نقل قول:

مشهور است که میلتون فریدمن خواستار انحلال فدرال‌رزرو و جایگزینی آن توسط نظام پولی خود‌کاری شده بود که در آن عرضه پول با روندی تدریجی و شتابی از پیش تعیین‌شده افزایش یابد./بیت کوین که «نخستین پول دیجیتالی غیر‌متمرکز جهان» به شمار می‌رود در سال ۲۰۰۹ میلادی و توسط برنامه‌نویسی با نام ساتوشی ناکوموتو (که به نظر نمی‌رسد نام واقعی وی باشد) ابداع شد.

http://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%DB%8C%D8%AA%E2%80%8C%DA%A9%D9%88%DB%8C%D9%86

میلتون فریدمن بر این باور بود که چنین سیستمی تورم را کنترل کرده و تصمیم‌گیری‌های مربوط به مصارف و سرمایه‌گذاری را بر بستری قابل پیش‌بینی مستقر می‌کند. به نظر می‌رسد رویای فریدمن به واقعیت بدل شده - البته این رویا نه توسط یک بانک مرکزی در جهان واقع بلکه در دنیای مجازی شکل واقع به خود گرفته است.

بیت کوین که «نخستین پول دیجیتالی غیر‌متمرکز جهان» به شمار می‌رود در سال 2009 میلادی و توسط برنامه‌نویسی با نام ساتوشی ناکوموتو (که به نظر نمی‌رسد نام واقعی وی باشد) ابداع شد.

این پول مجازی بر خلاف سایر پول‌های مجازی (از جمله لیندن دالر که در دنیای مجازی سکند لایف مبادله می‌شود) دارای یک مرکز کلرینگ که انحصارا توسط یک سازمان یا شرکت اداره شود، نیست. بیت کوین همچنین به هیچ یک از پول‌های دنیای واقعی نیز گره نخورده (peg) است و همین ویژگی سبب شده این پول برای خرید کالا و خدمات در دنیای واقعی نیز قابلیت استفاده داشته باشد. بیت کوین در عین حال به هیچ وجه نیازی به مقام پولی مرکزی برای نظارت، تایید و تصویب تراکنش‌ها نداشته و تمامی مبادلات در آن مبتنی بر شبکه‌های P2P است که مشابه با خدمات اشتراک فایل سرویس‌هایی مثل بیت تورنت است.

آسان‌ترین راه برای ذخیره بیت کوین ثبت نام در یکی از سایت‌های خدمات کیف پولی است که می‌توان تمام تراکنش‌های لازم را با آن انجام داد. این روش همچنین به معنای اعتماد به تامین‌کننده این خدمات و عدم بروز تقلب در آن یا خروج از بازار است که می‌تواند پس‌انداز مشتریان را ذخیره کند.

کاربرانی که نسبت به امنیت بیت کوین خود نگرانی داشته باشند می‌توانند کیف دیجیتال شخصی خود را بر رایانه‌شان نصب کنند.

در این شرایط کاربران باید رایانه خود را از ویروس یا آسیب‌های فیزیکی دور نگه دارند. این یعنی اگر دود از لپ‌تاپ‌تان بلند شد، سکه‌های مجازی موجود در هارددیسک هم بر باد رفته است. (نگه داشتن یک نسخه پشتیبان از این سکه‌های مجازی می‌تواند راه حل مناسبی باشد) امنیت همه تراکنش‌ها با استفاده از روش رمزگذاری کلید عمومی (public –key) - بسیاری از مبادلات تجاری آنلاین با استفاده از این تکنیک انجام می‌شود‌- تامین می‌شود.

این پول مجازی با ایجاد دو کلید ریاضی مرتبط به هم کار می‌کند، به نحوی که رمزگشایی از یک پیام صرفا با استفاده از یک طرف پیام رمزگذاری شده یا پیام عمومی امکان‌پذیر نخواهد بود.

کلید مخفی که یکی از دو کلید تشکیل‌دهنده این پیام است توسط یک فرد نگهداری می‌شود و کلید دیگر عمومی است. خریدار یا همان پرداخت‌کننده پول با استفاده از کلید مخفی خود که همان رمز او است می‌تواند انتقال پول مجازی‌اش را به فرد طرف معامله تایید کند.

این روش تا حدودی امنیت لازم برای جلوگیری از دزدی را ایجاد می‌کند، اما نمی‌تواند از خرج کردن مضاعف بیت کوین توسط دارنده آن جلوگیری کند. در واقع دارنده بیت کوین به دلیل عدم وجود یک ناظر مرکزی می‌تواند اقدام به جعل پول الکترونیکی خود کند.

در سیستم پول واقعی که مقام ناظر مرکزی بر آن نظارت می‌کند، تمامی تراکنش‌ها از طریق سیستم کلرینگ مستقر در یک پایگاه داده‌ها پردازش می‌شود. در این گونه سیستم‌ها اگر یک کاربر بخواهد همان پولی را که در تراکنش قبلی خرج کرده دوباره خرج کند از سوی سامانه ناظر رد می‌شود.

شاید مهم‌ترین و تنها مزیت بزرگ بیت کوین عدم وجود یک سیستم متمرکز در آن است. اما ردیابی تراکنش‌ها در یک شبکه گسترده با پراکندگی بسیار کار دشواری است. در واقع بسیاری از برنامه‌نویسان از سال‌ها پیش بر این باور بوده‌اند که تحقق چنین امری نا‌ممکن است. این همان مشکلی است که تلاش‌های پیشین برای ایجاد یک پول مجازی به معنای واقعی را با دشواری‌های بسیاری مواجه کرده بود: «تنها راه برای جلوگیری از دوباره خرج کردن یک پول توسط همان کاربر ایجاد یک نهاد ناظر مرکزی است.» و اگر قرار باشد یک نهاد مرکزی ناظر برای چنین سیستمی طراحی شود، مردم ترجیح می‌دهند به همان دولت بدجنسی که همیشه می‌شناخته‌اند، بچسبند.

