|
خورشید
از دیدگاه زیست شناسان خورشید عامل حیات روی زمین است. اما از دیدگاه اخترشناسان خورشید ستاره ای معمولی در میان میلیاردها ستاره کهکشان ماسj. درخشندگی خیره کننده خورشید تنها به دلیل نزدیکی آن به زمین است و نور خورشید طی 8 دقیقه و 20 ثانیه به زمین می رسد. در صورتی که نور نزدیکترین ستاره بعدی که آلفا قنطورس است، 3/4 سال در راه است تا به ما نتابد. http://www.nightsky.ir/images/articles/sun_2.jpg پیش از آن که ویژگیهای خورشید را بررسی کنیم ابتدا باید فرایند تشکیل شدن ستارها را بشناسیم. در کهکشان ما و دیگر کهکشانها در فضای میان ستاره ای ابرهای گازی بزرگی دیده می شوند که آنها را سحابی می نامند. ممکن است ابعاد سحابیها به حدود چند سال نوری برسد. آنها عمدتاً از گازهای هیدروژن و هلیوم تشکیل شده اند. سحابی ها تحت تاًثیر عوامل گوناگون دچار ناپایداری می شوند و این ناپایداریها موجب می شود که تراکم گازها در نقطه ای از سحابی بیشتر شود. درنتیجه نیروی گرانش آن بخش بیشتر می شود و گازها ازمناطق دیگر به سوی این ناحیه متراکمتر سقوط می کنند. به دلیل فشار زیاد گازها دمای بخش مرکزی توده به تدریج افزایش می یابد و هنگامی که دمای ناحیه مرکزی به حدود ده میلیون درجه سانتی گراد برسد واکنش اتمی به نام همجوشی هسته ای رخ میدهد. با آغاز واکنشهای همجوشی هسته ای ستاره به حالت پایداری می رسد. به این منظور که تعادلی فشار رو به درون گرانش با فشار رو به بیرون گازها ایجاد می شود و ستاره ای به دنیا می آید. این فرایند در مورد خورشید نیز رخ داده است. در بخش مرکزی خورشید با واکنش همجوشی هسته ای هیدروژن به هلیوم تبدیل و انرژی زیادی آزاد می شود. با این منبع انرژی است که از پنج میلیارد سال پیش تاکنون پیوسته خورشید می درخشد. بر اساس محاسبات انجام شده اختر شناسان بر این باورند که تا 5 میلیارد سال دیگر نیز خورشید به همین صورت خواهد درخشید. تقریباً همزمان با تشکیل شدن خورشید سیارات نیز به دور خورشید تشکیل شده اند. تمام سیارات منظومه شمسی اسیر گرانش خورشیدند و به دور آن می گردند. 9/99 درصد از جرم منظومه شمسی از آن خورشید است. برای مقایسه جالب است بدانید که خورشید تقریباً 300 هزار برابر از زمین پرجرمتر است. از آنجا که خورشید از لحاظ نجومی در فاصله نزدیکی نسبت به ما قرار دارد می توان جزییات آن را با استفاده از تلسکوپ مشاهده کرد و اطلاعاتی درباره جو و ساختار درونی خورشید به دست آورد. اختر شناسان عقیده دارند که خورشید از لحاظ ساختار درونی از سه بخش عمده تشکیل شده است: هسته و بخش تابشی و بخش همرفتی. هسته در واقع موتور خانه خورشید است و در آن واکنشهای همجوشی هسته ای رخ می دهد. دمای هسته خورشید به 15 میلیون درجه سانتیگراد می رسد. انرژی تولید شده در هسته مستقیماً به سطح نمی رسد بلکه در لایه ای بالا تر به بخش تابشی وارد می شود. در این بخش پیوسته فرایند جذب و تابش انرژی صورت می گیرد. در نهایت انرژی تولید شده به بیرونی ترین لایه درونی خورشید یعنی پوشش همرفتی وارد می شود. در این بخش گازهای بسیار داغ به سطح خورشید می رسند انرژی از دست می دهند و