![]() |
اینجا بدون من فیلمی قابل تحسین از بهرام توکلی که باید از نو شناخته شود ( نقد تحلیل و توضیح ابهامات)
اینجا بدون من فیلمی قابل تحسین از بهرام توکلی که باید از نو شناخته شود ( نقد تحلیل و توضیح ابهامات)
مقدمه : فیلمهای زیبایی هستند که در مورد اونها چیزی ننوشته ام و آنها را به سلیقه ی خود بینندگانی که از دوستانم هستند واگذار کرده ام اما اینجا بدون من فیلمیست بسیار درخور توجه و زیبا که اگر بر اثر غفلت یا بی حوصلگی درست به ذره ذره قطعات اون دقت نشه فیلم در حد یک فیلم هندی یا فیلم فارسی , سطحی و یا گیشه ای میشه فیلمی که در سکانسهای به ظاهر حاشیه ای مثل شیرینی پخش کردن مادر در محل کار با صدایی مبهم و گم در شلوغی سارا (همکار مادر) میگوید هم شیرینی عروسیه هم بازنشستگی قطعات پازلی رو به دست ما میده که بپذیریم هیچ طور دیگری نمیتوان انرا و داستان فیلم را چید , که این فیلم فقط یک پایان دارد یک دریافت دارد یک داستان دارد گاهی زیبایی ها و لذات ناب یک اثر را دوست داری برای خودت نگه داری چون اونها رو بی توضیح و با حس دریافت کرده ای و توضیح و تزریق لذت ان به دیگران ان مزه شیرینی که برای خودت داشت را نمیتوان به آنها داد اما اخر پرحاشیه و ابهام زای این فیلم که برای حل ابهامات ان تمام کلید ها و توضیحات در بطن فیلم پیشتر داده شده و عدم پرداخت به اونها در هیچ کدام از نقدها و نوشته هایی که از ان دیدم و حتی برداشتهای غلط و حمله های کاملا اشتباه به این فیلم باعث شد دوست داشته باشم لذتی که از این فیلم بردم را سعی کنم بازنویس کنم شاید همه مثل من پیشتر فیلم زیبای تاوان _کفاره_ اقای رایت رو ندیده باشند شاید همه حوصله نکرده باشند دقائق پایانی فیلم را هم دیده باشند اما نه مگر که کلی شاهد و مثال ریاضی وار و دقیق پیشتر برای حل مساله در فیلم گنجانده شده بود نه مگر واضح تر از این که اقای توکلی برای انکه تفسیر و تحلیل سطحی نکنیم و به اشتباه نیفتیم و گیج نشیم ده ها سکانس از جمله این جمله کلیدی که "حتی اگر خودمم(احسان) گیج شدم که حقیقت و خیال کدومه لااقل مطمئن هستم که دیگه به اون خونه بر نمیگردم و روی اون کاناپه دراز نمیکشم که به رفتن فکر کنم و این مرز واقعیت و خیاله" و بلافاصله در سکانس بعدی میبینیم احسان روی کاناپه س و توی فکر ! از این سیگنال قوی تر برای اینکه بقیه داستان از اونجا به بعد به علت اینکه دیگه احسان اطلاعی از اتفاقات و اخبار و مادر و خواهر نداره چون برای همیشه اونجا رو ترک کرده , توسط خودش در فیلمنامه ای که احتمالا سالها بعد شروع به نوشتنش کرده تعمدا عاقبت به خیری رو رقم زده برای کسایی که هنوز توی ذهنش نمرده اند اما شاید واقعا مرده باشند و خودکشی کرده باشند نظر من و احتمالا نظر احسان این هست که کمی بعد از سفر احسان , مادر شیر گاز رو یه شب باز میکنه و تمام .... اما احسان با اینکه این مساله رو میدونه اما دوست داره در فیلمش در داستانش ادمهایی که شاید باید پیششون میموند و نموند و شاید مردند رو زنده نگه داره اگر حقیقت محاله فرض محال که محال نیست اگر در حقیقت مادر من به ارزوهاش نرسید اگر نتونست ازدواج دختر و خوشبختی پسرش رو ببینه اگر نوه ش رو بغل نگرفت چرا من در داستان خودم این مادر رو خوشبخت نکنم و به ارزوهاش نرسونم ؟ بار اول که فیلم رو میدیدم تا قبل از اینکه تمام بشه و تا قبل از اینکه قسمت خیالی داستان شروع بشه واقعا فیلم من رو مجذوب خودش کرد"کسایی که پشت سر هم یه فیلمو دو بار تماشا می کنن به نظر آدمای عجیبی میان اما این احساسیه که نمی شه به همه توضیحش داد. وقتی هنوز شخصیتای یه فیلم تو ذهنت زنده ان و دارن نفس می کشن می تونی روی پرده به چشماشون خیره بشی. می تونی باهاشون حرف بزنی. می تونی سرنوشتشونو تغییر بدی. اینطوری می تونی واقعیتو به شکل خواب و رویا بازسازی کنی. می تونی توی صندلی سینما فرو بری. لحظه ای که چراغا خاموش مي شن معجزه اتفاق می افته.