شبهای روشن:نظرها،عکسها،نقد ها و همه چی در مورد شبهای روشن
 

شبهای روشن ساخته ی فرزاد موتمن محصول 1381
با بازی زیبای هانیه توسلی و مهدی احمدی

این فیلم فیلم محبوب ایرانی منه(نمی گم بهترین فیلم ایرانیه ولی من بیشتر از تمام فیلم ایرانی ها دوسش دارم شاید حتی بیشتر از هامون و باش غریبه ی کوچک و طعم گیلاس)
می خوام تو این تاپیک عکسها و نقد های این فیلم رو بذارم و این فیلم رو بیشتر معرفی کنم

دوس دارم همه ی بچه ها نظرشونو در مورد این فیم بگن و ببینم نظر اونا چیه
از این فیلم چی دیدن و فهمیدن و مثل من زندگی کردن یا نه!

این فیلم پر از دیالوگهاییست که من عاشقشونم و واسه همین هر از چند گاهی باید این فیلم رو ببینم
این فیلم تو فیلمهای ایرانی فیلم زندگی منه!


یکی از دیالوگهای زیباش






http://fourstar.files.wordpress.com/...pg?w=300&h=207
رویا – شما آدم موفقی هستید. چیزهای زیادی می‌دونی.
استاد: دونستن خوش‌بختی نمی‌آره.
رویا – راحتی که می‌آره. آدمی که می‌دونه خیال‌اش راحت‌اه.
استاد: شایدم همین دونستن عذاب‌اش بده.
رویا – مهم نیست اگه دنیاش عوض شه به عذاب‌اش می‌ارزه.

http://fourstar.files.wordpress.com/...pg?w=300&h=207
رویا – شما چرا تنهایی‌اید؟ … هیچ‌وقت فکر نکردی که می‌شه از تنهایی دراومد؟
استاد: شما اگه منتظر کسی نبودین، سوار اون ماشین می‌شدین که از تنهایی در بیاین؟
رویا – نه! می‌گشتم دنبال آدمی که مثل خودم باشه.
استاد: من نمی‌گردم. چون از خودم هم خوش‌ام نمی‌آد!
رویا – آدم عجیبی هستید.
استاد: شما هم همین‌طور.

http://fourstar.files.wordpress.com/...pg?w=300&h=212
رویا – نیومد…
استاد: کی نیومد؟
رویا – به کی می‌شه گفت؟
به شما اعتماد کنم؟
استاد: تا چه موضوعی باشه
رویا – به یه شرط … بدون عشق
استاد : چه عشقی؟
من حتّا اسم شما رو هم نمی‌دونم
رویا – منظورم آینده‌ست نه الان

روزها پیاده‌روی فایده نداره؛ صدا و نور و شلوغی مزاحم خیال‌بافی آدم‌اه، باید صبر کرد تا شب بشه
روشنی زیادم چیز جالبی نیست. آدم همه چیزُ می‌بینه و همه اون‌ُ می‌بینن. توی تاریکی آدم می‌تونه خیال کنه چیزی، جایی، کسی منتظر شه. امّا تو روشنایی اصلاً خبری نیست … معلوم‌اه که خبری نیست …

رویا – فکر کنم ایراد از من‌اه. گدایی هم یه جور عشق‌اه. گداییِ عشق که از هم‌اش بدتره. وقتی فکر می‌کنم،
می‌بینم به همه‌چی پشت‌پا زدم و زندگی‌ام رو گذاشتم سر یه قراری که … تو می‌گی من سبک شدم؟
استاد: خُب … عشق آدم ُ سبک می‌کنه، ولی سبک نمی‌کنه
رویا – نمی‌فهمم چی می‌گی
استاد: عشق باعث شده که تو بابت یه کلمه حرف، یه سال صبر کنی و وقت‌اش که شد به همه چی پشت‌پا
بزنی و بیای این‌جا. فقط آدمی که عشق سبک‌اش کرده باشه می‌تونه هم‌چین کاری بکنه. ولی، وقتی می‌گی
سبک شدی، منظورت این‌اه که خودت رو پایین آوردی، اگه اون هیچ‌وقت نیاد، عشق‌اش کاری کرده که تو
پَر در بیاری و یه کارایی بکنی که تا حالا هیچ‌وقت فکرش رو هم نکردی. اگه منظورت از سبک‌شدن بالا
رفتن‌اه، سبک شدی. ولی اگه منظورت از سبک شدن، کوچیک شدن‌اه؛ عاشق هر چی کوچیک‌تر بشه، بالاتر می‌ره.
رویا – فکر نمی‌کنی همه‌ی این‌ حرف‌ها تو ادبیات قشنگ‌اه؟ زندگی با ادبیات فرق داره.
استاد : همه‌ی این حرف‌ها واسه‌ی این‌اه که زندگی یه خورده شبیه ادبیات بشه.
رویا- آدم با تو حرف می‌زنه سبک می‌شه. سبک به اون معنا که خودت گفتی…. می‌دونی از چی خوش‌ام می‌آد؟
استاد: از چی؟
رویا – از این‌که خیلی باهات راحت‌ام.