دوباره به عمق فرو می روند. جدا از ساختار درونی ساختار بیرونی یا جو خورشید نیز از سه بخش تشکیل شده است. پایینترین لایه را که در واقع در بالاترین بخش پوشش همرفتی جا دارد شید سپهر می نامند. نور مرئی که ما از خورشید مشاهده می کنیم مربوط به این بخش است. ضخامت شید سپهر حدود صد کیلومتر و دمای متوسط آن حدود 6000 درجه سانتیگراد است. بالاتر از شید سپهر لایه میانی جو خورشید فام سپهر با ضخامتی حدود دو هزار کیلومتر قرار دارد. فام سپهر به دلیل تابش شدید شید سپهر در حالت عادی دیده نمی شود. اما در هنگام خورشید گرفتگی کلی ماه قرص درخشان خورشید را می پوشاند و فام سپهر به صورت هاله قرمز رنگی در لبه قرص تیره خورشید دیده می شود. دمای فام سپهر به حدود 40 هزار درجه سانتی گراد می رسد. بیرونی ترین لایه جو خورشید را تاج می نامند. تاج هم مانند فام سپهر در حالت عادی به دلیل تابش شدید شیدسپهر دیده نمی شود. هنگام خورشید گرفتگی کلی تاج مانند هاله سفید درخشانی پیرامون قرص تیره خورشید دیده می شود. تاج با میلیونها کیلومتر در هر سوی خورشید گسترش دارد. البته در هنگام خورشید گرفتگی کلی فقط بخش کوچکی از آن با چشم دیده می شود. بخشهای بیرونی تاج به صورت ذرات پر انرژی در فضای منظومه شمسی پراکنده می شوند که اصطلاحاً این ذرات را باد خورشیدی می نامند. دمای تاج خورشید به حدود دو میلیون درجه سانتیگراد می رسد. http://www.nightsky.ir/images/articles/sun_1.jpg لکه های خورشید لکه ها معروفترین و مشخص ترین فعالیتهای سطحی خورشید هستند. آنها در مقایسه نسبت به مناطق دیگر شیدسپهر سردترند. اندازه یک لکه متوسط دو برابر قطر زمین است. معمولاً لکه ها به صورت گروهی دیده می شوند و هر گروه ممکن است از بیش از صد لکه منفرد تشکیل شود. مشاهده خورشید با چشم غیر مسلح بدون ***** بسیار خطرناک است. اما گاهی لکه های بزرگی در سطح خورشید پدیدار می شوند. در این صورت در هنگام طلوع یا غروب خورشید که درخشش ظاهری قرص خورشید کاهش می یابد می توان آنها را با چشم غیر مسلح مشاهده کرد. لکه های خورشید حدود 1500 درجه سانتیگراد سردتر از دیگر مناطق شیدسپهرهستند. به همین دلیل تیره تر به نظر میر سند. احتمال می رود که منشاء لکه ها میدانهای مغناطیسی قوی خورشید باشند. زیرا در این مناطق میدان مغناطیسی خورشید هزاران بار قویتر از میدان متوسط خورشید است. لکه ها در سطح خورشید ثابت و بدون تغییر نیستند و در حدود یک هفته دوام می آورند. در سال 1843 اخترشناس آماتور آلمانی به نام هینریش شواب متوجه شد که تعداد لکه های خورشیدی در دوره ای 11 ساله تغییر می کند. اصطلاحاً این دوره را چرخه لکه های خورشیدی می نامند. دانه های خورشیدی http://www.nightsky.ir/images/articles/sun_3.jpg عکسبرداریهای دقیق نشان می دهند که سطح شیدسپهر بی شکل نیست. بلکه با نقاط روشنی کاملاً پوشیده شده است. این نقاط را دانه ها می نامند. هر دانه حدود 1500 کیلومتر قطر دارد و با حاشیه تیره ای از دانه کناری جدا می شود. دانه ها به شکل نقاطی در کنار لکه ها دیده می شوند. عمر متوسط دانه ها حدود ده دقیقه است. بررسیها حاکی از آن است