|
متن ترانه هاي بياد ماندني
خودم با آهنگ زیبای گوگوش شروع می کنم .
همسفر تو از کدوم قصه ای که خواستنت عادته نبودنت فاجعه بودنت امنیته تو از کدوم سرزمین تو از کدوم هوایی که از قبیله من یه آسمون جدایی اهل هر جا که باشی قاصد شکفتنی توی بهت و دغدغه ناجی قلب منی پاکی آبی یا ابر نه خدایا شبنمی قدر آغوش منی نه زیادی نه کمی من و با خودت ببر ای تو تکیه گاه من خوب مثل تن تو با تو همسفر شدن من و با خودت ببر من به رفتن قانعم خواستنی هر چی که هست تو بخوای من قانعم ای بوی تو گرفته تن پوش کهنه من چه خوبه با تو رفتن رفتن همیشه رفتن چه خوب مثل سایه همسفر تو بودن هم قدم جاده ها تن به سفر سپردن چی می شد شعر سفر بیت آخری نداشت عمر کوچ من و تو دم واپسین نداشت آخر شعر سفر آخر عمر منه لحظه مردن من لحظه رسیدنه |
تبريزي جون وقتي كپي ميكني فقط متنو كپي كن تا كوروش باز بهت گير نداده اين دوتا كه زيره مطلبت هست رو پاك كن منظورم اين نقل قول وoffline هستش
|
مرسی از اینکه راهنماییم
کردی:53: |
خواهش ميكنم قابلي نداشت كوروش خيلي مقرراتيه مخصوصا اين روزا خيلي از دست من عصبانيه برا همين گفتم پس مواظب پستايي كه ميزني باش
|
گرفتار از "فریدون فروغی"
وقتی که ، دستای باد ، قفس مرغ گرفتارو شکست ، شوق پروازو نداشت وقتی که چلچله ها ، خبر فصل بهارو می دادن ، عشق آوازو نداشت دیگه آسمون براش ، فرقی با قفس نداشت واسه پرواز بلند ، تو پرش هوس نداشت شوق پرواز ، توی ابرا ، سوی جنگلای دور دیگه رفته از خیال اون پرنده صبور اما لحظه ای رسید ، لحظه پریدن و رها شدن ، میون بیم و امید لحظه ای که پنجره ، بغض دیوارو شکست نقش آسمون صاف ، میون چشاش نشست مرغ خسته پر کشید و افق روشنو دید تو هوای تازه دشت ، به ستاره ها رسید لحظه ای پاک و بزرگ ، دل به دریا زد و رفت با یه پرواز بلند تن به صحرا زد و رفت. |
غم تنهایی از " فریدون فروغی "
چرا وقتی که آدم تنها میشه غم و غصه اش قد یک دنیا میشه میره یک گوشه پنهون میشینه اونجا رو مثل یه زندون میبینه غم تنهایی اسیرت میکنه تا بخوای بجنبی پیرت میکنه وقتی که تنها میشم اشک تو چشام پر میزنه غم میاد یواش یواش خونه دل در میزنه یاد اون شب ها می افتم زیر مهتاب بهار توی جنگل لب چشمه می نشستیم من و یار غم تنهایی اسیرت میکنه تا بخوای بجنبی پیرت می کنه میگن این دنیا دیگه مثل قدیما نمی شه دل این آدما زشته دیگه زیبا نمی شه اون بالا باد داره زاغه ابرا رو چوب میزنه اشک این ابرا زیاده ولی دریا نمیشه غم تنهایی اسیرت میکنه تا بخوای بجنبی پیرت می کنه |
سیمین بری گل پیکری آری
از ماه و گل زیبا تری آری همچون پری افسونگری آری دیوانه ی رویت منم چه خواهی دگر از من سرگشته کوی ات منم نداری خبر از من هر شب که مه در آسمان گردد عیان دامن کشان گویم به او راز نهان که با من چه ها کردی به جانم جفا کردی هم جان و هم جانانه ای اما در دلبری افسانه ای اما اما زمن بیگانه ای اما آزرده ام خواهی چرا تو ای نو گل زیبا افسرده ام خواهی چرا تو ای آفت دلها عاشق کشی، شوخی، فسونکاری شیرین لبی اما دل آزاری با ما سر جور و جفا داری می سوزم ز آه تو نترسی ز آه من دست من و دامان تو چه باشد گناه من دارم ز تو نا مهربان شوقی به دل شوری به جان می سوزم از سوز نهان ز جانم چه می خواهی نگه کن به من گاهی یا رب برس امشب به فریادم بستان از آن نامهربان دادم بیداد او بر کنده بنیادم گو ماه من از آسمان دمی چهره بنماید تا شاهد امید من ز رخ پرده بگشاید |