درست تو لحظه ای که حس می کنی هیچ راهی برای فرار باقی نمونده مهم فقط اینه که با همه توانت بتونی ادامه بدی همه چی درست از همین جا شروع میشه..." وقتی سیل اتفاقات خوب سریعا پشت سر هم رخ داد احساس کردم مثل خیلی فیلمهای ایرانی هپی اند وقت خودم رو تلف کرده ام و دوباره که به چند دقیقه پایانی فیلم رسیدیم فهمیدم که توکلی با این فراز و فرودش با من چه کرد من هم بار اول گول خوردم و لذت همینه که همون بار اول این مساله رو بفهمی که چه اشتباهی کردی . زیبا بود دوستان و من بسیار پسندیدم و بسیار دیدم دوستانی که متوجه نشدن که اخر داستان تعمدا شبیه فیلم هندی بود و داستان واقعی بعد از ترمینال رفتن احسان دیگه تمام شد و اطلاعاتی حتی خود احسان هم از واقعیت نداره شما دوست دارین دوستانتون که مفقود شده اند به طرز فجیعی کشته شده باشند یا اگر امکان این خیال وجود داره که اونها رو یه جای خوب و باصفا متصور شی انجا باشند ؟ شمایی که تخیل قوی ای دارید و همه میدونن که میتونین بنویسین فقط شرایط زندگی مادر و خواهر ه که نمیذاره شمایی که یه گروه مافیایی دنبالتونه و اسلحه لای مجله فیلماتون قایم میکنین ؟ |
روایت داستان فیلم اینجا بدون من بهرام توکلی با بازی صابر ابر فاطمه معتمد آریا نگار جواهریان پارسا پیروزفر
روایت داستان فیلم اینجا بدون من بهرام توکلی با بازی صابر ابر فاطمه معتمد آریا نگار جواهریان پارسا پیروزفر
خلاصه داستان : خطر لوث شدن داستان فیلم لطفا اگر تاکنون این فیلم را ندیده اید این قسمت را نخوانید |
روایت داستان فیلم اینجا بدون من بهرام توکلی با بازی صابر ابر فاطمه معتمد آریا نگار جواهریان پارسا پیروزفر
|
اینجا بدون من بهرام توکلی و فیلم تاوان جو رایت Atonement
اینجا بدون من بهرام توکلی و فیلم تاوان جو رایت Atonement
فیلم تاوان Atonement (کفاره) معرفی و دانلود اجازه بدید پیش از پرداختن به ادامه داستان فیلم و توضیحات , کمی از فیلم تاوان محصول 2007 که برنده جایزه گلدن گلاب و زیباترین لباس تاریخ سینما شده توضیح بدم . این فیلم به کارگردانی رایت (در سن 36 سالگی) بر اساس رمانی به همین اسم ساخته شده ایشون چند سال پیشتر فیلم بسیار موفق غرور و تعصب رو باز هم از رمان معروفی به همین نام بوده با همین سبک و سیاق و داستان و محیط و بازیگر اصلی رو در کارنامه خودش داره خطر لوث شدن داستان
|
Inja bedon e man خلاصه داستان فیلم اینجا بدون من
خلاصه داستان با ذکر جزئیات: خطر لوث شدن داستان فیلم لطفا اگر تاکنون این فیلم را ندیده اید این قسمت را نخوانید داستان با روایت و صدای گرفته ی احسان شروع میشه و ادامه پیدا میکنه و تمام میشه و خیلی جاها که احسان میگه و نظر میده و تحلیل میکنه کاملا احساس میکنی داخل یه نمایشنامه ای و دارن برات یه قصه تعریف میکنند سکانس ابتدایی فیلم احسان داخل اتوبوسه و خوابه یا بیحاله حالش خوب نیست رگهای مغزش درد میکنند گرمشه و بدنش گر گرفته و داره به سمت جنوب حرکت میکنه و توضیحاتی میده : از وقتی که سوار این اتوبوس شدم فراموش کردم کجام چرا اینجا نشستم و کجا دارم میرم پوست صورتم گر گرفته رگهای سرم از شدت تب درد گرفته مطمئنم الان که دارم اینها رو مینویسم دیگه توی اون اتوبوس نیستم مادر (به سختی میشه فهمید اسمش فریده س) که در کارخانه مواد غذایی و کنسرو سازی کار میکنه با نگرانی خاصی اسمش رو توی لیست افراد اخراجی جستجو میکنه (جالبه توی لیست فاطمه و آریا دو تا اسم پشت سر هم اومده اند ! ) وضعیت کارخونه خوب نیست و باید تعدیل نیرو کنه فعلا اسمی از مادر نیست اما تضمینی هم برای اتفاق نیفتادن این مساله در روزهای اینده نیست یلدا طبق معمول مشغول شستشو دادن حیوانات شیشه ای تنها چیزهایی که میتونه باهاشون ارتباط برقرار کنه و حرف بزنه هست ما برای اولین بار میبینیم