بیت کوین‌ها بر خلاف اسکناس‌های رایج فاقد شماره سریال‌های یکتا هستند. همچنین در این سیستم شما با فایل‌های مجازی اسکناس که دارای هویت دیجیتالی غیر‌قابل کپی باشند، مواجه نیستید. به جای آن لیستی از همه تراکنش‌هایی که تا آخرین لحظه انجام شده است، وجود دارد.

این تراکنش‌ها در دو گونه متفاوت عرضه می‌شوند. در برخی از این تراکنش‌ها ارز یا همان پول مجازی که در اینجا مراد از آن همان بیت کوین است، ایجاد شده و در تراکنش‌های نوع دوم اندازه عددی پولی که بین خریدار و فروشنده رد و بدل می‌شود، مشخص می‌شود.

در اولین تراکنشی که توسط خالق بیت کوین انجام شده 50 بیت کوین از این پول مجازی ایجاد شده است. در تراکنش دوم مقداری از این اعتبار 50 بیت کوینی که صرفا در اختیار خالق اولیه بوده به نفر بعدی منتقل شده و در کیف پول او ذخیره می‌شود. این اقدام و هر گونه کنش مالی در این سیستم که پس از آن انجام می‌شود به طور خودکار به تمام کاربران درون سیستم مخابره می‌شود.

در ابتدا با توجه به کوچک بودن شبکه و کم بودن تعداد مبادلات، تایید و تشخیص صحت تراکنش‌ها آسان و سر‌راست است. نخستین فردی که تراکنش‌های جدید را تایید می‌کند باید آخرین گزارش عملیات و تغییرات حساب خود را در مقابل تراکنشی که قرار است در آینده مورد قضاوت شبکه قرار گیرد، ارائه ‌کند. چنانچه سایر کاربران صحت و هویت این کاربر را مورد تایید قرار دادند تراکنش او مورد پذیرش واقع خواهد شد، اما اگر کسی قصد داشته باشد با پاک کردن تراکنش‌های قبلی یا استفاده از بیت کوینی که قبلا خرج کرده سیستم را به بازی بگیرد به سرعت توسط شبکه مورد شناسایی قرار گرفته و تراکنش‌های او بی‌اعتبار شناخته می‌شود.

هرچند با گسترش شبکه از چند کاربر به هزاران کاربر و افزایش حجم تراکنش‌ها به میلیون‌ها فقره، تعداد گزارش‌هایی که باید در شبکه مورد تایید قرار بگیرد نیز به شدت بالا می‌رود، اما اعمال نظارت از سوی تمامی کاربران و تایید صحت اولین پیشنهادی که در شبکه قرار می‌گیرد در نهایت به کاری غیر‌ممکن مبدل شده و در نتیجه کل سیستم دچار وقفه خواهد شد.

به همین دلیل باید راه حلی ایجاد شود که ثبت رسمی تقاضای کاربران به سرعت به‌روز شده و در زمان حال، مورد توافق همه قرار گیرد و در عین حال امکان خرابکاری و سوء‌استفاده به افراد سود‌جو نیز داده نشود. راه حل نبوغ‌آمیز (آقا یا خانم) ناکاموتو خالق بیت کوین حاوی دو تکنیک رمزگذاری است که در ادبیات رایانه‌ای با نام‌های هشینگ و کار اجباری (Work Forced) شناخته می‌شود.

یکی دیگر از ابعاد جالب توجهی که در طراحی بیت کوین مورد نظر قرار گرفته این است که همه تراکنش‌های جدید به طور خودکار به سراسر شبکه ارسال و در پکیج‌هایی که بلاک(Block) نامیده می‌شود مورد تحلیل قرار می‌گیرد.

خلق یک بلاک جعلی و دریافت تاییدیه شبکه به قدرت پردازش رایانه‌ای بیش از کل شبکه بیت کوین نیاز دارد. این وضعیت فقط زمانی رخ می‌دهد که جاعل بتواند بیش از نیمی از کل ظرفیت پردازش شبکه را در اختیار بگیرد که هر چند این امکان دور از ذهن نیست، اما برای یک فرد بسیار پر‌هزینه خواهد بود.

در نتیجه بیت کوین شبکه‌ای است که نظارت بر آن بر عهده خود کاربران است و فرآیند خلق پول در این شبکه نیز بر این منوال است که نخستین کاربر در برابر 50 سکه بیت کوینی که برای انجام کار اجباری به دست می‌آورد بخشی از قدرت محاسباتی را به طرف دیگر واگذار می‌کند. این فرآیند با هر بار تراکنش جدیدی که در هر بلاک ایجاد می‌شود 50 سکه بیت کوین خلق می‌کند.

بنابراین فرآیند خلق پول در این سیستم همواره به توافق کاربران شبکه مشروط است. (البته کاربران همیشه قادر خواهند بود تقاضای فردی را که با حقه‌بازی قصد دارد بیش از 50 سکه ایجاد کند، ابطال کنند.) این سازوکار بیت کوین را قادر ساخته است که با روش نظارت جمعی بر مشکل افزایش حجم پول فائق آمده و با سرعتی تدریجی و بدون حضور مقام ناظر مرکزی حجم پول در گردش را افزایش دهد.

در حال حاضر به طور متوسط هر ساعت 300 سکه بیت کوین در شبکه ایجاد می‌شود. همچنین بر اساس الگوریتم طراحی‌شده در این سیستم قرار است هر چهار سال سرعت ضرب سکه به نصف تقلیل یابد به نحوی که در پایان سال 2013 به 25 سکه در هر بلاک و در سال 2017 به 5/12 سکه در هر بلاک و به همین ترتیب ادامه یابد. در پایان سال 2030 میلادی حجم کل سکه‌های بیت کوین ضرب‌شده در شبکه در حدود 21 میلیون قطعه خواهد بود.

