گر سجده کنان آید در امن و امان اید
ور بی ادبی آرد سیلی و ادب بیند

دیدی آن ترک خطا دشمن جان بود مرا
گرچه عمری به خطا دوست خطابش کردم

دوستی با دشمن دانا نکوست
دشمن دانا به از نادان دوست

هر راز که اندر دل دانا باشد
باید که نهفته ‌تر ز عنقا باشد
کاندر صدف از نهفتگی گردد دُرّ
آن قطره که راز دل دریا باشد

کم گوی و گزیده گوی چنان در
تــا زاندک تـــو جهان شود پـــر

سکندر را نمی بخشند آبی
به زور و زر میسر نیست این کار
بیا و حال اهل درد بشنو
به لفظ اندک و معنی بسیار

بشنو از نی چون حکایت می کند
از جدایی ها شکایت می کند