که یلدا مشکل داره در راه رفتن و چوب دستی داره اما اولین باری هم هست که میبنیم یلدا داره سعی میکنه که بدون چوب دستی راه بره نمیتونه میفته و پای یکی از اسبهای شیشه ایش میشکنه این اتفاق در نسخه اصلی نمایشنامه و فیلم هم دیده میشه اونجا مرد ارزوها (اسمهای اون کاراکترها رو یادم نمونده) این مساله رو به فال نیک میگیره و شکسته شدن پای اون اسبه رو اینطور تعبیر میکنه که برای اینکه بتونی روی پاهای خودت راه بری باید این پاهات (چوب دستی ها) رو کنار بذاری مثل این پای شکسته ی این اسب . خانواده سر میز غذا هستند مادر تذکرهای مادرانه ش رو میده نگرانی های روزانه مادرها در مورد بچه هاشون رو باز گو میکنه مادر زندگی رو کمی زیادی سخت میگیره زیادی نگرانه و ما با این خصوصیت مادر دراینجا اشنا میشیم مادر مدام سعی میکنه امید و ارزو رو در دل خودش و دخترش در مورد اینکه کسی خواهد امد و با تو ازدواج میکنه رو نگه داره تکرار میکنه اصرار میکنه داستان سرایی میکنه تا اونجا که وای اگر کسی ازاین در بیاد تو و دامادمون بشه تا قبل از عقد که نمیشه بفرستمش توی اتاق دختره و اگه بشینه سریال نگاه کنه و شب نره خونه شون باید اینجا بخوابونیمش پس مبلی میخوام که تخت تاشو هم داشته باشه تصور و تخیل و امیدواری در این حد .... شاید تصور و تخیل و خیالپردازی بچه ها که نشانه های زیادی ازش داریم مثل تعریف خاطره معتاد شدن و ادم کشی احسان و قایم کردن اسلحه لابلای مجله فیلم ها (بلافاصله و فی البداهه ) و یا علاقه دختر به دنیای عروسک های شیشه ای ریشه در همین قوه ی تخیل قوی مادر داره شاید اون مادر هم مادری همچین داشته بنابراین نمیشه راحت محکوم کرد این زن رو اتفاقا شاید اگر ما هم جای این مادر بودیم همین کارو میکردیم میبینید گاهی تخیل و توهم بد نیست همونطورکه احسان کرد من فکر میکنم این نوع تخیل مادرانه از جنس همون تخیلی هست که هدیه تهرانی در کاغذ بی خط ناصر تقوایی داره خودش میدونه اه ندارن با ناله سودا کنند اما صبحها بچه ها ش رو به خوردن یه صبحانه مفصل لوکس دعوت میکنه وقتی از خواب بیدارشون میکنه در حالی که سفره چندان رنگین نیست سرویسشون پیکان ه اما به بچه ها میگه لیموزین در خونه منتظرتونه و .... به نظر میرسه احسان کمی به از اینکه مامان بیشتر از اون به یلدا میرسه و مواظبشه گله میکنه مامان که برای یلدا اب پرتغال میاره احسان میگه مرسی من اب پرتغال برام خوب نیست (خصوصا که سرما هم خورده ! ) (پرتغال برای یلدا شلغم برای احسان ! شما کدومو انتخاب میکنین بچه ها ؟ ) یا جلوتر احسان به مامان میگه یلدا از بچگیش حساس و ... بوده و منم یبس ؟ (مامانش اینا رو گفته بود ! ). مادر جملات مهمی سرسفره میگه که ما رو اشنا میکنه با اون خانواده و دغدغه های اون خانواده نمیخوام که کلفت دست مردم بدم میخوام یه خانم دستشون بدم (پس دختر رو واسه این کلاس گل چینی فرستاده ) یا جلوتر میشنویم که در مقابل دیپلم فنی پسرم بگم اینم دیپلم هنری دخترم ... مادر ناراحته از سینما و فیلم و اینکه پسرش دنبال سینما میره چون معتقده که کله ادم رو پوک میکنه و باعث میشه ادم از مسائل اصلی زندگیش دور بمونه جلوتر میبینیم که 200 تا از مجله فیلمای احسان رو بیرون میریزه . در سکانس غذا خوردن سر سفره , تلویزیون یه فیلم ایرانی پخش میکنه که متاسفانه نتونستم بفهمم چه فیلمیه اول حدس زدم اجاره نشینهای داریوش مهرجویی باشه . دوست خوبمون محمد پرسیده بود قضیه اتاق پیازها چیه قضیه خاصی فکر نکنم داشته باشه صرفا یه کار خیلی سخته یعنی مثلا سخت ترین کار اون کارخونه اینه که توی اتاق پیازها باشی و پیاز پوست بکنی خب تنفس و چشمهای ادم دچار مشکل میشه اما مادر برای اینکه خرج خانواده رودر بیاره و بتونه کاناپه رو عوض کنه اضافه کاری وایمیسه و میره اتاق پیازها (مثل اتاق تمساح های مرد دوهزار چهره!) یا وسائل ارایشی تلفنی