منبع:تجارت فردا

• تراکنش های نظیر به نظیر آنی
• پرداخت های جهانی
• هزینه های پردازش کم ویا صفر
• و قابلیت های خیلی بیشتر

Key/key pair کلید/جفت کلید :

بیت کوین برپایه یک رمزگذاری قوی ساخته شده و تعدادی از اصطلاحات، مربوط به مفاهیم پایه در رمزگذاری هستش که برای همین مجبورم مطرحشون کنم، مثل “کلیدها “.در رمزگذاری، اطلاعاتی هست که فرمت خواندنش آسونه و از مقداری اطلاعات مخفی که کلید نامیده میشه استفاده میشه تا اونو رمزگذاری کنه. فقط در صورتی که یک نسخه مشابه از همون کلیدی که کار رمزگذاری رو انجام داده داشته باشین، این رمزگذاری قابل بازشدنه. روشهای دیگر رمزگذاری وجود داره که از ۲ کلید استفاده می کنه، یکی خصوصی و یکی عمومی. کلید خصوصی مخفی نگه داشته میشه و کلید عمومی رو میتونین به هر کسی بدین. اگر میخواین پیغامی برام بفرستین، میتونین با کلید عمومی من رمزگذاری کنین، اما فقط کلید خصوصی میتونه این پیغامو کشف رمز کنه. به این ۲ تا کلید “جفت کلید” میگن.

Signing علامت گذاری:

بیت کوین از یک روش رمزگذاری به نام علامت گداری استفاده زیادی میکنه که به نوعی شبیه روش رمزگذاریه که در بالا توضیح دادم، اما در واقع پیغام رو تغییر نمیده. بجاش یک سری عملیات ریاضی با پیغام و کلید خصوصیه شما انجام میده که در نتیجه مجموعه کوچکی اطلاعات میده که میتونین به آخر پیغامتون اضافه کنین. هر کس دیگه ای میتونه از کلید عمومی شما برای صحت اینکه پیغام با استفاده از اون داده ها و کلید خصوصیه شما ایجاد شده استفاده کنه که هر دو تایید میکنه که شما کلید درستی رو دارین و اینکه پیغام در انتقال تغییر نکرده یا خراب نشده.

Block/Block chain

این یک مفهوم مرکزی در بیت کوینه که زیادم سخت نیست

وقتی شما پولی رو در یک بانک عادی سپرده گذاری میکنین، اونها اطلاعاتی رو در مورد سپرده شما و حساب شما در یک پایگاه داده بزرگ ذخیره میکنن. بیت کوین هم همین کارو میکنه، اما بر خلاف یک بانک عادی، ما نمیتونیم به یک قدرت مرکزی که پایگاه داده رو برای ما مدیریت و ذخیره کنه، اعتماد کنیم که مشکلی نداشته باشه. بیت کوین این مشکلات رو با تقسیم کردن پایگاه داده به مجموعه های کوچکی که ” بلاکها” نامیده میشه حل میکنه. هر بلاک یه جور برچسبه (Label) که اونو به بلاک قبلی پیوند میده بترتیبی که هر کسی میتونه تمام پایگاه داده رو که از این قسمتهای مجزا تشکیل شده اسمبل کنه و هر کسی که از بیت کوین استفاده میکنه، یک نسخه از کل پایگاه داده رو (که زنجیره بلاک نامیده میشه) ذخیره میکنه و این مجموعه های بسیار کوچک رو بین هم رد و بدل میکنن.

حالا که تا اینجا رو فهمیدیم کارو جلوتر میبریم. بیت کوین تلاشی برای ایجاد یک ارز جدید در دوران دیجیتال است.

اگه بخواهیم خیلی صادق باشیم باید بگیم روش انجام تراکنشها به صورت آنلاین نسبتا قدیمی و خیلی نا امنه. ورای تراکنشها، بحثهایی هم در مورد نوع پولی که استفاده میشه وجود داره، اغلب قدرتهایی وجود دارن که از اونجایی که کنترل ارز رو در دست دارن، میتونن همه جوره مشکلات اقتصادیه جدی درست کنن و همیشه هم کارشون قابل پیش بینی نیست.

خلاصه، بعضی مشکلات جدی برای پول ما و روشهایی که برای خرج اونها استفاده می کنیم وجود داره و شاید تا کنون بیت کوین موفق ترین تلاش برای حل این مشکلات باشه.بیت کوین بر پایه یک سیستم رمزگذاری قویست، از نوعی که ماموران دولتی برای دور نگه داشتن اسرار از دست دولتهای دیگر استفاده می کنند، پس به جای تلاش برای افزایش امنیت یک ارز ذاتا غیر ایمن، ما باید از اول قوی عمل کنیم.

طراحی بیت کوین بر اساس سیستم غیر متمرکز است، بدین معنی که هیچ قدرت مرکزی، بیت کوین را کنترل نمیکنه. بیت کوینهای جدید با یک الگوریتم ریاضی منتشر شده که در اختیار همه قرار گرفته است و تغییر اون به طرز باورنکردنی اگر نگیم غیر ممکن، ولی مشکله، بنابر این همه دقیقا میدونن امروز چند تا بیت کوین وجود داره و فردا دقیقا چند تا خواهد بود.

کوینهای جدید برای افرادی که وقت کامپیوتراشونو صرف کمک به ایمنی پایگاه داده های تراکنشها میکنن منتشر میشه.به این روش عموما ماینینگ میگن که قبلا در موردش نوشتم.

