|
بنشسته‌ام من بر درت تا بوک برجوشد وفا باشد که بگشایی دری گویی که برخیز اندرآ غرقست جانم بر درت در بوی مشک و عنبرت ای صد هزاران مرحمت بر روی خوبت دایما ماییم مست و سرگران فارغ ز کار دیگران عالم اگر برهم رود عشق تو را بادا بقا عشق تو کف برهم زند صد عالم دیگر کند صد قرن نو پیدا شود بیرون ز افلاک و خل |
:53::53::53::53::53::53::53::53::53::53::53::53::53::53::53: :53::53::53:
خداحافظ گل لادن .تموم عاشقا باختن ببين هم گريه هام از عشق .چه زندوني برام ساختن خداحافظ گل پونه .گل تنهاي بي خونه لالايي ها ديگه خوابي به چشمونم نمي شونه يكي با چشماي نازش دل كوچيكمو لرزوند يكي با دست ناپاكش گلاي باغچمو سوزوند تو اين شب هاي تو در تو . خداحافظ گل شب بو هنوز آوار تنهايي داره مي باره از هر سو خداحافظ گل مريم .گل مظلوم پر دردم نشد با اين تن زخمي به آغوش تو برگردم نشد تا بغض چشماتو به خواب قصه بسپارم از اين فصل سكوت و شب غم بارونو بردارم نمي دوني چه دلتنگم از اين خواب زمستوني تو كه بيدار بيداري بگو از شب چي مي دوني تو اين روياي سر دم گم .خداحافظ گل گندم تو هم بازيچه اي بودي . تو دست سرد اين مردم خداحافظ گل پونه . كه باروني نمي توني ...طلسم بغضو برداره .از اين پاييز ديوونه خداحافظ .....! {پپوله}{پپوله}{پپوله}{پپوله}{پپوله} {پپوله}{پپوله}{پپوله}{پپوله}{پپوله} {پپوله}{پپوله}{پپوله}{پپوله} |
سایه شدم,و صدا کردم: کو مرز پریدن ها,دیدن ها؟ کو اوج«نه من»,درهء«او»؟ و ندا آمد:لب بسته بپو . مرغی رفت,تنها بود,پر شد جام شگفت. و ندا آمد:بر تو گوارا باد,تنهای تنها باد ! دستم در کوه سحر «او» می چید,«او» می چید. و ندا آمد :و هجومی از خورشید. از صخره شدم بالا. در هر گام ,دنیایی تنهاتر , زیباتر. و ندا آمد:بالاتر , بالاتر ! آوازی از ره دور: جنگل ها میخوانند؟ و ندا آمد : خلوت ها می آیند. و شیاری ز هراس. و ندا آمد : یادی بود , پیدا شد ,پهنه چه زیبا شد! «او» آمد, پرنده ز هم وا باید ,درها هم و ندا آمد : پرها هم. .... سهراب سپهری |
به مجنون گفت روزي عيب جويي که پيد ا کن به از ليلي نکويي که ليلي گرچه در چشم تو حوريست به هر جزوي زحسن او قصوريست زحرف عيبجو مجنون برآشفت در آن آشفتگي خندان شد و گفت اگر در ديده مجنون نشيني به غير از خوبي ليلي نبيني تو کي داني که ليلي چون نکوييست کزو چشمت همين بر زلف وروييست تو قد بيني ومجنون جلوه ناز تو چشم و او نگاه ناوک انداز تو مو بيني و مجنون پيچش مو تو ابرو، او اشارت هاي ابرو دل مجنون ز شکر خنده خون است تو لب ميبيني و دندان که چونست کسي کاو را تو ليلي کرده اي نام نه آن ليليست کز من برده آرام اگر مي بود ليلي بد نمي بود ترا رد کردن او ،حد نمي بود |
دلبر جانان من برده دل و جان من برده دل و جان من دلبر جانان من از لب جانان من زنده شود جان من زنده شود جان من از لب جانان من روضه رضوان من خاک سر کوی دوست خاک سر کوی دوست روضه رضوان من این دل حیران من واله و شیدای تست واله وشیدای توست این دل حیران من یوسف کنعان من مصر ملاحت تر است مصر ملاحت تر است یوسف کنعان من سرو گلستان من قامت دلجوی تست قامت دلجوی تست سرو گلستان من حافظ خوشخوان من نقد کمال غیاث نقد کمال غیاث حافظ خوشخوان من |