بازاریابی میکنه . مادر رفته بود برای یلدا کادو بگیره برای پایان دوره کلاسهای گل چینی اما متوجه شد که یلدا خیلی زود این کلاسو رها کرده چون اعتماد به نفس نداشته و حالش بد شده بسیار عصبانی و ناراحت (در حدی که دوست داشت زمین دهن بازکنه !) بر میگرده خونه یلدا که به سرعت ارایشش رو پاک میکنه از دستشویی بیرون میاد و میره به سمت اتاقش نکته ای که برای من در این فیلم خیلی مهم بود واقعی بازی کردن و اضافه کردن قسمتهای واقعی به فیلم بود اینجا میبنیم مادر به شدت عصبانیه وسط داد و فریادش میگه این حوله کو ؟ ! به نظر من یه کارگردان معمولی و یه نویسنده نه ذوق و نه حوصله این رو نداره که یه همچین حرکتی اضافه کنه به وسط اون دعوا جلوتر میبینیم وقتی احسان داره با مامانش دعوا میکنه که شما غیر عادی رفتار میکنید و مادر میگه تو چرا به من میگی غیر عادی احسان با شگفتی میاد توضیح بده که من گفتم شما غیر عادی رفتار میکنید اما وسط حرفهاش استاپ میکنه و یه جمله دیگه رو (پیش از اتمام جمله فعلی )به زیبایی هرچه تمامتر میگه که چرا من هر چی میگم شما یه چیز دیگه میگین (دقیقه 29) یکی از بهترین سکانسها و طبیعی ترین دیالوگا خب نمونه ی اینجور طبیعی سازی ها رو واقعا کم میبینیم درسینمای ایران البته یه سری چیزها هم هست که همیشه چون فیلمه باید اتفاق بیفته مثلا مادر که نوار قدیمی رو از دوستش میگیره میاره برای بچه ها پخش کنه (شب انتظار داریوش رفیعی ) باید الان حتما از سر اهنگ و شعر شروع بشه ؟ خب این اتفاقات همیشه توی فیلم میفته و این از حالت طبیعی بودن خارجش میکنه مثلا خیلی خوب میشد که اگر اهنگ ازوسط شعر شروع میشد که ما حس اینکه داریم فیلم میبینیم بهمون دست نده . مامان خیلی ناراحته از اینکه دخترش داره اینطوری پیش میره بنابراین یلدا تمام سعیش رو میکنه که مامانش رو با گفتن اینکه از احسان خوشش اومده خوشحال کنه شرحش رو در بخش خلاصه نوشتم . یلدا در دو جای فیلم حداقل دروغ میگه یه جا مادر میپرسه که نوار صدای پسره رو داری که میگه نه و جای دیگه اوائل فیلم که میپرسه کلاس گل چینیت رو میری و راضی هستی ؟ که میگه اره اما مادر نه به سادگی میتونه دروغ مصلحتی بگه میتونه بگه شام امشب کار یلداست میتونه میوه کیلو (مثلا) هزار تومنی رو 4 تا دونه ش رو بذاره سر جاش و از میوه کیلو 1500 تومنی 4 تا بذاره به جاش میتونه به دوستش بگه همین که تو شمردی کافیه اما بلافاصله بعد از رفتن اون شروع کنه به شمردن میتونه دهن رضا حرف بذاره و به یلدا بگه بیا رضا میخواد چند تا سوال ازت بپرسه راحت میگه همسایه طبقه پایین سفرن نمیخواد بری توی حیاط گردو بشکونی و ..... وحتی میگه "خداشاهده" که من به احسان چیزی نگفتم... قاعدتا نباید برعکس باشه ؟ یکی از علاقمندی های سینما ی احسان فیلم گربه روی شیروانی داغ هست او هم مثل کارگردان فیلم یعنی اقای توکلی انگاری علاقه زیادی به تنسی ویلیام داره نمایشنامه زیبای گربه روی شیروانی داغ هم مثل همین باغ وحش شیشه ای نوشته ی تنسی ویلیامزه که برنده جایزه پولیتزر شده و احسان برای برای چندم در سینما این فیلم رو میبینه جدا توصیه میکنم این فیلم رو حتما دوبله ببینین و لذت ببرین دیالوگهای سنگین و طولانی ای داره اقای پل نیومن و خانم الیزابت تیلور هم در فیلم ایفای نقش میکنند احسان در این فیلم حداقل دو بار در سینما دیده میشه که داره این فیلم رو میبینه و خودش هم اخر فیلم تایید میکنه که ادمی هست که فیلمها رو چندین بار ببینه حتما دقت کنین که وقتی که داره این فیلم رو میبینه سینما تقریبا خالیه و کسی روی صندلی ها ننشسته طبیعی هم هست این تیپ فیلمها ی باارزش برای عوام ارزشمند نیستند وفقط کارگردانها و ادمهای خوش سلیقه ای مثل خودمون !