امشب در سر شوری دارم
امشب در دل نوری دارم باز امشب در اوج آسمانم رازی باشد با ستارگان امشب یک سر شوق و شورم از این عالم گویی دورم از شادی پر گیرم که رسم به فلک سروده هستی خوانم در بر حور و ملک در آسمان ها غوغا فکنم سبو بریزم ساقر شکنم با ماه وپروین سخنی گویم وز موی مه خود اثری جویم |
مرد تنها
با صدای بی‌صدا، مث يه کوه، بلند، مث يه خواب، کوتاه، یه مرد بود، یه مرد! با دستای فقیر، با چشمای محروم، با پاهای خسته، یه مرد بود، یه مرد! شب، با تابوت سياه نشس توی چشماش، خاموش شد ستاره، افتاد روی خاک. سايه‌ش هم نمی‌موند هرگز پشت سرش، غمگين بود و خسته، تنهای تنها! با لب‌های تشنه به عکس یه چشمه نرسيد تا ببينه قطره... قطره... قطره‌ی آب... قطره‌ی آب! در شب بی‌تپش، اين طرف، اون طرف می‌افتاد تا بشنفه صدا... صدا... صدای پا... صدای پا! |
روزی که از تو جدا شم روز مرگ خنده هامه
روزي كه از تو جدا شم روز مرگ خنده هامه روز تنهايي دستام فصل سرد گريه هامه توي اون كوچه غمگين جاي پاهاي تو مونده هنوز هم اميد مجنون عكس قلبت رو پوشونده بعد تو گريه رفيقم غم تو داده فريبم حالا من تنها و خسته توي اين شهر غريبم توي اين شهر غريبم توي اين شهر غريبم تو با خوشحالي و اميد من و تنهايي و حسرت تو در باغ پر از گل من يكي توي شهر غربت روح من همسفر غم توي شهر غصه پوسيد قلب من همراه قلبت پاك و پر گلايه پوسيد بعد تو گريه رفيقم غم تو داده فريبم حالا من تنها و خسته توي اين شهر غريبم توي اين شهر غريبم توي اين شهر غريبم ... |
ببار ای بارون
ببار ای بارون ببار با دلُم گریه كن، خون ببار در شبای تیره چون زلف یار بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون دلا خون شو خون ببار بر كوه و دشت و هامون ببار دلا خون شو خون ببار بر كوه و دشت و هامون ببار به سرخی لبای سرخ یار به یاد عاشقای این دیار به داغ عاشقای بی مزار ای بارون ببار ای بارون ببار با دلُم گریه كن، خون ببار در شبای تیره چون زلف یار بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون ببار ای ابر بهار با دلُم به هوای زلف یار داد و بیداد از این روزگار ماهُ دادن به شبهای تار ای بارون ببار ای بارون ببار با دلُم گریه كن، خون ببار در شبای تیره چون زلف یار بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون دلا خون شو خون ببار بر كوه و دشت و هامون ببار دلا خون شو خون ببار بر كوه و دشت و هامون ببار به سرخی لبای سرخ یار به یاد عاشقای این دیار به داغ عاشقای بی مزار ای بارون ببار ای بارون ببار با دلُم گریه كن، خون ببار در شبای تیره چون زلف یار بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون با دلُم گریه كن، خون ببار در شبای تیره چون زلف یار بهر لیلی چو مجنون ببار ای بارون سروده استاد علی معلم با صدای زیبا و دلنشین استاد محمدرضا شجریان |