یکی از ما داره باز به اون یکی دروغ می گه
یکی از ما رفته باز سراغ یک یار دیگه یکی از ما داره باز تو عشق خیانت می کنه داره دستاش به یه دست دیگه عادت می کنه اون تویی که دستت و تو دست دیگرون دیدن اون تویی که آدما با دست به هم نشون می دن اونی که سادگی رفته از نگاهش فقط تویی اونی که عشق گذاشته زیر پاش فقط تویی برو از تو قلب من که قلب من جای تو نیست دیگه دل عاشق اون چشمای زیبای تو نیست واسه بر گشتن و موندن دیگه خیلی دیر شده آخه این دل دیگه یک جای دیگه اسیر شده |
لحظه هجوم غربت لحظه ای كه تو رفتی سيل غم زندگيمو برد وقتی كه پل شكستی تو به خير ‚ ما به سلامت عاشقی به ما نيومد بانوی عزيز عشقم بدتر از همه در اومد اشتباه بود ‚ اشتباه بود دل به تو بستن گناه بود چه شبايی گريه كردم تو به حالم خنده كردی آغوش خداحافظی رو حتی حوصله نكردی نه ‚ تو عاشقم نبودی مشت تو وا شده پيشم ديگه دارم توی هق هق گرگ بارون زده ميشم |
عشق کدوم غریبه بگو به جونت افتاد
چی شد که خیلی ساده عشقمو بردی از یاد قلب منو رها کرد له کرد زیر پاهاش گول نگاشو خردی حیف که فریبه حرفاش آهای خبر نداری دلم داره می میره همدمه بی کسی هات تو بی کسی اسیره بهش بگین هنوزم جاش خالیه تو خونم بهش بگین هنوزم داد میزنم برگرد دردت به جونم رفتم زیادت اما ببین نرفتی از یاد ندیدی وقتی رفتی واسه تو دست تکون داد هر کی رسیده از راه بهم میگه دیونم آخه ورد زبونمه برگرد دردت به جونم دلت چه جوری اومد زدی خیلی ساده تنهاش گذاشتی اما دل به کسی نداده هیچ از خودت می پرسی عاقبتم چی میشه نمرده ام نه زنده ، زنده به گور همیشه |
گریه کن گریه قشنگه گریه کن گریه غروره گریه سهم دل تنگه گریه کن گریه غروره مرحم این راه دوره سر بده آواز حق حق خالی کن دلی که تنگه بزار پروانه احساس دلتو بغل بگیره بغض کهنه رو رها کن تا دلت نفس بگیره نکنه تنها بمونی دل به غصه ها بدوزی تو بشی مثل ستاره تو دل شبا بسوزی گریه کن گریه قشنگه گریه سهم دل تنگه مرحم این راه دوره سر بده آواز حق حق خالی کن دلی که تنگه گریه کن گریه قشنگه گریه سهم دل تنگه |
دلا امشب سفر دارم، چه سودایی به سر دارم
حکایت*های پرشرر دارم، چه بزمی با تو تا سحر دارم به پرواز آسمان عشق، چه خوش رنگین بال و پر دارم به صحرای بیکران عشق، سفرهای پرخطر دارم نمی*ترسم از فتنه توفان، دلی چون دریای خزر دارم به بی*تابی قلب عاشقان، پیامی از شمس و قمر دارم من امشب با خدای خود، مناجاتی دگر دارم نیایش*ها به درگاهش، از این شور و شرر دارم ز لطف بیکران او، تشکرها کنم اما شکایت*ها به درگاهش، ز سودای بشر دارم نمی*ترسم از فتنه توفان، دلی چون دریای خزر دارم به بی*تابی قلب عاشقان، پیامی از شمس و قمر دارم |
| اکنون ساعت 09:27 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)