جنبه غیر متمرکز بیت کوین به مهمی رمز گذاری اونه. هر کسی یک نسخه از پایگاه داده تراکنش ها داره، هر کسی درستی تراکنشها رو میتونه تحقیق کنه و هر کسی یک نسخه از تمام قوانینو میتونه داشته باشه. این به این معنیه که ما به بانک نیاز نداریم برای اینکه هممون بانک هستیم. ما نه به هیچ شرکتی که ممکنه ورشکست بشه متکی هستیم، نه به هیچ حزب و دولتی که ممکنه بالا و پایین بشه. مادامیکه یک اینترنت در حال کار و دو یا چند نفری که یک نسخه از نرم افزار بیت کوین رو اداره میکنن وجود داشته باشه، بیت کوین هنوز باقی خواهد موند. تعطیلیه اون خیلی سخته.از اونجاییکه همه ما بانک هستیم، پس هیچ قدرت مرکزی نمیتونه تصمیم بگیره که کی با کی معامله بکنه. مدتی قبل ویزا و مستر کارتو به خاطر بیارین که (…) اونو به پول نژادپرستانه تبدیل کرد. برای بیت کوین نمیتونه این اتفاق بیفته.طبیعت غیر متمرکز بیت کوینه که باعث میشه تعطیل کردن عمدی اون اگر غیر ممکن نباشه، خیلی سخت باشه. قبلا ارزهای اینترنتی دیگه هم وجود داشته اما بخاطر عیوب ذاتیشون ور افتادن.تمام ارزهای اینترنتی قبلی توسط افرادی اداره میشدن و دولت هر وقت می خواست میتونست در خونشونو بشکنه و داراییشونو توقیف کنه. خوبیه بیت کوین اینه که دری نداره که بشکننش، اما هنوز در معرض آسیب هست.

در ابتدا می گفتم بیت کوین هم “بی نام و گم نام (Anonymous)”- بعد افرادی تو اینترنت خوششون نیومد و ما رو مجبور کردن از کلمه “اسم مستعار” استفاده کنیم. بی نام به این معنیه که هیچ پیوندی با هیچ هویتی به هیچ شکلی نداره که عملا حقیقت نداره، ولی اسم مستعار به این معنیه که به شکلی از اشکال هویت پیوند داره، اما نه لزوما هویتی که به عنوان هویت شما قابل تشخیص باشه. بزارین توضیح بدم: هر “حساب-اکانت” بیت کوین در واقع یک زوج کلیده. ما یک قالب بندی روی کلید عمومی اعمال میکنیم و بهش میگیم یک ” آدرس”. این آدرسو فکر کنین مثل شماره حساب بانکیه، میتونین این آدرسو به یکی بدین و اونا براتون پول بفرستن. وقتی پولی به اون آدرس دریافت کنین، میتونین از کلید خصوصی مربوطه برای خرج کردن اون پول استفاده کنین. همه اینها پشت صحنه اتفاق میوفته، و کیف پول ( کلاینت) بیت کوین تمام مراحل رو اداره میکنه. اگرچه مطلب مهم اینه که اگر من عملا یک فیش با آدرس خودم به شما بدم، شما حالا میدونی که من اینکارو کردم و میتونین آدرس و تمام موجودیه اونو کنترل کنین. اگر من معامله ای به عنوان یک آدم بی نام با شما بکنم و آدرسمو به طریقی که هویت واقعی منو آشکار نکنه برای شما بفرستم، هیچ روشی که بتونین آدرسم رو با هویت من ربط بدین وجود نداره. این مهمه، چون از اونجاییکه هر کسی یک نسخه از پایگاه داده کل تراکنش رو در اختیار داره، اینکه به تمام تراکنشی که توسط یک ادرس خاصی انجام شده مراجعه کنیم کار جالبی نیست. این به نظر میاد از بابت پنهان سازی باشه، اما به خاطر داشته باشین غیر از اینکه برین همه جا در اینترنت جار بزنین ” های، همه توجه کنن، من فلانی هستم و اینم آدرس بیت کوین منه” اساسا فهمیدن اینکه یک آدرس متعلق به کیه وجود نداره.

حالا اینو با این حقیقت ترکیب کنین که اگه فکر میکنین بتونین هر شماره آدرسهای جدید رو در هر زمانی که دلتون خواست ایجاد کنین و بیت کوین هم بتونه بازم به اون اندازه ای که میخواین، ایمن بمونه یک چیز دور از ذهنه. آینده ای رو تصور کنین که غیر انتفاعی ها ( که نیاز به معرض عموم گذاشتن گزارشات مالیشون هست) مجبور نباشن کار خاصی رو برای انتشار حساب و کتابشون انجام بدن تا داده های مالیشون بطور کاملا شفاف و در هر لحظه قابل دیدن و بررسی باشه- در حین اینکه میلیونها نفر که تقریبا در گمنامی هستن دقیقا از همون سیستم استفاده میکنن و در ضمن اینکه نقل و انتقال بیت کوینها رو می بینن اما هیچ راهی هم برای اینکه بفهمن کی کدوم کلید رو داره نباشه.

http://blog.btctalk.com/wp-content/u...ansactions.jpg

تراکنش در شبکه بیت کوین

جنبه مهم دیگر بیت کوین اینه که عمدا طوری طراحی شده که مثل پول نقد باشه. راههای زیادی وجود داره که بیت کوین رو خیلی بیشتر از اینکه شبیه یک پرداخت الکترونیکیش بکنن، شبیه پول کاغذی بکنن، اما من می خوام روی ۲ تا از مهمتریناش تمرکز کنم: کنار زدن افراد واسط و تراکنشهای برگشت ناپذیر.