تو آخرین طبیبی
که لحظه های آخر به داد من رسیدی تو نوری از خدائی که پیغام خدا را به گوش من رساندی به روح من دمیدی زیباترین بهاری پایان انتظاری برای من تنها تو یک حریم امنی تو بهترین دوائی برا ی خستگیهام من کوله بار عشقو تا پای جان کشیدم در زیر سایه های خوش باوری خزیدم اما یه قلب ساده ندیدم که ندیدم من از تکرار حرف دوستت دارم خسته ام من به اونکس که باید دل ببندم بسته ام تو آخرین طبیبی که لحظه های آخر به داد من رسیدی تو نوری از خدائی که پیغام خدا را به گوش من رساندی به روح من دمیدی زیباترین بهاری پایان انتظاری برای من تنها تو یک حریم امنی تو بهترین دوائی برا ی خستگیهام |
شد خزان با صدای ماندگار جواد بدیع زاده شد خزان گلشن آشنایی بازم آتش به جان زد جدایی عمر من ای گل طی شد بهر تو وز تو ندیدم جز بدعهدی و بی وفایی با تو وفا کردم تا به تنم جان بود عشق و وفاداری با تو چرا رفت زود آفت خرمن مهر و وفایی نو گل گلشن جور و جفایی از دل سنگت آه دلم از غم خونین است روش بختم این است از جام غم مستم دشمن می پرستم تا هستم تو و مست از میل چمن چون گل خندان بر گریه من با دگران در گلشن نوشی می من ز فراقت ناله کنم تا کی تو می چون ناله کشیدن ها من و چون گل جامه دریدن ها ز رقیبان خواری دیدنها دلم از غم خون کردی چه بگویم چون کردی دردم افزون کردی برو ای از مهر و وفا عاری برو ای عاری ز وفاداری که شکستی چون زلفت عهد مرا دریغ و درد از عمرم که در وفایت شد طی ستم به یاران تا چند ، جفا به عاشق تا کی نمی کنی ای گل یکدم یادم که همچو اشک از چشمت افتادم تا کی این بود از غم ، خون دل من آه از دل تو گر چه زمحنت خوارم کردی با غم و حسرت یارم کردی مهر تو دارم باز بکن ای گل با من هر چه توانی ناز هر چه توانی ناز کز عشقت می سوزم باز |
وقتی نیستی خونمون با من غریبی می کنه
دل اگه میگه صبورم خود فریبی می کنه صدای قناری محزون و غم آلود میشه واسه من هرچی که هست و نیست نابود میشه وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه نمی دونی چقدر دلم برات تنگ میشه وقتی نیستی گلهای باغچه نگاهم می کنن با زبون بسته محکوم به گناهم می کنن گلها میگن که با داشتن یه دنیا خاطره چرا دیوونگی کردی و گذاشتی که بره! وقتی نیستی گل هستی خشک و بی رنگ میشه نمی دونی چقدر دلم برات تنگ میشه وقتی نیستی همه ی پنجره ها بسته میشن با سکوت تو خونه قناری ها خسته میشن روز واسم هفته میشه هفته برام ماه میشه نفسهام به یاد تویکی یکی آه میشه |
ارزو ای سراب بیکران
ای امید بی نشان ای که شعله های عشق اتشم زند به جان عشق من بود گناه من منم عاشق منم شیدا مرغ بال وپر شکسته ای نمی پرسی زحال من فارغ از این جام خسته ای ......................... |