که ببینن اینها رو حالا بعدا از این نکته استفاده خواهم کرد که صندلی های سینما خالی بود !. صحنه های مهم ی از فیلم داره به گوش میرسه از داغ ترین دعواها و دیالوگهای فیلم بود در اون فیلم هم همینطور که از دیالوگها مشخصه یه نفر (نیومن) نمیخواد با واقعیت اشنا بشه مدام میخواد به خودش بقبولانه که فلان مساله و حاضر نیست حقیقت رو بپذیره در حالی که تیلور میجنگه که حقیقت رو بهش یاداوری کنه . شاید احسان داره فکر میکنه چقدر خوب بود من هم میتونستم مادرم رو از توهم اینکه یکی میاد و دخترمون عیبین داره و ... در بیارم . رضا هم کنار احسان توی سینماست اما فقط دفعه اول ! دفعه دوم دیگه نیست چون رضا هم ادم خاصی نیست و معمولیه بعد از فیلم یه خرده صحبت میکنند احسان توی فاز فلسفه س رضا گرسنه شه دلش همبرگر میخواد میرن ساندویچی احسان از تصمیمش برای رفتن و ترک کردن خونه میگه نامزد رضا زنگ میزنه رضا که به احسان چیزی نگفته میره دورتر باهاش صحبت میکنه شاهد یه دعوا در بک گراوند فیلم هستیم اون دور دور ها چند تا جوان دارند دعوا میکنند نمیدونم دقیقا دلیلش چیه که این صحنه گنجونده شده . مادر که تمام مجله فیلمهای احسان رو پرت کرده بوده داره تلفنی بازاریابی میکنه برای محصولات ارایشی مامان و احسان دعواشون میشه احسان احساس خفگی میکنه میگه من پول این خونه رو میدم زحمت میکشم و ... ناراحته که رفتار های کودکانه دارند ماتیک میفروشه اضافه کاری میکنه که پول کاناپه در بیاره نکنه داماد روی کاناپه کهنه بشینه ! مادر با نگرانی زیادی بابت معتاد و سیگاری نبودن همسر اینده ی دخترش به احسان اونطور که در خلاصه داستان گفتم میفهمونه که باید یه خواستکار پیدا کنه برای خواهرش تا بتونه از شر ما (مادر و خواهر) راحت بشه !. جلوتر میبینیم یه "کله خر وحشی نره خر که سواد نداره نمیتونه از رو بخونه" با احسان سر کار درگیر شده چون اشعارش رو مسخره کرده بوده و رضا میگه دقیقا دلیلش همینه سواد نداره دنبال هیجانه و میخواد خودش رو خالی کنه من هم قبول دارم که درصد زیادی از چیزهایی که برای ما ازار دهنده س صرفا به خاطر اینه که اون تیپ مردم هیجان توی زندگیشون نیست واقعا مردم به اندازه ما اسباب سرگرمی ندارند من سه روزه دارم در مورد یه فیلم برای 4 نفر توی سایتم مینویسم چون برام لذت داره اما زندگی خیلی ها تعریف شده ثابت و یکنواخته چیزی خاصی توش پیدا نمیشه بنابراین سر به سر دیگران گذاشتن تیکه انداختن مسخره کردن یا حتی دعوای فیزیکی براشون میتونه جذاب باشه نمیتونم بگم اگر من هیجان نداشتم مثل اونها رفتار نمیکردم !. رضا میگه برام بخون چی نوشتی شاید اصلا طرف حق داشته بهت بخنده ! احسان شروع میکنه داستانی که میخونه چقدر شبیه زندگی خودشونه فقط توی داستان به جای اینکه شخصیت اصلی اسمش احسان باشه یه زنه زنی که میخواد خواهرش را متوجه اطراف خود کند خواهری که مدام توی رویاست و میپندارد که کسی می آید و اورا به سفر میبرد و.... فیلم بعدی که احسان در خونه داره میبینه نمیدونم چیه اما موید همین احساسات و توهمات و وسواس یک خانم هست که نگران این هست که اگر تا میره حموم و برمیگرده تماس های مهمی رو از دست بده و نمیدونه لباس چی بپوشه با وسواس خاصی گل سر و گل سینه و ... رو انتخاب میکنه و وو وو و / احسان میگه قرار هست رضا فرداشب شام میاد خونمون .... احسان فقط قصد داره که یه شب بیاد اونجا اما مادر از همین الان به فکر ازدواج هست . در تمام فیلم مخالف بودن مادر با فیلم و سرکاری بودن تلویزیون دیده میشه اعتقاد مادر اینه که فیلم و سینما کله ادمو پوک میکنه و ..... وقتی میخواد رضا و یلدا رو تنها بذاره بعد از اینکه سطل گردوها رو از رضا میگیره ببره تلویزیونم که داره با صدای جواد خیابانی گزارش فوتبال پخش میکنه خاموش میکنه یا وقتی احسان داره فیلم میبینه و تعریف میکنه رضا رو دعوت کرده مادر که هنوز نمیدونه کدوم رضا تلویزیون رو خاموش میکنه تا بقیه صحبتهاشون رو در ارامش و حواس جمع ادامه بدن .... دو تا سکانس بود که حداقل یکیش قاعدتا میبایست از فیلم کات میشده اما نشده بود من به یاد ندارم دیده باشم در یک فیلم ایرانی 2 تا خانم بالغ در رخت خواب در اغوش هم باشند البته انچه که مهمتر بود دیدن جمله ی معروف کیا رستمی در مورد روسری به سر بودن هنرپیشه ها در سکانسهای داخل خانه و عدم تمایل ایشان به داشتن سکانسهای داخل خانه در فیلمهایشان , بود . و سکانس دیگر انکه احسان برای اشتی با مامان بابت حرفهای دیشب در مورد معتاد شدن و ....