تا حالا توجه کردین روز به روز برای خریدهای با پول نقد، تخفیفهای بیشتری قایل میشن؟ برای این کار دو دلیل کاملا معتبر وجود داره که بیت کوین هر دوشو حل کرده. اول اینکه در هر تراکنشی با کارت اعتباری، یک مشت واسطه وجود داره. فرض کنیم شما یک آبنبات با ۱ دلار میخرین، پولو به فروشنده میدین و تموم میشه ، معامله بین شما و فروشنده انجام شد. شما یک آبنبات گرفتین، فروشنده پولو گرفته و چون هیچ کس دیگه ای این وسط نیست فروشنده همه پول نصیبش شده. حالا اگر کارتتونو بکشین، فروشنده نیاز به کمک بانک شما، بانک خودش، خدمات یک شرکت تجاری که به تمام زبانهای مختلف تمام بانکها صحبت کنه و غیر مستقیم شرکتی که آرمش روی کارت اعتباری شما هست ( ویزا، مستر کارت و غیره) داره. هر کدوم از اینها از این تراکنشها سود میبرن. ساختار نرخ خدمات پیچیده و بسیار متنوع است، اما میتونین حدس بزنین که کشیدن کارت شما برای فروشنده بطور متوسط ۱۵ سنت به علاوه ۳% مبلغ این معامله هزینه داره. یک آبنبات ۱ دلاری شما، برای فروشنده ۱۸ سنت هزینه داره یا در واقع ۱۸% قیمت آبنبات.

در حین اینکه بیت کوین هم هزینه داره ولی فقط برای تراکنشهای خیلی پیچیده، مثلا بخواین یک پرداخت ترکیبی رو از ۳۰ حساب مختلف انجام بدین که همیشه هزینه ثابت و خیلی کمی داره. تقریبا تراکنشها مشمول هیچ هزینهای نیستند.

دومین روش مهمی که بیت کوین رو شبیه پول نقدی میکنه اینه که ترکنشهای بیت کوین برگشت پذیر هستند. برگردین به مثال آبنبات. تصور کنین نقدی پرداخت کردین. یک دلار به فروشنده دادین، با آبنباتتون میاین بیرون اما… اوه خدای من، این آبنبات کهنه و خیلی بد مزس. اینکه پولتون برگرده یا نه بستگی به فروشنده داره. اگر کاغذ خالی رو برگردونین فروشنده میتونه بگه: خوب، نمی تونسته اونقدرها هم بد بوده باشه، اگر هم چیز بدی در ظاهر آبنبات باشه میتونه بازم اونو گردن خودتون بندازه. این روشیه که سالهاست برای مرجوعی ها انجام میشه.

اما مراحل کارت اعتباری روشی رو ابداع کرده که فروشنده رو اذیت میکنه: جدال بر سر هزینه ها. اگر پول آبنبات رو با کارت اعتباری داده باشین، اول اینکه ۱۸% برای فروشنده هزینه داشته، بعد هم میتونین به بانکتون زنگ بزنین و سر نپرداختن این پول بحث کنین که خیلی وقتها هم نتیجه مثبته.حالا چی شده؟ فروشنده ۱ دلار رو نگرفته ، ۱۸ سنت براش هزینه داشته و ۵۰ سنتی که آبنباتو خریده بهش برنمیگرده و اغلب، هزینه هایی رو هم فروشنده برای این برگشت متحمل میشه ، حتی بدون اونها هم فروشنده ۱/۱۶۸ دلار از یک فروش ۱ دلاری که توش ۳۲ سنت سود داشته از دست داده. حالا اینو با مثلا خرید یک تلوزیون مقایسه کنین. آیا شکی دارین که فروشنده پول نقد رو ترجیح نده.

اما مشکلات فروشنده چه ربطی به شما داره؟ ربطش اینه که اگر فروشنده ها ۳% هزینه دارن، باید اونو از یک جایی جبران کنن، و این بدان معنیه که کل جنساشونو ۳% گرانتر میکنن. حالا من و شما برای جبران تراکنشهای معکوس ۳% بیشتر پرداخت می کنیم. بدتر از اون اینه که شرکتهای دیگه به تجربه آبنبات برگشتی نگاه میکنن و بطور انحصاری برای آمادگی تراکنشهای معکوس که هنوز پیش نیومده، قیمتها رو ۳% بالا میبرن.

"بیت کوین" پول جدید اروپاییان!

http://files.tala.ir/files/content/i...9%85%DB%8C.jpg

به گزارش شبکه تلویزیونی راشاتودی بیت کوین اصطلاحا نوع جدیدی از پول است که از کنترل دولتها خارج است و به همین علت آنها نمی توانند برای آن مالیات تعیین کند. بعلاوه این نوع از پول در کنترل کشور خاصی قرار ندارد. البته یکی از انتقاداتی که برای این نوع از پول و داد و ستد مالی وارد است، آسیب پذیر بودن آن در برابر حملات هکرها و ایجاد حباب و رشد کاذب آن در عرصه تجارت الکترونیک است. با همه اینها ارزش بیت کوین که بیشتر در فضای مجازی رواج دارد، امسال ده برابر شده است. رواج سریع این پول نشان دهنده بی اعتمادی مردم در کشورهای مختلف بویژه اروپا به نظامهای پولی و بانکی جهان بویژه در غرب است.

یورگ پلاتزر صاحب قهوه خانه ای در برلین که برای خدمات خود سکه طلا، نقره و بیت کوین دریافت می کند گفت کسانی که از ارزی آزاد نظیر بیت کوین استفاده نمی کنند، در واقع از ارزهای رایج حمایت می کنند که پر از مشکل و نقص است.

بیت کوین را چهار سال پیش یک هکر ناشناس ابداع کرد.

در واقع تجارت بیت کوین از طریق اینترنت رهایی از مقررات دست و پا گیر و مؤسسات مالی است که هر روز بی اعتبارتر می شوند.