خواننده شادمهر عقیلی آلبوم تلافی اهنگ ستاره دوباره دلم واسه غربت چشمات تنگه دوباره اين دل ديوونه واست دلتنگه وقت از تو خوندنه ستاره ء ترانه هام اسم تو برای من قشنگترين آهنگه بی تو يك پرنده اسير بی پروازم با تو اما ميرسم به قله آوازم اگه تا آخر اين ترانه با من باشي واسه تو سقفی از آهنگ و صدا ميسازم با يك چشمك دوباره منو زنده كن ستاره نذار از نفس بيفتم تويي تنها راه چاره آی ستاره آی ستاره بی تو شب نوری نداره اين ترانه تا هميشه تو رو ياد من مياره تويی كه عشقمو از نگاه من ميخونی تويی كه تو تپش ترانه هام مهمونی تويی كه هم نفس هميشه آوازی تويی كه آخر قصه ء منو ميدونی اگه كوچه صدام يك كوچه باريكه اگه خونم بی چراغه چشم تو تاريكه ميدونم آخر قصه ميرسي به داد من لحظه يكي شدن تو آينه ها نزديكه |
خواننده: امين رستمي ترانه: نمي دونم تو كجايي نمی دونم تو کجایی ، دل تو مال کیه اون دو تا چشم های نازت حالا تو فال کیه نمی دونم خالیه دست تو کی پر می کنه بگو ، بگو کی می تونه ، بگو کی می تونه جای عکس من تو چشم هات ، حالا چشم های کیه نمی دونم می دونی دیونتم مثله قدیم مثله اون لحظه که گفتی دیگه عشق رو بلدی نمی دونم می دونی هنوز چقدر دوست دارم هنوزم اسمت میاد به یاد چشمات بیدارم ناز گلم یادش بخیر خاطره هام یادته اون همه دیونگی ها ، سادگی ها یادته یادته روز های بارون چقدر عاشق می شدیم همه دنیات می شدم ، دوست دارم هات یادته |
آهنگ ترنجم از محسن نامجو و سروده خواجوی کرمانی گفتا: تو از کجایی کاشفته می نمایی؟ گفتم:منم غریبی از شهر آشنایی گفتا: سر چه داری کز سر خبر نداری؟ گفتم: بر آستانت دارم سر گدایی گفتا: کدام مرغی ،کز این مقام خوانی؟ گفتم که: خوش نوایی از باغ بینوایی گفتا:ز قید هستی ، رو مست شو که رستی گفتم:به می پرستی جستم ز خود رهایی گفتا : جویی نیرزی گر زهد و توبه ورزی گفتم که توبه کردم،از زهد و پارسایی گفتا به دلربایی ما را چگونه دیدی؟ گفتم:چو خرمنی گل در بزم دلربایی گفتا من آن ترنجم کاندر جهان نگنجم گفتم:به از ترنجی لیکن به دست نایی گفتا چرا چو ذره با مهر عشق بازی؟ گفتم :از آنکه هستم سر گشته ای هوایی گفتا :بگو که خواجه در چشم ما چه بیند؟ گفتم: حدیث مستان سری بود خدایی |
خواننده : مجيد خراطها آلبوم : آواره آهنگ: آگه قسمت نبود خودت می دونی ، می دونم دلیل رفتنت چی بود اما می تونستی نری ، چرا می گی قسمت نبود اگه قسمت نبود چرا تو موندی ، خدا چرا ما رو به هم رسوندی اگه می دونستی یه روزی می ری ، چرا روزها رو تا این جا کشوندی چی بودم ، چی شدم به خاطر تو ، ولی پشت دلم رو خالی کردی حالا اسمت میاد گریه ام می گیره ، نمی دونی که با دلم چه کردی اگه در حق تو خوبی نکردم ، بدون که خالی بود دستای سردم ولی من در عوض هر چی که بودم ، با احساسات تو بازی نکردم اگرچه می دونم دوستم نداری ، به هر در می زنم تنهام نذاری اگر پای کسی هم در میونه ، بذار اسمت اقلا روم بمونه دم آخر بذار دست توی دستام ، بذار بهت بگم دردم چی بوده فقط لطفی کن و حرفامو بشنو ، شاید دیگه نگی قسمت نبوده اگه تصمیم رفتن رو گرفتی ، ببخش اگه پشیمونت نکردم آره ، من واسه تو کم بودم اما با احساسات تو بازی نکردم |