بود . "عزیز جون همیشه میگفت هر ارزویی بین خواب و بیداری داشته باشی خدا بهت میده , من هیچی نمیخوام مامان , اما من میخوام تو و داداشت خوشبخت بشیاین دیالوگهایی هست که بین مادر و یلدا در هنگام خواب رد و بدل میشه مسائلی که دقیقا در اخر فیلم اونها رو میبینیم ! همه چیز خوب شده همه چیز عالی شده حتی پای یلدا خوب شده رضا و یلدا ازدواج کرده اند بچه دقیقا دختر در اومده تپل مپلم هست و حتی مادر هم بازنشسته شده _همونطور که در پست اولم گفتم در سکانس پخش شیرینی در محل کار میتونین بفهمین که شیرینی بازنشستگی هم هست_ و کلی چیز دیگه که همه اتفاق میفته !(جلوتور خواهم نوشت) احسانه دیگه چیکارش میشه کرد! واسه دل مامانش همه ی اینها رو اینطوری رقم زد !. احسان برای چندمین بار توی سینما داره فیلم گربه روی شیروانی داغ رو میبینه ! رضا امشب میاد و یلدا هنوز خبر نداره خبر دار میشه و سایر جزئیات رو قبلا همینجا نوشتم یلدا رفته توی اتاق و بیرون نمیاد رضا و احسان دارند صحبت میکنند و صدای زیبا عبدالعلی وزیری و اهنگ فوق العاده دوست داشتنی ترانه «نمي دوني» و بيستمين سالگرد خاموشي عبدالعلي وزيري " پخش میشه اهنگی که مدتها در امضای من در سایت و جالب که رضا هم اسرار سحرانگیز این اهنگ رو خیلی سریع تشخیص میده و وسط حرفهای جدی احسان میگه این کیه داره میخونه ؟ و میگه چه حالی داره صداش .... و احسان میگه دارم باهات حرف میزنمها ! (تری چییرز فور دیییر رضا ! ) یلدا ساکت نشسته و مامان داره از "کارهای مطالعه و اینای" یلدا میگه و احسان یلدا رو صدا میکنه که بهش بگه اوکی باش معمولی باش و خودت رو اذیت نکن و حتی اگر راحت نیستی برو توی اتاقت که توی راه پاهاش به هم میپیچه میفته مامان سند سازی میکنه ! که به خاطر اینه از صب تا حالا پای اجاقه و فشارش افتاده اما رضا از اون حرفه ای تره و میگه نه اونجا فرش جمع شده منم اومدم پام گیر کرد! . برق میره چون احسان قبض برق رو پرداخت نکرده بوده شبا برق رو قطع میکنند به خاطر عدم پرداخت پول ؟ شمع روشن میکنند گاف : دقیقه 55 و 48 ثانیه نمای بیرون خونه رو میبینیم که با اینکه برق قطعه که اما قسمت لامپ در سقف روشنه و در واقع چراغی روشنه و کلا خونه روشنه ! . چند روز میگذره و دوباره رضا میاد خونه احسان و بعد از اینکه با یلدا هم صحبت میشن و سعی میکنه حرفهای منطقی و امیدوار کننده ای در مورد خودش و مساله پاهاش بهش بگه در ادامه صحبتهاش عکس نامزدش رو به یلدا نشون میده .... قبل از نشون دادن عکس , لبخند برلبان یلدا بعد از شنیدن جمله تو مث خواهرمی میخشکه ....(توکلی کاملا تعمدا این جمله ای که لزوما الزامی بر وجودش وجود نداشت {چی شد!} میگنجونه بعد ها رضا که مثلا اومده خواستگاری میگه "راستش اون روز نتونستم با یلدا درست حرف بزنم {یعنی میخواستم بگم ازدواج کنیم} تا از نامزدم گفتم حالش بد شد منم ترسیدم با اون حالش چیزی به شما بگم گفتم شاید بد فکر کنین - اگر اینطور بود که بهش نمیگفت تو خواهرمی ....) یلدا حالش بد میشه و رضا میره..... سکانس بسیار زیبایی رو بعدش میبینیم که مادری که فکر میکرد تمام عمرش به فکر بچه هاش و دخترشه و تمام سعیش رو کرده که همه شرایط رو براش فراهم کنه حالا از طرف اطرافیان محکوم میشه به اینکه "کسی که به فکر یلدا نیست تویی مامان" زبون مامان وسط گریه بند میاد و جملاتی رو بدون صدا ادا میکنه ..... خیلی