یورگ پلاتزر گفت هیچ سازمان و اداره ای نیست که نظام بیت کوین را به انحصار خود درآورد. هیچ بانک یا بانک مرکزی یا مؤسسه کارتهای اعتباری در این کار دخیل نیستند و کسی نمی تواند مانع تبادل پول میان کسانی شود که از بیت کوین استفاده می کنند. اگر کسی بخواهد برای مثال به سایت ویکی لیکس کمک کند می تواند از طریق بیت کوین انجام دهد.

در پی بحران مالی در قبرس و تصمیم دولت این کشور برای برداشت مالیات از حسابهای بانکی مردم، بسیاری از مردم به بانکها و نهادهای مالی به طور کل بی اعتماد شده اند. مردم می خواهند پول خود را در جایی نگه دارند که دولتها دستشان به آن نرسد.

آرون کوئنیگ وبلاگنویس و کاربر پول بیت کوین گفت به نظر من دولت قبرس با برداشت مالیات حسابهای مردم کار بسیار خوبی انجام داد زیرا مردم را از فساد حاکم در نظامهای مالی و بانکی اروپا آگاه کرد. پس از این اتفاق گرایش مردم به بیت کوین به شدت افزایش یافته است. بیت کوین امنیت دارد و کسی نمی تواند آن را بدون اجازه صاحبش بردارد یا حساب بیت کوینی را مسدود کند.

مایک گاگولسکی کارشناس نظام پولی بیت کوین گفت تا کنون برخی از حسابهای بیت کوین در اینترنت هک شده و برخی نیز تقلبی از کار درآمده است. اما به تدریج امنیت این پول بیشتر می شود.

حتی برای این پول اینترنتی نیز سکه هایی ضرب شده است تا افراد در صورت نیاز بتوانند نوع فیزیکی آن را نیز در اختیار داشته باشند. سال گذشته ارزش هر سکه بیت کوین فقط بیست دلار بود اما اکنون به دویست دلار رسیده است و پیش بینی می شود به زودی به دو هزار دلار نیز برسد. البته این احتمال هم وجود دارد که ناگهان حباب این پول ترکیده و صاحبان حسابهای بیت کوین ورشکسته شوند.

بیت کوین، نگاهی به پول دیجیتال

با کامپیوتر شخصی هم می توان پول تولید کرد البته نه به یورو یا به دلار به بیت کوین، پول نقد رایج در شبکه. با نصب یک نرم افزار بر روی کامپیوتر، شما هم می توانید معاملات تان را در واحد بیت کوین انجام دهید.

اوایل فوریه سال ۲۰۰۹، ساتوشی ناکاموتو در وب‌سایت «پی تو پی فاندیشن» برای اولین بار از پول دیجیتال حرف زد و نوشت: «من یک سیستم پرداخت الکتریکی متن‌باز (Open Source) ایجاد کرده‌ام که بیت کوین نامیده می‌شود، با سیستم کنترل‌کننده‌ی غیرمتمرکز، بدون سرور مرکزی یا تکیه بر نهادهای‌های اعتباری.» ناکاموتو که اعتماد را عنصر اساسی در تولید، توزیع و گردش ارزهای رایج در سیستم‌های مالی جهان می‌دانست در توضیح چرایی لزوم نیاز به پول دیجیتال، به نقض همیشگی این اعتماد در تاریخ سیستم‌های مالی اشاره کرد. او معتقد بود برای ساده‌کردن نقل و انتقالات مالی باید از طریق «واسطه» «مرد میانه» یا فرد یا نهادی که نقش حلقه واسط را دارد فاصله گرفت. چاره، به اعتقاد او پول دیجیتال بود که بر اساس اصل شناسایی رمزهای توافق شده بین طرفین معامله عمل می‌کند.

ایده‌ی ناکاموتو از اواخر همان سال به اجرا درآمد و تا این لحظه بیش از شش میلیون بیت‌کوین در شبکه اینترنت توزیع شده است.

بیت کوین چیست؟

بیت کوین پول نقد رایج در شبکه است. همان طور که پول نقد در آن‌ ِ واحد تنها در جیب یک نفر می‌تواند باشد و به ندرت قابل ردیابی است، بیت کوین هم قرار است یک سیستم پرداختی باشد که محاسن شبکه و محاسن پول نقد را یک جا دارد. کسانی که از بیت کوین استفاده می‌کنند در حقیقت دارای یک کیف پول دیجیتال هستند. این کیف پول می‌تواند روی کامپیوتر شخصی قرار گیرد و با نرم‌افزار بیت‌کوین مدیریت شود. کیف پول هر فرد در حقیقت تراز مالی آن فرد را نشان می‌دهد بعلاوه‌ی تاریخ نقل و انتقالات مالی او و مجموعه آدرس‌های طرف‌های معامله. حسن این سیستم این است که به بانک‌ها یا موسسات مالی وابسته نیست. معامله با این ارز، یک مبادله‌ی پایاپا‌ی است و به دلیل حذف واسطه‌ها کم‌هزینه است.

بیت کوین چگونه تولید و توزیع می‌شود؟

نرم افزار بیت کوین را می‌توان به طور رایگان از روی وب سایت این پروژه دانلود کرد. هر کامپیوتر قادر است خودش تولید کننده‌ی بیت کوین باشد، البته در حجمی محدود. از نظر تکنیکی تولید پول دیجیتال تا ۲۱ میلیون بیت‌کوین تعریف شده است. نرم افزاری که برای تولید این پول به کار می‌رود طوری طراحی شده که تولید این پول را به مرور زمان کندتر می‌کند. زمان متوسط تولید هر بیت‌کوین تقریبا ده دقیقه است. نرم افزار بیت‌کوین به گونه‌ای طراحی شده که با افزایش تعداد مشتری نمی‌توان بر سرعت تولید این واحد پول تاثیر گذاشت. یک لب تاپ معمولی برای ساختن یک سکه به ۵ سال محاسبه احتیاج دارد.