خواننده: مجيد خراطها آلبوم : آواره آهنگ: اينو زدم تا بدوني اینو زدم تا بدونی موقع رفتنت نبود خدا نگهدارت باشه گرچه دلم راضی نبود حق نداری که بگذری از حرف من به سادگی زدم که یادت بمونه هر جا می ری باید بگی اینو زدم اما دلم که از تو دل نمی کنه وای ببینم رو صورتت جای انگشتای منه گریه نکن عزیز من ، الهی دستم بشکنه اما بدون هرجا بری خاطره هات مال منه برو ولی بدون که من می مونم توی حسرتت آره الهی بشکنه دستی که خورد تو صورتت قربون گریه هات برم ، رفتنت هم به دل نشست باید پیاده شیم گلم ، قایقمون به گل نشست اینو بدون فدات بشم ، تو بدترین وضعیتم اینو زدم تا بدونی از دست تو ناراحتم تصمیمتو عوض نکن اگه می خوای بری برو درسته که زدم ولی خیلی دوستت دارم تو رو الهی قربونت برم ، خیلی برام بودی عزیز از پیش من برو ولی خاطره هامو دور نریز اما بدون هرجا بری خاطره هات مال منه اگر چه خیلی داغونه ، حرمتی داره این خونه زدم که جای حلقه مون رو صورتت خونه کنه الهی قربونت برم ، اشکات آتیشم می زنه آخ روی ماهشو ببین ، الهی دستم بشکنه اینو زدم داری می ری یادت باشه مردی داری زدم ولی یادم نبود بخوام نخوام باید بری اینو زدم یاد بگیری اگر چه قیدمو زدی وقتی که می پرسم کجا ، جواب سربالا ندی |
خواننده شادمهر عقیلی آهنگ: در بینهایت شب تو بی نهایت شب وقتی نگاهت می خندید چشمهای خیره ی من اندوه تو نمی دید چرا غریبه بودم با غربت نگاهت اسیرمو ندیدم تو چشم بی گناهت کاشکی برای قلبت یه آسمون می ساختم روح بزرگ تورو چرا نمی شناختم آینه گریه می کرد وقتی تورو شکستم ستاره پشت در بود وقتی درارو بستم تو بودی و سکوت و غروب سرد پاییز باغچه رو زیر و رو کرد برگای زرد پاییز حالا منه غریبه دنبال تو می گردم با قلب آسمونی کمک کن تا برگردم |
همه ی دنیای من نگاه مریم میشینم یه عمری چش براه مریم منو می رسونه تا شبای رویا چهره ی قشنگ و مثل ماه مریم دلم آروم نداره بیقراره گریه ی هر شبم بی اختیاره گل مریم همه ی دار و ندارم غیر مریم کسی رو دوست ندارم نگاه کن تو چشام مریم، عزیز رویاهام مریم پس کی مال من میشی، من تو رو می خوام مریم خواننده : آرتين آهنگ : مريم |
گوگوش
کوچه لخت مثل یه دسمال کاغذی عشقو مچاله می کنم تکه هاشو جا میذارم فکرامو ناله می کنم این آخر یک سفره پس دادن خاطره ها ته عشق اجاره ای آه بلند بی صدا کلید خونه رو میدم به دست باد لعنتی کوچه لختو میسپرم به بچه های پاپتی خاکستر ملافه ها عکسای پاره پای در حسرت رویای سفر رو بالش بی بال و پر کنار حوض نقره ای یه قطره از خون منه گربه همسایه ما انگار که باز آبستنه کلید خونه رو میدم به دست باد لعنتی کوچه لختو میسپرم به بچه های پاپتی تور عروسی تو هم افتاده روی اطلسی نمیدونه کجا بره از زور درد بی کسی یه ساعت بی عقربه افتاده روی تختخواب شمعدونای خالی پر از پرسش داغ بی جواب کلید خونه رو میدم به دست باد لعنتی کوچه لختو میسپرم به بچه های پاپتی |
گوگوش
شب سپید روي ابريشم چين نبض صداتو ميشه دوخت ميشه اسم تو رو به شعله گره زد و نسوخت ميشه ته مونده ي دريا رو به يادت سركشيد ميشه جز تو حتي آسمون آبي رو نديد براي تحمل روز سياه به تو فكر مي كنم براي تصاحب روياي ماه به تو فكر مي كنم به تو فكر مي كنم به تو فكر مي كنم اشكاي من گوله گوله مي چكن رو ماهيتابه همه دود مي شن مي سوزن شام من گريه كبابه اشكاي من قطره قطره مي چكن روي كتابام داره باز بارون مي باره اول و آخر حرفام براي تحمل روز سياه به تو فكر مي كنم براي تصاحب روياي ماه به تو