سخته که یه عمر فکر کنی داری بر علیه چیزی مبارزه میکنی اما اطرافیان بهت بگن تو خودت باعث شیوع اون مساله ای .... احسان ایده اصلی ادامه داستان رو از توهم عصبی ای که به خوشایند یلدا و ساخته ی ذهن ش بود میگیره یلدا میگه رضا رفت که با نامزدش به هم بزنه چون با یلدا احساس نزدیکی و شباهت بیشتری داره ! دو نفری که همدیگه رو فقط 2 بار دیدن و یکیشون فقط عاشق صدای اون یکی شده بوده ! همون احتمالات و نگرانی های فضایی ای که مادر زمانی داشت الان در یلدا ظهور میکنه یلدا نگران این هست که الان رضا زنگ میزنه و من روم نمیشه جلو احسان باهاش صحبت کنم .....ابتدای فاجعه س ..... مصیبت فکری یک نسل به سادگی در نسل بعدی تکرار میشه ... احسان ایده خود کشی رو مطرح میکنه ..... احسان خونه رو ترک میکنه و میره میره ترمینال و به سمت جنوب میره ... در دقیقه 74 میگه که تنها چیزی که باعث میشه مرز رویا و واقعیت رو بفهمم اینه که مطمئنم دیگه به اون خانه بر نمیگردم و روی اون کاناپه نیستم در سکانس بعدی میبینیم که احسان خونه س و روی کاناپه نشسته بنابراین از این جا به بعد قسمتهاییش زائیده ذهن احسانه و داستان واقعی تمام شده داستان بازسازی شده ای هست که احسان سعی میکنه در اون خواست خواهرش مبنی بر تماس رضا و به هم زدن رابطه ش با نامزدش رو عملی کنه داستای که مادر رو به رویاهاش برسونه مادر بازنشسته بشه یلدا عروسیکنه و یه بچه تپل مپل داشته باشه راه بره به سادگی و ..... اما قسمتهایی از داستان واقعی هم به ما نشون داده میشه مثل دعوای مادر با همکارش و اخراج احتمالیش اینها دقیقا همه واسه اینه که ما هم مثل احسان ندونیم مرز خیال و واقعیت چیه آنچه احسان در ادامه داستانش ترتیب داد : 1- احسان خونه س و نرفته 2- صاحب کار احسان ادم خوبی شده باهاش راه اومده اجازه میده یه روز در میان سر کار بره 3 -سعی میکنه مادر که احتمال خودکشیش بعد از شنیدن ایده خودکشی از طرف احسان خیلی زیاد هست رو بعدا با گفتن نه شوخی کردم رو منصرف کنه 4- یه شب بارونی رضا زنگ میزنه ! و میگه به هم زده و فردا میاد 5- حال یلدا خوب میشه و روحیه ش خوب میشه و گرسنه ش میشه 6- لبخند رضامندی رو بر لب مادر با پاسخ "اره" دادن به سوال "به نظرت یلدا حالش خوب شده ؟ " مینشونه 7 - رضا میاد خواستگاری 8- برحسب اتفاق! نامزده از جنس رضا نبوده و از مجالس زنانه پیدا شده و به هم نمیومدن 9 - همکارهای بداخلاق و زخم خورده همه خوب شده اند و می آیند پابوس ! و عذرخواهی 10 - همه زن ها پول کادو داده اند (زنهایی که اگه همکارشون 15 روز نباشه نمیپرسن چته ) 11 - ترابی رئیس که همه را بدون خطا اخراج و تعدیل نیرو میکند مادر را با ان غیبتها و سرکشی ها میبخشد کلی پول و کادو به او میدهد و 12 - مادر را بازنشسته میکند ! (مهندس ترابی گفته مادر بیاد کارش داره ----> در دقیقه 87 میشنویم که سارا میگوید دوتا دوتا شیرینی بردارین خانم هم بازنشسته شده هم عروسی دارند ) 13 - شعور سینمایی عوام بالا رفته ! و فیلمهای خفنی که احسان میدید طرفدار پیدا کرده و سینما ها شلوغ شلوغ هستند (دقیقه 88) فیلمی که احسان در سینما میبند را مشاهده میکنیم که اکثر صندلی های سینما پر هست و پیر و جوان به دیدن فیلمهای فاخر امده اند ) ( مادر را خوشبخت و خوشحال میکند خواهر را همینطور و برای خود نیز این ارزو را در فیلم به واقعیت تبدیل میکند) 2 پسر جوان دیده میشوند که با علاقه خاصی بعد از فیلم هنوز تمایلی به خروج سریع از سالن ندارند و در مورد فیلم و شخصیتهای ان هنوز صحبت میکنند کسانی که احتمالا ادامه دهنده راه کارگردان بزرگ احسان تقوی خواهند بود ! 14 - احسان نام فیلمش را به جای " اینجا من و مامان و خواهر در خوشبختی مطلق" , "اینجا بدون من" انتخاب میکنه فیلم هندیه این همه اتفاق خفن خوب و غیر ممکن با هم ؟ و در اخر باز هم یه نشونه میبینیم .... در سکانس احسان روی صندلی نشسته و با اسودگی خیال فنجان به دست داره یه جایی رو نگاه میکنه صندلی شبیه صندلی کارگردانهاست صندلی کارگردانها در صحنه ی فیلمبرداری فیلم و احسان داره فیلم خودش رو کارگردانی میکنه فکر میکنم ماتم اخر در صورت احسان طبیعیه اون که یادش نرفته این فیلمه و حقیقت چیز دیگه ایه .... |