که در مرکز هر دانه گازهای داغ بالا می آیند دمای خود را از دست می دهند و دوباره فرو می روند. در حاشیه دانه ها گازهای سردتر فرو می روند. به همین دلیل حاشیه هر دانه نسبت به مرکز آن تیره تر دیده می شود. زبانه و شراره های خورشیدی زبانه ها و شراره های خورشیدی فعالیتهای انفجاری در فام سپهر خورشیدند. تا مدتها بررسی فعالیتهای انفجاری جو خورشید فقط در هنگام خورشید گرفتگی ممکن بود. اما امروزه با استفاده از ابزارهایی می توان فام سپهر و فعالیتهای آن را در هنگام عادی نیز بررسی کرد. در هنگام خورشید گرفتگی کلی زبانه ها به صورت نقاط درخشان قرمز رنگی در لبه قرص تیره خورشید دیده می شوند. اما در تصویرهای دقیق به صورت رشته های گازی بزرگی پدیدار می شوند. عقیده بر این است که زبانه ها نیز تحت تأثیر مناطق فعال مغناطیسی خورشید تشکیل می شوند و در بسیاری از موارد به لکه ها نزدیک هستند. طول عمر زبانه ها از چند روز تا چند ماه است. ارتفاع متوسط این فورانهای گازی حدود 30 هزار کیلومتر است. اما در موارد استثنایی ارتفاع آنها به یک میلیون کیلومتر از سطح خورشید نیز می رسد. سرعت حرکت گازها در زبانه ها به طور متوسط به حدود 300 تا 400 کیلومتر در ثانیه می رسد. شراره ها نیز یکی از جالب توجه ترین فعالیتهای فام سپهر هستند. تفاوت شراره ها با زبانه ها در میزان درخشش واندازه و دوام آنهاست. شراره ها از زبانه ها کوچکترند و در حدود چند دقیقه به اوج میرسند و تا یک ساعت یا کمتر از بین می روند. اما در این مدت انرژی بسیار زیادی آزاد می کنند. در ناحیه ای که شراره خورشید رخ می دهد ممکن است دما به صد میلیون درجه سانتیگراد برسد. شراره ها از منابع قوی تابش پرتو ایکس محسوب می شوند و در مواردی پرتوهای ایجاد شده از آنها بر میدان مغناطیسی زمین نیز تا"ثیر می گذارند. تحول خورشید همان طور که گفته شد اختر شناسان بر این باورند که تا 5 میلیارد سال دیگر خورشید مانند امروز پایدار می درخشد. اما سرانجام با کم شدن ذخیره هیدروژن در هسته آن از حالت پایداری خارج می شود. در نتیجه لایه های بیرونی خورشید منبسط می شوند و بسیار بزرگتر خواهد شد. طوری که ممکن است اندازه قطر آن به اندازه مدار زمین برسد. در این مرحله همراه با بزرگ شدن اندازه خورشید دمای سطحی آن نیز کاهش می یابد. در نتیجه خورشید سرخ رنگ دیده خواهد شد. از لحاظ مراحل تحولی اصطلاحاً ستاره به مرحله غول سرخی وارد می شود. ستاره های درخشان سرخ یا نارنجی رنگی را که با چشم غیر مسلح در آسمان شب می بینیم همگی در مرحله غول سرخی به سر می برند. پس از مرحله غول سرخی مراحل پایانی زندگی است و ستاره های کم جرمی مانند خورشید به کوتوله سفید تبدیل می شوند. در این مرحله قطر ستاره بسیار کوچک می شود. برای مثال ممکن است ابعاد یک کوتوله سفید به اندازه زمین باشد. اما جرمی به اندازه خورشید داشته باشد. در نتیجه چگالی چنین ستاره ای بسیار زیاد خواهد شد. محاسبات نشان می دهند که یک سانتیمتر مکعب از ماده کوتوله سفید نیم تن وزن دارد. در نهایت پس از چند میلیارد سال کوتوله سفید نیز درخشندگی خود را از دست می دهد و به کوتوله سیاه تبدیل می شود. در این صورت ستاره دیگر هیچ نوری نخواهد داشت و فقط اثر گرانشی آن قابل بررسی است. |