فكر مي كنم به تو فكر مي كنم به تو فكر مي كنم اشكاي من گوله گوله مي چكن رو شمع روشن روي مهتاب قديمي مي چكن رو سايه ي من دل دله کشف سپيده تو سفرهاي نديده پر فواره یی رنگی از دو چشم تو چکیده براي تحمل روز سياه به تو فكر مي كنم براي تصاحب روياي ماه به تو فكر مي كنم به تو فكر مي كنم به تو فكر مي كنم من كجاي شب تو رو گم كردم و تنها شدم آخر کدوم سحر با بوسه یی پیدا شدم اين كدوم دل بازيه كه زخمي تنهاييه دونه ي سرخ اناره كه خود زيباييه براي تحمل روزسياه به تو فكر مي كنم براي تصاحب روياي ماه به تو فكر مي كنم به تو فكر مي كنم به تو فكر مي كنم |
بادرود
خواننده . مرجان ما پرنده هاي تنها زير شيروني خونه هر دوتا خسته ز غربت هر دو اواره ز لونه ما دو تا مثل مسافر کوير تشنه اي جرعه اي از محبتيم ولي بيگانه ز هم در اين سراب لبهارو بسته پر از شکايتيم اگه دست سرنوشت رقم بختو برامون مينوشت يا اگه غارت باد بهمون فرصت بودن ميداد ديگه دنيا برامون تنگ نمي شد ديوارهاي لونه مون سنگ نمي شد حالا هم دير نشده ميتونيم پرا مونو باز بکنيم راه يک لونه رو پيدا بکنيم لونه اي که عشق برامون بياره خنده و شادي رو لبها بزاره اونجائي که غم فردا نباشه واسه اين دل تنها نباشهhttp://forum.pakdel.net/images/smili...ys/friends.gif |
امشب به بر من است و مایه ناز یارب تو کلید صبح در چاه انداز ای روشنی صبح به مشرق برگرد ای ظلمت شب با من بیچاره بساز امشب شب مهتابه حبیبم را میخوام حبیبم اگر خوابه طبیبم را میخوام گویید فلانی امده ان یار جانی امده مست است و هوشیارش کنید خواب است و بیدارش کنید امده حال تو احوال تو سیه خالت تو سفید مویت را ببیند برود امشب شب مهتابه حبیبم را میخوام حبیبم اگر خوابه طبیبم را میخوام |
اگه داشتم تو رو دنيام يه صفاي ديگه داشت شب عشقم واسه من حال و هواي ديگه داشت اگه داشتم تو رو رسواي عبادت مي شدم دلم اين خسته عاشق يه خداي ديگه داشت اگه داشتم تو رو اون قصه نويس واسه من يه قصه هاي ديگه داشت مي دونم زندگي اينجوري نبود مرد عاشق يه شبهاي ديگه داشت اگه داشتم تو رو اون ميخونه که جاي منه شبها اونجا جاي من يه بينواي ديگه داشت نمي گم با تو واسم، گريه ديگه گريه نبود با تو اين زمزمه ها يه هاي هاي ديگه داشت مي دونم پيش تو آروم مي شدم حتي اگه قهر و نازت واسه من درد و بلاي ديگه داشت اگه يارم مي شدي، صاحب دنيات مي شدم فکر نکن چشمهاي تو يه آشناي ديگه داشت |
من هنوز چیزی نگفتم **** که تو طاقتت تموم شد
باقی شو بگم میمیری **** گریه هات کلی حروم شد من که آسمون نبودم **** اما عشق تو یه ماهه سرزنش نکن دلم رو **** به خدا اون بی گناهه باز که اشکاهو نگاهت **** بغضتم واسم عزیزه اما اشکاتو نگه دار **** نزار اینجوری بریزه حال من خیلی عجیبه **** دوست دارم پیشم بشینی من نگاهت بکنم تا **** تو چشام عشقو ببینی بدجوری دیونتم من **** فکر نکن این اعتراضه همیشه نبودن تو **** کرده این دلو کلافه میدونم فرقی نداره **** واست عاشق بودن من میدونم واست یکی شد **** بودن نبودن من اولش گفتم یک حسه **** یا یک احترام ساده اما بعد دیدم یک عشقه **** آخه اندازش زیاده بیا مثل گذشته **** جز به من به همه شک کن من بدون تو میمیرم **** بیا و بهم کمک کن |