Islander میگوید :
و جالب اینکه فیلم اتوبوسی به نام هوس هم بر اساس نمایش نامه ایی از تنسی ویلیام ساخته شده. |
دداشت عباس معروفی درباره "اینجا بدون من "
Islander میگوید
دداشت عباس معروفی درباره "اینجا بدون من " چند روز پیش عباس معروفی، نویسنده و روزنامه نگار معاصر، در یکی از شبکه های اجتماعی یادداشتی در مورد " اینجا بدون من " گذاشته بود . شاید خوندنش خالی از لطف نباشه. جایی بین واقعیت و رویا ------------------------- "می دونی از این همه بدبختی چه جوری خلاص می شیم مامان؟ یه شب یه شام درست حسابی بپزی بخوریم، بعد سر فرصت همه درزهای پنجره ها رو ببندیم، بعد یکی بره شیر گاز رو وا کنه. بریم بخوابیم... " کف کف کف، باران باران باران! چشم هام بارانی ست. امشب رفته بودم ورزش. مثل اسب دویدم و بعد نشستم پای فیلم "اینجا بدون من". متن ناب "باغ وحش شیشه ای" نمایشنامه ی نویسنده ی محبوبم،... تنسی ویلیامز با طعم نارنج های ایران، توسط یک آدم با شعور ساخته شد، و من این فیلم درجه ی یک را امشب دیدم. بازی ها محشر است. بازی رفیق گُلم، فاطمه معتمد آریا قابل توصیف نیست، فاطمه بهترین بازی عمرش را صرف "باغ وحش شیشه ای" کرده است تا اینجا. بازی خوب و حسی نگار جواهریان اشک آدم را در می آورد، تحسینش می کنم. و صابر ابر نشان داد که بهتر از این هم می تواند بازی کند. بازی پارسا فیروزفر هم با کارهای قبلی اش متفاوت بود. همه آخرین بازی خودشان بودند. اما همه آخرین ندارند. آفرین! آفرین آقای بهرام توکلی که چنین متن و کارگردانی خوبی ارائه داده ای. فیلم تو یکی از بهترین فیلم های سینمای ایران است. فیلم "هامون" هم اگر فیلمی به یاد ماندنی ست بخاطر متنش است. زمانی که متن داریم، همه چیز داریم. مشکل سینمای ما، متن است. نیست؟ و اما تنسی ویلیامز. تنسی ویلیامز در "گربه روی شیروانی داغ" با همین عصای زیر بغل نیز یک تم محکم ساخته، تا حدی که حال تو از عصای زیر بغل به هم بخورد. از وابستگی، از عدم ابتکار و استقلال بالا بیاوری. "بریک" در نمایش "گربه..." با همین عصاست که می تواند از خودش بگریزد. از مارگریت می گریزد، از عشق می گریزد، تا جایی که از زبان مارگریت " امتناع های شبانه!" را می شنود اما وقعی نمی گذارد... نمی خواهم فیلم را نقد کنم. می خواهم بگویم از سه فیلم خوب سینمای این سی سال ایران، یکیش هم "اینجا بدون من" است. کنار "هامون" و "شهر زیبا". و یلدا (نگار) در واقعیت و رویا درست در نقطه ی مقابل مادرش زندگی همه را نجات می دهد. با چشم هاش، لبخندش، و موهای تیفوسی اش. تیفوسی و زیبا. |
Elham Naseri میگوید
|
ساقي میگوید :
ادمین چقدر زحمت کشیده من هم این فیلم رو دیدم ولی راستش فقط میبینم شرح و توضیحی نمیتونم بدم در موردش از نوشته های شما دوستان لذت بردم این فیلم پر از ناکامی پر از خواستنها و نتوانستنهاست پر از رنج و غم امروز خیلی از انسانهاست شک و تردید و فقر و بیکاری و بی پولی و و و فیلم زیبا بود و دوست داشتم هر چند غم انگیز بود ... فیلمی که ادمین پیشنهاد بده حتمن دیدنیه وحرفی برای گفتن داره ممنون |
اکنون ساعت 02:54 AM برپایه ساعت جهانی (GMT - گرینویچ) +3.5 می باشد. |
Powered by vBulletin® Version 3.8.4 Copyright , Jelsoft Enterprices مدیریت توسط کورش نعلینی
استفاده از مطالب پی سی سیتی بدون ذکر منبع هم پیگرد قانونی ندارد!! (این دیگه به انصاف خودتونه !!)
(اگر مطلبی از شما در سایت ما بدون ذکر نامتان استفاده شده مارا خبر کنید تا آنرا اصلاح کنیم)