تشکر وحید جان . یه نکته و یه تقاضا
سعی کن عنوان ها برجسته تر باشند با ایجاد یک فضای خالی بالا و پایین هر عنوان و رنگی کردن عنوان خواندن متن راحتتر میشود برای نمونه این تاپیک را خودم ویرایش میکنم و تقاضا اینکه این متن میتواند کامل تر هم شود هرچی از خورشید پیدا کردی در ادامه همین بگذار و بگرد که پیدا میشود D: |
خورشيد كوچكتر است
خورشيد كوچكتر است
بر پايه‌ي بررسي‌هاي تازه‌اي ادعا شده كه خورشيد كوچكتر از آن چيزي است كه تصور مي‌شود. اگر اين گونه باشد، آنگاه ويژگي‌هاي ديگر خورشيد مانند دماي دروني و چگالي آن نيز اندكي با محاسبات پيشين تفاوت خواهد داشت. آگاهي از درون خورشيد مهم است زيرا مي‌تواند به دانشمندان كمك كند درباره‌ي آب و هواي فضا پيش‌بيني‌هايي انجام دهند و به پرسش‌هايي درباره‌ي سامانه‌ي خورشيدي(منظومه‌ي شمسي) پاسخ دهند. خورشيد سطح جامد ندارد. هر چه از مركز آن دورتر مي‌شويم، اتمسفر آن نازك‌تر و شفاف‌تر مي‌شود. در عوض، "سطح" خورشيد را عمقي در اتمسفر خورشيد تعريف مي‌كنند كه براي نور كدر و مات مي‌شود. دانشمندان اين عمق را با مشاهده‌ي خورشيد با تلسكوپ و اندازه‌گيري فاصله‌ي بين مركز صفحه‌ي خورشيدي و "لبه"ي آن، يعني جايي كه روشني آن ناگهان كاهش مي‌يابد، محاسبه مي‌كننند. از اين محاسبه عدد 695990 كيلومتر يا نزديك 109 برابر شعاع زمين به دست مي‌آيد. روش ديگري براي محاسبه‌ي اندازه‌ي خورشيد استفاده از امواج گرانشي سطحي است كه به مانند امواج آب در اقيانوس بر سطح خورشيد موج مي‌زنند. اين امواج فقط بر سطح مات خورشيد پديدار مي‌شوند و از مشاهده‌ي آنها مي‌توان براي اندازه‌گيري شعاع خورشيد بهره گرفت، زيرا طول موج آنها به فاصله‌ي آنها از مركز خورشيد، آن هم به گونه‌اي پيش‌بيني‌پذير، بستگي دارد. از سال‌ها پيش ذهن دانشمندان به اين موضوع مشغول بود كه چرا اندازه‌گيري شعاع خورشيد با اين دو روش به پاسخ‌هاي متفاوتي مي‌انجامد. با روش طول موج شعاعي نزديك 695700 كيلومتر به دست مي آيد كه حدود 300 كيلومتر از نتيجه‌ي روش افت نور كمتر است. گرچه اين اختلاف فقط 04/0 درصد است، اما هنگامي كه دانشمندان مي‌خواهند شناخت بهتري از درون خورشيد به دست آورند، عدد بزرگي به شمار مي‌آيد. اكنون مارگيت هابريتر و همكارانش در مركز جهاني پرتوشناسي در سوييس نشان داده‌اند كه عدد كوچكتر به واقعيت نزديك‌تر است. آنها نقطه‌ي دقيق افت نور را با كمك نرم‌افزاري كه پراكنش نور را را در اتمسفر خورشيد شبيه‌سازي مي‌كند، محاسبه كردند. نتايج به دست آمده حاكي از آن بود كه بين جايي كه اتمسفر خورشيد مات مي‌شود و نقطه‌اي كه بيننده، افت نور را مشاهده مي‌كند، اندكي تفاوت وجود دارد. افت نور در 333 كيلومتر بالاتر از موقعيت سطح مات در اتمسفر خورشيد رخ مي‌دهد، يعني جايي كه امواج گرانشي سطحي رخ مي‌دهند. بنابراين، پزوهشگران معتقدند كه بايد در مدل‌هاي نظري از خورشيد كه بر پايه‌ي شعاع بزرگتر پيشنهاد شده است، بازنگري انجام شود. |
زمان مرگ خورشيد تعيين شد
زمان مرگ خورشيد تعيين شد ...