http://fourstar.files.wordpress.com/...pg?w=300&h=207
کاری کن که باور کنم انتظار،خود عشق است

رویا – فکر کنم همه‌ی آدم‌ها این‌طور باشن. حتّا بهترین آدم‌ها هم مثل یه راز از آدم دورند. … می‌دونی، همه فکر می‌کنن اگه حس واقعی‌شون
رو نشون بدن همه‌چی به هم می‌ریزه. هیچ‌کسی حرف دل‌اش رو راحت نمی‌زنه. … خُب، اگه نمی‌خواد می‌تونه شب اوّل، همون لحظه‌ی اوّل بیاد و بگه.
استاد: فکر نمی‌کنی آدم‌ها برای مخفی کردن احساس‌شون دلیل دارن؟
رویا – دلیل‌شون از هم دورشون می‌کنه. چه دلیلی از عشق مهم‌تر؟
رویا – این که آدم خودش رو بزنه به اون راه، صنعت ادبی‌اه؟
استاد: نه، استعداد خدادادی‌اه.
راستش هیچ‌وقت تو موقعیّتی که الان هستم نبودم. نمی‌دونم باید چی کار کرد تا مشکلی پیش نیاد.
بذار اصلاً نیاد. بذار خودم تنهایی از پسِ دل‌ام بربیام. می‌بینی؟ عشق‌ام می‌شه یاد گرفت حتّا از آدمی که می‌گه هیچ‌وقت عاشق نبوده.
خوش‌حالم. همون‌قدر خوش‌حال که یه آدم الکی خوش. یه آدمی که خبر خوشی داره امّا کسی رو نداره که بهش خبر بده.
من مردم این شهر ُ دوست دارم. چون یکی‌شون ُ می‌شناسم.

0http://fourstar.files.wordpress.com/...pg?w=300&h=209
رویا – به‌هر‌حال، هر کی با تو باشه واقعن آدم خوش‌بختی‌اه.
استاد: از کجا معلوم؟
رویا – فهمیدن‌اش با زناست. اونا ممکن‌اه هیچ‌وقت راست‌اش ُ بهت نگن ولی ته دل‌شون راحت می‌فهمن کی داره چه‌طوری
نگاه‌شون می‌کنه. باور نمی‌کنی؟
استاد: داره باورم می‌شه.
رویا – می‌خوای بیشتر باور کنی به من نگاه کن. من می‌دونم تو آدم بهتری هستی ولی دل‌ام پیش اون‌اه. واسه‌ی همین‌اه که اگه
اون آدم برنگرده، چیزی از عشق‌اش پیش من نمی‌مونه. ولی من و تو اگه الان از هم جدا بشیم، محبّت و احترام‌مون سر
جاش‌اه. می‌بینی من‌ام مثل تو خیالاتی‌ام.
استاد: اگه دل‌ام می‌خواد برگرده، فقط یه دلیل داره.
رویا – چی؟
استاد‌: برای این‌که از دوست‌داشتن پشیمون نشی.
رویا – نه. به این زودی جا نمی‌زنم.

همفکران و هم سلیقگان بنده که خیلی قبولشون دارم در مورد این فیلم جز توصیه به دیدن چیزی برای من نداشتند
کلی دوست دارم ببینم ....
امیدوارم به زودی برم بخرم ببینم منم نظرم مساعد باشه ...
یه سرچ در مورد کارگردانش بکن که گفته نظرش در مورد سینما و چه و چه و چه عوض شده
و فیلم پوپک و مش ماشالله رو ساخته

