53::53: بەیـــان هات و نەوای تەیــــری بەیانی (سەما) کووزووی تەڵا داکەو لە شانی بەڵێنی باوشێــکــت دا لـە شــــــەو دا چ شــــــەو هات و بەڵێنیشت نەهانی ف : هووشەنگ ئێبتێهاج ت : میلاد ئەمانوڵڵاهی |
دوينی و ئه مرو
|
وەرگێراوی شێعرێکی حافز لە لایەن کاک "رەئووف مەحموودپوور"
|
پاییزه دار و ده ون بی برگه دل په شوکاوی خه یالی مه رگه
پاییز است و درختان بی برگ شده اند دل من از خیال مرگ سردرگم شده است هه ر گه لایی ک که له داری ک ده وه ری نوسراوه یه که به ناخوش خه به ری هر برگی که از درختی می افتد، نوشته ایست با خبری تلخ تاو هه ناوی نیه وا مات و په شیو له شی زاماری ده کیشیته نه شیو آفتاب گرما ندارد و بی رمق است کشان کشان تن خسته ی خود را یدک میکشد روژپه ره سارده کزه ی بای زیریان کاته بو ژینی له دست چو و گریان روزگار سرد است و باد جنوبی سردی می وزد، وقت خوبیست برای گریه بر عمر از دست رفته دلی پر بو له په ژاره و له دلو ژینی خوی هاته وه بیر پیره هه لو دلش پر از درد و غم بود، عقاب پیر روزگار خود را بخاطر آورد به قسه خوشه مه ترسی مردن تاله ئه و هه ستی به مردن کردن به گفتار ساده است که از مرگ نترسی، ولی در واقع بسیار تلخ است که منتظر مرگ باشی کاتی کوچ کردنه وختی سه فه ره داخه که م سه ختی نه مانم له به ره وقت کوچ و سفر فرا رسیده ، اندوه و سختی نبودن در پیش است هه ر بینا هات ئه جه ل و من مردم با له شیوی ک په ر و بالی بردم شاید به ناگاه عجل بیاید و مرگم فرا رسد، در گوشه ای از آسمان ،باد پرو بالم را برکند تو بله ی پاشی نه مان ژینه ک بی؟ بو له شی سارده وه بو تینه ک بی؟ آیا بعد از مرگ زندگی دیگری وجود دارد؟ آیا برای جسم سرد و مرده گرمایی هست؟ تو بله ی ئه و خه وه هه ستانی بی؟ یا نه ئه و قافله وه ستانی بی؟ آیا این پس از این خواب، بیداری هست؟ آیا این قافله توقفی خواهد داشت؟ مرگه دی و دوا به هه موشت دی نی هه مو ئاواتی له دل ده ستی نی مرگ است، می آید و به همه چیز خاتمه می دهد، تمام آرزو ها را از دل می ستاند پاشه روکه یه کی بکم له و باخه تاکو بال و پری من پرداخه بگذار گشتی در این باغ بزنم، تا هنوز بال و پر من توان پرواز دارد هر بروم نابه لد و بی سه رو شوین دیار نیه خیلی هه لویان له چوین بی نشان و بی مقصد پرواز میکنم (به سوی ناکجا آباد). معلومم نیست خیل عقاب ها کجایند شارزای ریگه ی مردن کیه؟ چیه ئه و منزله کوینی جیه؟ چه کسی راه مرگ را می شناسد؟ مکانش کجاست؟ چگونه جایی ست؟ نامه ریبواری که لی هات و نه هات چاره کم به شکو ئاوا هات و نه هات قدم در راه مینهم، به امید تقدیر و هرچه در پیش است، شاید چاره ی بخت من اینگونه مقدر شود خوی به خوی کوت که ده چم بو لای قه ل که ی خودای پیر و به بیری گه لی مه ل به خود گفت: به نزد کلاغ میروم، کدخدای پیر و دانای پرندگان هه لفری راوکه ری زالی که ژ و کیو له چیای به رزه وه روی کرده نه شیو شکارچی پیر کوه و دشت پرواز کرد و از آسمان مرتفع به سمت دشت آمد که و ته ئه و ده شته له ترسا ته ق و ره و ده ر پری کورکور و کرمایه وه ک که و از ترس ورود عقاب هیاهو و بلوای در دشت در گرفت و پرندگان از هر گوشه پا به فرار گذاشتند هاته لای قه ل به کزی و بی وازی قه ل کوتی مامه هه لو ناسازی؟ با دردمندی و بی رمقی به نزد کلاغ آمد، کلاغ گفت: جناب عقاب بیمار شده ای؟ کوتی قالاوه ره شه ی پز کورم پیرم و پیه له لیوی گورم عقاب گفت: پرو بالم ضعیف شده.پیر شده ام و پایم لب گور است باخی ژینم به خه زان ژاکاوه کاتی مه رگه و عه جه لیش ناکه وه باغ زندگی ام از خزان در رنج است، زمان مرگ فرا رسیده و عجل به ناگاه در راه است پیم بلی چونه که تو هه ر لاوی زور به سال پیری به لام چا ماوی به من بگو چگونه است که تو هنوز جوانی، گرچه به سن و سال بسیار پیر هستی ولی سالم و سرحال مانده ای هیزی ئه ژنوم نیه بال بی هیزه هه مو گیان داری ژیان پاریزه زانو هایم توان ندارد و بالم ناتوان گشته، حیوانات به هر حال به این روز گرفتار می شوند قه ل کوتی باشه که گوی را دیری په ندی من پاکی به دل بس پیری کلاغ گفت: بهتر است که گوش فرا دهی و پندم را به دل بسپاری ئه و ده مه ی بابی به هه شتی من مرد دور له تو درد و به لای ئیوه ی برد زمانیکه پدر بهشتی من فوت کرد، دور جان شما، درد و بلای شما را با خود برد په ی کوتم روله ئه وه ی زار و نه زار هه یه تی درد و نه خوشی به هه زار به من گفت: فرزندم هر جانداری، پیر یا جوان، هزاران بیماری و مرض دارند دیق و زردویی و ئاهو و ورهه م به گژه ی بای به قه وت دین به ر هم دق و زردی و سکته و سرطان، مانند یک طوفان با هم به سراغ می آیند گوشتی که و چه نده که تام داره به ناو هه نگ و هالاوی ده هنویته هه ناو گوشت کبک هرقدر که خوشمزه است، بیماری های زیادی را بهمراه دارد تاوه سی بیر و خه یال سرده که وی که له گور که و تی وه ها در ده که وی میل و هوس بر تو پیروز میشود ولی در دوران پیری هزاران مرض پدیدار میشود پین و پالی که له پالی دی یه منزلی نوکه ری خوتی لی یه ولی گنداب و لجن زار (پهن و سرگین) روستا ها، منزلگاه من است که ره توپیو که لاکی گویلک هه لمی دل رونکه ره وه ی سه گویلک الاغ مردار و لاشه ی گوساله ها، پاک کننده و شفا بخش تن و جان هستند پیکه وه چینه بکه ین له و په ینه بوی سنیر مه رحه می بیر و زینه بیا با هم در این پهن ها چینه کنیم، برای ما دوای درد ذهن و هوش است ول به وه چه نده به معنا قوله مه ثه ل و گفتی قه دیما قوله دقت کن که چقدر معنی این گفته عمیق است، ضرب المثل قدیمیان است و پر معنی بیکه سه ر مشقی ژیان ئه و ئیشه هه ر له سه ر داری نه وی هه ل نیشه این کار را سر مشق زندگی ات قرار بده، فقط بر روی درختان کوتاه، فرود بیا (هرگز بلند پروازی نکن) هاته وه بیری هه لو رابردوی پاکی بوژانه وه یادی مردونی عقاب گذشته ی خود را به یاد آورد، تمام خاطرات در ذهنش مرور شد گول کرا رایه خ و پایه ندازم چه نده ئاژوا له شی کیو ئاوازم زمین و دشتها در زیر پایم بود، چقدر تن کوه ها به آواز من لرزید چه نده روانه مه زه وی له و بانه کیو و ده شت له و سه ره وه چه ن جوانه رودخانه ها از این بالا چقدر روان هستند، کوه و دشت از این بالا چقدر زیباست چه ن چکوله ن په له وه ر له و به رزه ئاخ که چه ن خویری گره ئه م ئه رزه موجودات از این بالا