جام جم آنلاين: گروهي از ستاره شناسان انگليسي موفق شدند با حداکثر دقت، زمان فاجعه کيهاني و نابودي خورشيد را برابر با 7.6 ميليارد سال آينده تعيين کنند. http://www.jamejamonline.ir/Media/im...0931632970.jpg اين فرضيه که خورشيد در پايان حيات خود تبديل به يک کره آتشين بزرگ مي شود و نيروي جاذبه آن به حدي مي رسد که تمام اجرام آسماني پيرامون خود از جمله سياره زمين را به طرف خود جذب مي کند و در خود مي بلعد از مدتها قبل مطرح بود. اکنون ستاره شناسان دانشگاه سا*** انگليس موفق شدند با بيشترين ضريب دقت، زمان پايان عمر خورشيد را 7.6 ميليارد سال ديگر تعيين کنند. براساس گزارش ساينس ديلي، چرخه حيات خورشيد در حدود 13 ميليارد سال تخمين زده شده که تاکنون پنج ميليارد سال آن سپري شده است و هنوز پنج مليارد سال ديگر باقي مانده است که اين ستاره وارد فاز پاياني حيات خود شود. خورشيد نيز همانند تمام ستارگان به خاطر فرايندهاي گداختگي که در هسته اش برقرار است، حامل اتمهاي هيدروژن است که مي توانند اتمهاي هليم را شکل دهند. اين مکانيزم در فشار و چگالي بسيار زياد و در هسته خورشيدي انجام مي شود و ميزان زيادي انرژي آزاد مي کند که اين انرژي حيات سياره زمين را تضمين کرده است. اين درحالي است که هيدروژن هسته مصرف مي شود و با گذشت زمان خورشيد به مرور سوختن خود را آغاز خواهد کرد و اين فرايند سوزاندن را به لايه هاي بالاتر از هسته خواهد رساند. به گفته رابرت اسميت ستاره شناس و سرپرست اين تيم تحقيقاتي با نزديکي به پايان عمر اين ستاره، فشار باد خورشيدي مي تواند به حدي برسد که زمين را به راحتي به طرف خورشيد جذب کند مگر آنکه با استفاده از تجهيزات تکنولوژيکي که امروز هنوز به آنها دسترسي نيست ، انسانهاي دنياي آينده مدار زمين را تغيير دهند و اين سياره را از نيروي جاذبه خورشيد و فشار اين بادها دور کنند. |
خورشید
خورشید |
احیاء خورشید
احیاء خورشید |
مرگ خورشید
مرگ خورشید |
طیف خورشید
طیف خورشید |
تاج خورشید
تاج خورشید |
باد خورشیدی
باد خورشیدی |
لک خورشیدی
لک خورشیدی |
خورشید
|
دوست عزیز نام تاپیک تکراری بود بنابراین با تاپیک قبلی اقدام شد
خواهش ما از شما اینه که قبل از اینکه هر مطلبی رو به ثبت برسونید اون پایین توی پی سی سیتی سرچ کنید تا همچین مشکلاتی به وجود نیاد با تشکر:53: |
خورشید، سرچشمه جوشان زندگی...