http://www.iranactor.com/FILMS/1381/...-roshan-p1.jpg

شبهای روشن در تقسیم بندی سینماهای نمایش دهنده، در بخش فیلمهای مخاطب خاص قرار گرفت و زیانی بزرگ دید اما در ذهن
مخاطبانش ماندگار شد.
شبهای روشن فیلمی روشن فکری و در ستایش شعر است،در ستایش عشق است، تصویر و صدا نیز در کنار یکدیگر از شعر فارسی
قدردانی می کنند. فضای فیلم و صحنه ها همگی شاعرانه است، شخصیت ها نیز شعرگونه اند و از درون شعر برآمده اند.
شبهای روشن شعر را به شخصیتها پیوند می دهد و به صورت مستقیم وارد داستان می کند نه این که از شعر به عنوان وسیله ای برای
بیان فکر و عقیده ای بهره گیرد.شبهای روشن در مورد عشقست.در موردی عشقی پاک و تغییر زندگی با عشق،تغییر مسیر،در مورد
تعهد و اخلاق،در مورد وفاداریه.
شعر از راز رویا و استاد خبر دارد و میان آن دو رابطه برقرار می کند. رویا و استاد با شعر از یکدیگر لذت می برند و می آموزند و
سپس دچار تحول می شوند. آن دو با انجام آخرین مشاعره به رابطه خود پایان می دهند.
http://www.cinemaema.com/parameters/...aie_roshan.jpg
رویا و استاد شخصیت های اصلی هستند که کل فیلم درباره آن ها است. چهار شخصیت دیگر هم در فیلم حضور دارند که اگر نبودند لطمه ای
به فیلمنامه وارد نمی آمد ولی خلوتی بی اندازه ای هم حس می شد. حضور مادر برای بیان پاره ای از آرزوها، خواسته ها و رویاهای استاد
است. شاگرد برای نشان دادن شخصیت ادبی استاد است. امیر نشانگر خواسته و آرزوی رویاست.
زمستان است و سرما نشان از شخصیت گوشه گیر و تنهایی استاد دارد. از دهان شخصیتها بخار بیرون می آید، پالتوهای سنگین و تیره ای که
بر تن می کنند از تلخی درونشان حکایت دارد، و رنگ آبی نیز همه جا بر سردی فضا تاکید می کند. و همه اینها در تهران شلوغ و پر رفت و
آمد روی می دهد ولی فضای فیلم ما خلوت و کم جمعیت است و این نشان از تنهایی و خستگی شخصیتهای داستان در میان انبوهی از جمعیت
تهران دارد.
رویا و استاد به طور ناگهانی با هم برخورد می کنند و پیمانی با هم می بندند. نه با هم ازدواج می کنند نه معاشقه خیابانی و نه عشقهای سینمایی.
پیمان آنها بدون عشق است. البته همه فیلم درباره عشق است، عشق به سینما و ادبیات و شهر و کشور.
استاد و رویا شباهتهایی در هم می یابند و در کنار یکدیگر حرکت می کنند. رابطه میان آن دو ناآشنا، ولی ژرف و عمیق است. آن دو کنار هم
می مانند و همدیگر را تحمل می کنند. آن دو دردشان یکی است و دلشان با هم یکی می شود دیگر چه نیازی به عشق دارند. آنها شخصیت های
پست مدرن دنیای امروز هستند و رابطه ای فارغ از جنسیت دارند.
استاد شب زنده دار است، شبها قدم می زند، بیشتر رویدادها نیز در شب چهره می بندد، آشنایی استاد و رویا در شب روی می دهد و آن دو در
شب از یکدیگر جدا می شوند اما دلهایشان روشنی بخش دل سیاه آن شب سرد و خلوت است.
فیلمنامه شبهای روشن کلاسیک است ولی ساختار و محتوای فیلم به سینمای مدرن اروپا گرایش دارد. ساختارشکنی فیلم بسیار پنهان است، به
گونه ای که توی ذوق تماشاگر نزند.
http://www.linternaute.com/cinema/im.../300/10318.jpg
موتمن به جای نماهای بی حرکت از نماهای حرکتی استفاده می کند و با قرار دادن دو شخصیت در کادر منتهی الیه چپ و راست، تحرک ایجاد
می کند و از نظر محتوا، جدایی شخصیت ها را به بیننده می رساند.
حرکت دوربین با حرکت بازیگران در تناقض است و این برای بیننده حرکت ایجاد می کند. البته این حرکت، کند است و در خدمت ریتم قرار
می گیرد.
حرکت های بازیگران ساده ولی حساب شده است. آنان کند حرکت می کنند و کند حرف می زنند. رویا و استاد نمی توانند تند حرکت کنند اگر تند
بودند که این جا نبودند، اگر سرعت داشتند که هم را نمی یافتند، می شدند یکی مثل مردمی که در شهر می لولند.
هانیه توسلی همانند نابازیگران راحت و آرام بازی می کند. بیننده با او همذات پنداری می کند و بیش از دیگر بازیگرها به او نزدیک می شود. اندک اندک او فیلم را از آن خود می کند.