چقدر کوچک به نظر میرسند، افسون که این زمین فرومایگان را در بر گرفته است چه نده راوی که و که و بارم کرد دژمنی تاقه نیشم قارم کرد چقدر پرندگان و کبک ها را شکار کردم و دشمنان را از پای در آوردم کولکه زیرینه وه کو طاقی زه فر ئاسمان بو منی به ست کاتی سه فر رنگینکمان مانند طاق ظفری بود که آسمان در هنگاه سفر برایم می ساخت هه و ته وانان بو مدالی شه ری من چه نده شوراوه به خوین شاپه ری من مدالهای جنگی فراوانی کسب کرده بودم و شاه پر من بارها با خون شسته شده بود ئه ستا بو وا ره به ن و داماوم؟ من هه لو، چاو له دمی قالاوم؟ پس چرا اکنون اینگونه فرتوت و درمانده شده ام؟ من عقاب، چشم به سخنان کلاغ دارم؟ ساکه و کاره وه ها ساکاره مرگه میوانی گه دا و خون کاره تقدیر چنین است و چاره نیست، مرگ مهمان گدایان و فاتحان است هه وری ئاسمان بی خلاتم باشه باله شم خاکه پکیشن باشه بگذار کفن من ابرهای آسمان باشد، بگذار خاک بر روی جسمم بریزند کوتی وا شینی دریژ پیش که شی خوت گوشتی منداره وه بو هه ر به شی خوت عقاب به کلاغ گفت: عمر طولانی پیشکش خودت، گوشت مردار هم ارزانی خودت (سهم خودت) "ژینی کورت و به هه لویی مردن نه ک په نا بو قه لی رو ره ش بردن عمر کوتاه و عقابانه مردن، نه اینکه به کلاغ روی آوردن لای هه لوی به رزه فری برزه مژی چون بژی شرطه نه وه ک چه نده بژی" در نزد عقاب بلند پرواز آسمانها، چگونه زیستن مهم است، نه چه اندازه زیستن (شرط چگونه زیستن است، نه چه اندازه زیستن) |
ریبوار
|
|
کانی
هه ر كاتي ده كه ومه بيري وه كو روژاني جواني بو ساريژي زامه كانم به ته نيا ديمه سه ر كاني زوخاوي دل هه ل ده ريژم بو ورده شه پوله كاني ئه م به سته يه بو ده خوينم به لاوه ك يا به گوراني كاني كاني تو جيژواني پريه كاني تو ئايونه ي ئاسماني خوني جه رگي چيا سه خت و به ر زه كاني خوزگا ئه وه ي من ده ي زانم توش بيزاني كاني كاني ده زاني بو زور دي مه لات؟ چون له لاي تو به جي ماون جي پي كاني كاني كاني تو شاهيدي پشكوتني ئه وينيكي ئا سماني قاتلي من له توي دا شورد په ن جه كاني خوني دلم تكاوه نيو ئاوي كاني به ده م دزه ي ئه وينه وه ده مردم و نه م ده زاني كاني كاني كاني كاني *** ترجمه لفظ به لفظ فارسي چشمه هر زمانی بيادش مي افتم همچو روزگار جواني براي تسكين زخمهايم تنهايي به سر چشمه مي روم درد دلم رو به دست موجهاي كوچكش مي سپارم اين شعر رو براش با دكلمه يا با آواز مي خوانم اي چشمه :تو ميعادگاه فرشتگاني تو آينه آسماني خون دل كوههاي سخت و مرتفع هستي اي چشمه : كاش آن چيزهاي كه من مي دانم تو هم مي دانستي چون جاي پاهاش پيش تو به جا مانده اي چشمه : تو شاهد شكوفه دادن عشقي آسماني بودي قاتل من دستهايش را در توشست خون دلم در درون آب چشمه ريخت به همراه خنده عشق ميمردم و نمي فهميدم اي چشمه اي چشمه |
زولفت له قه د ه ت دا که په ریشان و بلاوه
|
|
ژار(زهر)
ژار(زهر) |
که ده لین
|
آخر ای سنگ دل سیم زنخدان تا چند
|
|
|
|
|
|
نه نه! |
|
خۆدا بكات |
به کجا چنین شتابان؟ |
هه رچه ند که نات بینم |
| اکنون ساعت 12:11 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)