خورشيد سرچشمه زندگي انرژي خورشيد در كليه اشيايي كه ما را احاطه كرده اند،وجود دارد.تيمير يازف،دانشمند شهير روس معتقد است كه :غذا از آن جهت منبع نيروي حياتيست كه كنسروي از اشعه خورشيد مي باشد.و سپس اضافه مي كند كه انسان حق دارد كه خود را پسر خورشيد بداند. ادميان از قديم الايام به اهميت خورشيد پي برده بودند.و شگفت انگيز نيست كه پيشينيان خورشيد را يكي از خدايان مي شمردند.و معابد با شكوه براي نيايش او برپا مي ساختند.و به درگاهش راز و نياز مي كردند و آنرا خداي خدايان مي دانستند.ولي آدمي به نيروي دانش و خرد دريافت كه نيرويي مافوق طبيعه وجود ندارد و خورشيد نيز در زمره اختران عادي است كه در كيهان نظير ان بسيار يافت مي شود.با اينحال پژوهش هاي انسان اهميت و ارزش اين كوكب را بيش از پبش نمايان ساخت و در نتيجه معلوم شد كه خورشيد،سرچشمه زندگي براي زمين بوده و بدون ان سطح سياره ها سرد و بي روح مي باشد. خورشي از ساير شتارگان به زمين نزديك تر است در نتيجه در مورد آن مي توان مطالعات دقيقتري به عمل آورد.البته اين نزديكي خورشيد به كره زمين خود يك مسله نسبي مي باششد زيرا از نظر ما وقتي كه يك مسئله به طور مطلق مورد بررسي قرار گيرد،فاصله زمين تا خورشيد رقم بسيار بزرگي را تشكيل مي دهد.منتها وقتي كه اين رقم با ارقام بزرگ فواصل نجومي مقايسه مي گردد،چيز كوچكي به نظر مي آيد.مطالعه خورشي به ما امكان مي دهد تا ماهيت و طبيتخورشيد هاي دوردست ديگر يعني اختران آسمان را مشخص و معين نماييم. ازخورشيد چه ميدانيم؟ خورشي كره ايست عظيم و گازي شكل مركب از گازهاي ملتهب كه اشعه و گرما به سراسر جهان گسيل مي دارد.قطرش يك ميليون و چهارصد هزار كيلومتر است و صد و نه بار از زمين بزرگ تر است.قرص خورشيد و ماه در نظر ما يكسان مي آيد و اين به آن دليل است كه فاصله زمين تا خورشيد 400بار بيش از فاصله زمين تا ماه است.هواپيمايي كه دور زمين را در سه روز بپيمايد،براي گردش به دور خورشيد بايستي يك سال تمام راه سپري كند.حجم خورشيديك ميليون و سيصد بار بيش از حجم زمين جرم آن سيصد و سي و دو هزار بار بيش تر از زمين است.و براي اينكه اين جرم عظيم را به تن نشان دهيم،بايستي در جلو عدد 2، 27صفر قرار دهيم! وقتي كه ما سطح خورشي را به وسيله دوربين نجومي نگاه مي كنيم، شعاع ديد ما تا چند صد كيلومتر درون خورشيد نفوذ كرده و از پوشش هاي گازي شكل رقيق خارجي مي گذرد.و بالا خره تا آنجا پيش مي رود كه اتمسفر خورشيد،تيره رنگ به نظر مي آيد.آن ضخامت از سطح خورشيد را كه براي ما قابل ديدن است،شيد سپهر(فوتوسفر)مي نامند. اين نام گذاري بنا بر قرار داد به عمل آمده است زيرا در حقيقت بالاي اين طبقه چند طبقه ديگر نيز از گاز خورشيدي وجود دارد.حرارت سطح خورشيد به 6000درجه سانتي گراد مي رسد.درجه حرارت چندين طبقه از طبقات دروني خورشيد نيز به اين دما مي رسد اخترشناسان اين دما را از روي رنگ ظاهري طبقات فوق تشخيص داده اند. همه مااصطلاح گرم شده تاسرحدسرخي(وگرم شده تا سرحد سفيدي)را شنيده ايم و به تجربه دريافته ايم كه آهني كه تا سرحد سرخي گرما ديده باشد،سردتر از آهني است كه تا سرحد سفيدي گرم شده باشد. درجه حرارت يك سيم ملتهب لامپ الكتريكي،به2000درجه ميرسد و يك لامپ الكتريك اگر در روز روشن شود نه تنها تيره رنگ است بلكه كمي هم سرخ فام جلوه مي كند.قوس الكتريكي داراي نوري كور كننده مي باشد و حرارت آن به 3500درجه مي رسد.ولي حتي درخشانترين قسمت اين قوس،قابل قياس با نور خورشيد نيست. گلوله كوچكي از ماده خورشي كه قطر ظاهري آن برابر با قطر يك سكه يك ريالي ميباشد،نوري برابر با نور يك آمپول يك ميليون شمعي خواهد داشت. و به همين جهت دانشمندان براي مشاهده خورشيد از ***** هاي مخصوصي كه نور خورشيد را ضعيف مينمايند استفاده مي كنند. |
| اکنون ساعت 05:21 PM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)