تگر می*زند بر شیشه*ها سرپنجه باران
نسیم سرد می*خندد به غوغای خیابانها دهان كوچه پر خون می*شود از مشت خمپاره فشار درد می*دوزد لبانش را به دندانها زمین گرم است از باران خون امروز زمین از اشك خون*آلوده خورشید سیراب است ببین آن گوش از بُن كنده را در موج خون مادر كه همچون لاله از لالای نرم جوی در خواب است بمان مادر بمان در خانه خاموش خود مادر كه باران بلا می*باردت از آسمان بر سر بمان مادر بمان در خانه خاموش خود مادر كه باران بلا می*باردت از آسمان بر سر در ماتم*سرای خویش را بر هیچكس مگشا كه مهمانی بغیر از مرگ را بر در نخواهی دید بمان مادر بمان در خانه خاموش خود مادر زمین گرم است از باران بی*پایان خون امروز ولی دلهای خونین جامگان در سینه*ها سرد است مبند امروز چشم منتظر بر حلقه این در كه قلب آهنین حلقه هم آكنده از درد است بمان مادر بمان در خانه خاموش خود مادر كه باران بلا می*باردت از آسمان بر سر نگاه خیره را از سنگفرش كوچه*ها بردار كه اكنون برق خون می*تابد از آیینه خورشید دوچشم منتظر را تا به كی بر آستان خانه می*دوزی تو دیگر سایه فرزند را بر در نخواهی دید نخـواهی دید نخـواهی دید بمان مادر بمان در خانه خاموش خود مادر كه باران بلا می*باردت از آسمان بر سر ببین آن مغز خون*آلوده را آن پاره دل را كه در زیر قدمها می*تپد بی هیچ فریادی سكوتی تلخ در رگهای سردش زهر می*ریزد بدو با طعنه می*گوید كه بعد از مرگ آزادی زمین می*جوشد از خون زیر این خورشید عالم سوز بمان مادر بمان در خانه خاموش خود امروز زمین گرم است از باران بی*پایان خون امروز ولی دلهای خونین جامگان در سینه*ها سرد است مبند امروز چشم منتظر بر حلقه این در كه قلب آهنین حلقه هم آكنده از درد است بمان مادر بمان در خانه خاموش خود مادر كه باران بلا می*باردت از آسمان بر سر نگاه خیره را از سنگفرش كوچه*ها بردار كه اكنون برق خون می*تابد از آیینه خورشید دوچشم منتظر را تا به كی بر آستان خانه می*دوزی تو دیگر سایه فرزند را بر در نخواهی دید نخـواهی دید نخـواهی دید بمان مادر بمان در خانه خاموش خود مادر كه باران بلا می*باردت از آسمان بر سر بمان مادر بمان در خانه خاموش خود مادر |
سیاووش قمیشی آهنگ تاک تو یه تاک قد کشیده پا گرفتی روی سینم واسه پا گرفتن تو عمریه که من زمینم. راز قد کشیدنت رو عمریه دارم می بینم داری می رسی به خورشید ولی من بازم همینم می زنند چوب زیر ساقت واسه لحظه های رستن ریختن آب زیر پاهات هی منو شستن و شستن توی سرما تو گرما واسه تو نجاتم عمری تو هجوم باد وحشی سپر بلاتم عمری آدما هجوم آوردن برگ های سبزتو بردن http://www.parsimusic.com/im/albums/224_g.jpg توی پاییز و زمستون ساقتو به من سپردن سنگینیت رو سینه من سایه ات هم نصیب مردم میوه هاتم که آخر سر که می شن قسمت هر خم نه دیگه پا می شم اینبارخالی از هر شک و تردید می رم اون بالا ها مغرور تا بشینم جای خورشید تن به سایه ها نمیدم بسه هر چی سختی دیدم اینقدر زجر کشیدم که به آرزوم رسیدم بذار آدما بدونن میشه بیهوده نپوسید می شه خورشید شد و تابید میشه آسمونو بوسيد |