در نهایت این بیت کوین‌ها را می توان در مقابل کالاهای مجازی یا مادی مبادله کرد یا به عبارتی به یورو یا دلار تبدیل کرد. از طریق آدرس‌هایی که بیت کوین نامیده می‌شوند می‌توان پول را به طور ناشناس از یک کیف پول و از طریق شبکه به دیگر آدرس ها واریز کرد. معمول‌ترین راه پرداخت با این پول، از طریق نرم افزار P2P است. اما سرویس های آنلاین دیگری هم به وجود آمده‌اند که نقل و انتقالات این پول را به عهده گرفته‌اند.

برای این‌که بتوان یک صورت حساب را با بیت کوین پرداخت کرد، پرداخت‌کننده باید آدرس بیت کوین دریافت کننده را بشناسد. پرداخت‌کننده به پرداخت خود یک Hash می‌افزاید. انتقال پول در این سیستم بر اساس رمزهای توافق شده بین دو طرف معامله انجام می‌شود و شناسایی این رمزها برای کسانی که خارج از این نقل و انتقالات هستند تقریبا ناممکن است.

معایب پول دیجیتال

اما پول دیجیتال معایبی هم دارد. سایت t3n برخی از این معایب را برشمرده است:

پرداخت‌ها با بیت کوین بازگشت‌ناپذیرند

اگر به اشتباه مبلغی به حساب فردی واریز شود تنها باید امیدوار بود که آن شخص خود پول واریز شده را بازگرداند وگرنه آن مبلغ از دست رفته است

گرچه بی‌نیازی از بانک‌های مرکزی حسن این واحد پولی است نوسانات شدید ارزش را می‌توان یکی از بزرگترین اشکالات این پول دیجیتال دانست.در ماه آوریل ارزش هر سکه‌ی بیت کوین ۸ دلار و در دسامبر ۲۰۱۰ بیست سنت بود. در هیچ واحد پولی در جهان نوسانات تا ۱۰۰۰ درصد در عرض ۶ ماه مشاهده نمی‌شود

اگر بیت کوین‌ها بر روی هارددیسک یک کامپیوتر شخصی انباشته شوند و خطای سیستم در این کامپیوتر رخ دهد، سکه‌های مجازی از دست رفته‌اند

با گم کردن یا دزدیده‌ شدن لپ تاپ یا کامپیوتر، بیت‌کوین‌ها هم از دست می‌روند

اگر پول کالایی با بیت کوین پرداخته شود و کالا هیچ گاه به دست سفارش دهنده نرسد، هیچ کس نمی‌تواند بیت کوین ها را به پرداخت‌کننده بازگرداند.

تبهکاران و پول دیجیتال

این واحد پول با مدل‌های رایج مالی متمرکزی که تا کنون می‌شناسیم در تناقض است. از آنجایی که بیت کوین به هیچ واسطه‌ی مالی برای نقل و انتقالات محتاج نیست نه ارگان‌های دولتی و نه شرکت‌های خصوصی مالی مانند پی‌پال، علاقه‌ای به این واحد جدید از خود نشان نمی‌دهند. برخی هم از پروژه‌ی بیت کوین به عنوان خطرناک‌ترین پروژه‌ی اپن سورس تمامی اعصار یاد می‌کنند.

از آنجا که بیت‌کوین بر پایه‌ی تکنولوژی رمزگذاری و شناسایی رمز استوار است، نفوذ به آن بسیار دشوار است. تنها راهی که برای حمله به بیت کوین وجود دارد این است که آنها را غیرقانونی دانست، شرکت کنندگان در تک تک معاملات را شناسایی و از نظر قانونی پیگیری کرد.

تازه‌‌ترین بهانه برای نگرانی از این سیستم مالی را وجود لینک‌های تقلبی در توییتر فراهم کرده‌اند. شرکت امنیتی «ترند میکرو» در گزارشی که روز ۱۳ سپتامبر منتشر کرده، آورده است که «بات نت»‌هایی را کشف کرده‌اند که از طریق لینک‌های منتشر شده در توییتر کاربران را آلوده می‌کنند. «بات‌نت‌» شبکه‌ای است از چندین کامپیوتر آلوده که طبق دستورات بدافزاری که به عمدا یا سهوا روی کامپیوترها نصب شده‌اند، کنترل می‌شود. با کلیک کردن بر روی لینک‌ آلوده‌ای که این بوت نت در فضای توییتر منتشر می‌کند، بدافزاری بر روی کامپیوتر شخصی نصب می‌شود که با فعال شدن، بدون آگاهی کاربر، شروع به تولید پول دیجیتال می‌کند.

بر طبق همین گزارش، از آغاز ماه سپتامبر تا کنون بیش از ۶۰۰ توییت با چنین لینکی در فضای وب منتشر شده‌اند. این گزارش می‌افزاید که بیش از همه کاربران توییتر در اندونزی در دام این بدافزار گرفتار شده‌اند. با وجود تمام نگرانی‌ها، تولید و توزیع بیت‌کوین در شبکه هنوز ادامه دارد. ارزش هر کوین در زمان نوشتن این گزارش برابر با ۸ / ۳ یورو بود.