من اين فيلم و نديدم ولي حتما" بايد ببينم فك مي كنم حكايت فيلم (پري)ه با بازي مصفا ومرحوم شكيبايي ونيكي كريمي من اون فيلم و7 بار رفتم سينما ديدم در صورتي كه خيلي ها اين فيلم و دوس نداشتن واصلا" نمي فهميدنش من هم يه سري از متن هاي اين فيلمو فراموش نمي كنم مثله يك شكر تو را از هزار نتوان كرد. وردي بود كه نيكي كريمي ميگفت.

پری فیلم خوبیه دوسشم دارم ولی شبهای روشن واسه من یه چیز دیگست
این فیلمیست که باهاش زندگی کردم
تو چهارگانه ی مهرجویی هم لیلا و بانو رو بیشتر دوس دارم تا پری و سارا

جوایز و عناوین:
- برنده چهار جایزه از هفتمین جشن خانه سینما (22 شهریور 1382): بهترین فیلمبرداری (جمشید الوندی)، بهترین تدوین (حسین زندباف)،
بهترین بازیگر نقش اول زن (هانیه توسلی) و بهترین طراحی صحنه (محسن شاه ابراهیمی)
- کاندیدای جایزه بهترین فیلم، بهترین کارگردانی، بهترین فیلمنامه و بهترین طراحی لباس از هفتمین جشن خانه سینما / 22 شهریور 1382
- کاندیدای دو جایزه از بیست و یکمین جشنواره فیلم فجر: بهترین بازیگر نقش اول زن (هانیه توسلی) و بهترین اثر از میان آثار هنر و
تجربه(هرچند خیلی از جوایزی که باید می گرفت و نگرفت مثل جایزه بهترین بازیگر اول زن رو باید می گرفت.تو بخش مسابقه نبود و واسه
همین بهترین فیلم نشد. و...)

ولی تاریخ نشون داده فیلمهای بزرگ و آدمهای بزرگ نیازی به جایزه ندارن

شبهاي روشن 1381

خلاصه داستان :استاد جوان دانشگاه زندگي آرام و سرشار از انزواي خود را با تدريس ادبيات و مطالعه كتاب پر كرده و جز مادرش و
يك كتاب فروش، دوستي ندارد. او كه شبها عادت به پرسه زدن در خيابان ها دارد، شبي متوجه دختري مي شود كه ساك به دست گوشه اي
ايستاده و راننده اي مزاحمش است. دختر به استاد پناه مي برد و اين سرآغاز آشنايي آنهاست. استاد كنجكاو زندگي دختر كه رويا نام دارد
مي شود و پي به راز عجيب او مي برد؛ او به تهران آمده براي قولي كه به عاشق خود پسري به نام امير داده. قول دختر اين بوده كه يك
سال پس از آخرين ملاقاتشان، طي چهار شب در همين محل به انتظار او بماند و امشب شب اول است و امير سر قرار نيامده. استاد كه تا
به حال عاشق نشده سعي مي كند به دختر كمك كند تا امير را پيدا كنند، اما نشاني ها و شماره هاي تلفن يا اشتباه است و يا كسي آدمي به اين
اسم نمي شناسد. استاد به تدريج عاشق دختر مي شود، ولي از علاقه اش چيزي نمي گويد و به جاي آن سعي مي كند دختر را كه نااميد شده
به زندگي اميدوار كند و مي گويد امير حتماً خواهد آمد. در پايان شب چهارم، در حالي كه به نظر مي رسد رابطه آنها مستحكم شده، استاد
كتاب هايش را كه علاقه و گنجينه بزرگش است مي فروشد. دختر هم كه امير را سر قرار ديده، دوباره به او علاقه مند مي شود، اما پيش
از آنكه براي هميشه استاد را ترك كند پيش او مي رود و مي گويد قرار است او و امير ازدواج كنند اما هيچ وقت اين چهار شب را فراموش
نمي كند و احساسي كه نسبت به استاد داشته هميشه همراهش خواهد بود.

کارگردان:فرزاد موتمن

بازیگران:هانیه توسلی:رویا

مهدی احمدی:استاد

محسن شاه ابراهیمی:کتاب فروش

هیلدا هاشم پور:دختر دانشجو

آهنگساز:پیمان یزدانیان

شبهای روشن یه فیلم فوق العادست
فیلمی در مورد عشق،در مورد تغییر،در مورد اثر عشق بر زندگی
در مورد شعر و شاعرانگی
در مورد زندگی

این فیلم فیلمیه که تو زندگی خیلیها تاثیر گذاشته از جمله خود من
شبهای روشن همه چیز داره همه چیز