داریوش
اگه هم صدام بودی اگه هم صدام بودی هیچکی حریفم نمی شد کوه اگه رو شونه هام بود کمرم خم نمی شد تو اگه خواسته بودی آخ تو اگه خواسته بودی تو اگه مونده بودی موندنی ترین بودم عمر صدام کم نمی شد اگه هم صدام بودی هیچکی حریفم نمی شد کوه اگه رو شونه هام بود کمرم خم نمی شد اگه زخمی می شدم به دست تو مرهم بود زخم قیمتی من محتاج مرهم نمی شد اگه بارون عزیز با تو بودن می گرفت گل سرخ قصمون تشنه ی شبنم نمی شد تو اگه خواسته بودی آخ تو اگه خواسته بودی تو اگه مونده بودی موندنی ترین بودم عمر صدام کم نمی شد |
لحظه ها رو با تو بودن .در نگاه تو شکفتن حس عشق و در تو دیدن، مثل رویای تو خوابه با تو رفتن با تو موندن، مثل قصه تو رو خوندن تا همیشه تو رو خواستن، مثل تشنگی آبه اگه چشمهات منو می خواست، تو نگاه تو می مردم اگه دستهات مال من بود، جون به دستهات می سپردم اگه اسممو می خوندی، دیگه از یاد نمی بردم اگه با من تو می موندی، غم دنیا رو می بردم بی تو اما سر سپردن، بی تو و عشق تو بودن تو غبار جاده موندن، بی تو خوب من محاله بی تو حتی زنده بودن، بی هدف نفس کشیدن تا ابد تو رو ندیدن، واسه من رنج و عزابه توی آسمون عشقم غیر تو پرنده ای نیست روی خاموشی لبهام جز تو اسم دیگه ای نیست توی قلب من عزیزم هیچ کسی جایی نداره دل عاشقم به جز تو هیچ کسی رو دوست نداره |
همسفر از گوگوش عزیز تو از کدوم قصه ای که خواستنت عادته نبودنت فاجعه بودنت امنیته تو از کدوم سرزمین تو از کدوم هوایی که از قبیله ی من یه آسمون جدایی اهل هر جا که باشی قاصد شکفتنی توی بهت و دغدغه ناجی قلب منی پاکی آبی یا ابر نه خدایا شبنمی قد آغوش منی نه زیادی نه کمی منو با خودت ببر ای تو تکیه گاه من خوبه مثل تن تو با تو همسفر شدن منو با خودت ببر من به رفتن قانعم خواستنی هر چی که هست تو بخوای من قانعم ای بوی تو گرفته تن پوش کهنه ی من چه خوبه با تو رفتن رفتن همیشه رفتن چه خوبه مثل سایه همسفر تو بودن هم قدم جاده ها تن به سفر سپردن چی می شد شعر سفر بیت آخرین نداشت عمر پوچ من و تو دم واپسین نداشت آخر شعر سفر آخر عمر منه لحظه ی مردن من لحظه ی رسیدنه منو با خودت ببر ای تو تکیه گاه من خوبه مثل تن تو با تو همسفر شدن منو با خودت ببر من حریص رفتنم عاشق فتح افق دشمن برگشتنم منو با خودت ببر منو با خودت ببر... |
گریه مستی
تو كه قاصد عشقی تو بيداری و خوابم تو كه ديدی از عشقت ديگه خونه خرابم بگير اين غمو از دل بگير اين شبو ازمن تو ای همسفر عشق پرو بالمو نشكن شب گريه ی مستی شب عشق يه مرده ببين مستی چشمات عجب معركه كرده من از هر چی گذشتم به عشق تو رسيدم چه هنگامه ی عشقی تو چشمای تو ديدم اگه بی تو شكستم به پای تو نشستم با اين آتيش قلبم با اين گرمی دستم شب گريه ی مستی شب عشق يه مرده ببين مستی چشمات عجب معركه كرده تو ای اومده از عشق تو دستات يه كمنده من سر به گريبون دلم پيش تو بنده دل عاشقم از تو بهونه نمی گيره می خواد با تو بمونه می خواد بی تو بميره شب گريه ی مستی شب عشق يه مرده ببين مستی چشمات عجب معركه كرده |
| اکنون ساعت 01:22 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)