دل من همی داد گفتی گوایی
که باشد مرا از تو روزی جدایی

هرگزم نقش تو از لوح دل و جان نرود

هرگز از یاد من آن سرو خرامان نرود

وه که جدا نمی‌شود نقش تو از خیال من

تا چه شود به عاقبت در طلب تو حال من

ناله زیر و زار من زارترست هر زمان

بس که به هجر می‌دهد عشق تو گوشمال من

گویند بهشت حور و عین خواهد بود
آنجا می ناب و انگبین خواهد بود

گر ما می و معشوق پرستیم رواست
چون عاقبت کار همین خواهد بود

ای قوم به حج رفته کجایید کجایید
معشوق همین جاست بیایید بیایید
معشوق تو همسایه و دیوار به دیوار
در بادیه سرگشته شما در چه هوایید

من مست جام باقی ام دارم هوای عاشقی
حیران روی ساقی ام دارم هوای عاشقی

شد زمین مست
شعر:بیژن ترقی
آهنگ:علی تجویدی
تنظیم:فریدون شهبازیان
دستگاه:شور؛دشتی


می و میخانه مست و می کشان ، مست

زمین مست و زمان مست ، آسمان مست

نسیم از حلقه ی موی تو بگذشت

چمن شد مست و باغ و باغبان مست

تا زدم یک جرعه می از چشم مستت

تا گرفتم جام مدهوشی زدستت

شد زمین مست ، آسمان مست ، بلبلان نغمه خوان مست

باغ مست و باغبان مست

تو زمزمه ی چنگ و عود منی

نغمه ی خفته در تار و پود منی

تو باده و جام و سبوی منی

مایه ی هستی و های و هوی منی

گرچه مست مستم

نه می پرستم

به هردوجهان ، مست عشق تو هستم

تا من چشم مست تو دیدم

زساغر عشقت ، دو جرعه کشیدم

شد زمین مست ، آسمان مست ، بلبلان نغمه خوان مست

باغ مست و باغبان مست

ديدي اي دل كه غم عشق دگر باره چه كرد

چون بشد دلـــــبر و با يار وفــــــادار چه كرد