منبع

مهدی مجاهد - گروه اقتصادی: کسانی که اندک آشنایی با تاریخچه پول دارند می دانند که در گذشته ای نه چندان دور بسیاری از مردم از طلا و نقره ای که حکومت آن ها را ضرب می کرد به عنوان پول استفاده می کردند. اما پس از ایجاد ساختاری به نام بانک توسط یهودیان، تبادل رسیدهایی که مردم به ازای سکه های خود از بانک ها دریافت می کردند، به تدریج به جای خود سکه ها رواج یافت. به تدریج دولت ها نیز تصمیم گرفتند، به جای ضرب سکه های طلا و نقره، در بانک ها شمش های طلا نگهداری کنند و هم ارزش آن پول کاغذی چاپ کرده و در بین مردم توزیع کنند. ایجاد پول بدون پشتوانه در خلال جنگ جهانی اول توسط بسیاری از اقتصادهای درگیر به منظور تامین مالی هزینه های جنگ، باعث شد تورم لجام گسیخته ای در اقتصاد دنیا پس از جنگ به وجود آید. بسیاری از کشورها پس از جنگ جهانی اول به این موضوع که آیا پولی که از کشور دیگر به ازای صادرات کالا تحویل می گیرند، پشتوانه کافی دارد، به دیده تردید می نگریستند.

این موضوع باعث به وجود تردید در کارآمد بودن سیستم پشتوانه طلا و از طرف دیگر افت شدید تجارت و به وجود آمدن بزرگترین بحران اقتصاد جهانی معروف به بحران بزرگ در سال ۱۹۳۳ شد. پس از جنگ جهانی دوم آمریکا موفق شد صفحه بازی استفاده از پشتوانه طلا را به هم بریزد، و جامعه جهانی را متقاعد کند که به صورت دیگری بازی کنند. کشورهای پیروز در جنگ که یکی از علل اصلی وقوع رکود بزرگ پس از جنگ جهانی اول را ناکارآمدی سیستم پشتوانه طلا می پنداشتند، پس از جنگ جهانی دوم در کنفرانسی که با طراحی آمریکا در برترون وودز تشکیل شد، پذیرفتند که به جای استفاده از سیستم پشتوانه طلا به صورت مجزا، از یک سیستم جدید متمرکز پشتوانه طلا استفاده کنند . بدین صورت که دلار را به عنوان پشتوانه پول خود بپذیرند، و آمریکا به ازای دلارها در خزانه خود طلا نگه داری کرده و هر گاه کشوری خواست بتواند به میزانی که می خواهد دلارهای خود را تحویل داده و به ازای هر ۳۵ دلار ۱ اونس طلا تحویل بگیرد. این امر باعث تسهیل تجارت و رونق اقتصادی بعد از جنگ شد. اما آمریکا از اعتماد جامعه بین المللی سوء استفاده کرد و پس از مدتی اقدام به چاپ دلار بدون پشتوانه نمود.

این امر به آمریکا اجازه می داد که به ازای تحویل کاغذی به نام دلار به کشورهای دنیا، منابع و دسترنج مردم دنیا را به رایگان به دست آورد. پس از جنگ ویتنام به تدریج کشورهای دنیا اعتماد خود به پشتوانه دار بودن دلار آمریکا را از دست دادند و از آمریکا خواستند که دلارهای آن ها را تحویل گرفته و بنا به قرارداد به آن ها طلا تحویل دهد. اما زمانی که این تقاضاها به اوج رسید، دولت آمریکا در اقدامی غیر قابل باور، اعلام کرد که دیگر حاضر نیست دلارهای کشورها را به طلا تبدیل کند!

ریچارد نیکسون در سال ۱۹۷۱ در زمانی که دولت آمریکا می بایست به علت سوء استفاده از اعتماد بین المللی در واگذاری نقش ذخیره سازی طلای به عنوان پشتوانه پول به آمریکا، از طرف جامعه جهانی مجازات می شد، در نطقی تلویزیونی به مردم آمریکا چنین گفت:

بگذارید من لولوی بی ارزش شدن دلار را یک بار برای همیشه دفن کنم، شما اگر بخواهید ماشین خارجی بخرید، یا به خارج سفر کنید، شرایط اقتصادی به گونه ای پیش خواهد رفت که دلار بی ارزش تر شود، اما اگر شما هم مانند اکثریت قریب به اتفاق آمریکایی ها بخواهید کالای ساخت آمریکا را خرید کنید، دلار فردا هم همان ارزشی را که امروز دارد، خواهد داشت.

بدین صورت آمریکا بار دیگر صفحه بازی با پول را به هم ریخت و به جامعه جهانی پیشنهاد داد که بازی جدیدی را آغاز کنند که در آن پشتوانه ارزش پول میزان تقاضا برای آن است. هر چند بر هم زدن بازی برای آمریکا گران تمام شد و تقاضای کشورهای دنیا برای خرید از بازارهای آمریکا به وسیله دلارهایی که اکنون کاربرد دیگری نداشتند، افزایش یافت، و در نتیجه یک دهه تورم بر اقتصاد آمریکا تحمیل شد، اما بالاخره آمریکا توانست با ابزارهایی مانند توافق با عربستان سعودی به منظور فروش نفت به دلار و چند برابر کردن قیمت نفت، دوباره تقاضای جهانی برای دلار را افزایش داده و جلوی سرازیر شدن سیل دلارهای بدون پشتوانه به بازارهای آمریکا را سد کند. بدین ترتیب آمریکا توانست استعمار پولی خود به معنای غارت ثروت کشورها با تحویل کاغذی به نام دلار به آن ها را با این توجیه که برای دلار تقاضا وجود دارد، ادامه دهد.

امروز پس از نزدیک به چهل سال احتمال روز افزون سقوط دلار بر اثر روی گردانی اقتصادهای دنیا از دلارهای بدون پشتوانه آمریکایی، بار دیگر به چالشی مهم برای اقتصاد آمریکا تبدیل شده است. سیاست چین در چند ساله اخیر نشان می دهد این کشور به سرعت در حال حذف دلار از تبادلات تجاری خود از طریق بستن قرار دادهای بانکی دو طرفه و جایگزینی روش های مبادلات پایاپای بانکی به جای استفاده از دلار در تبادلات تجاری خود است . اقتصادهای نوظهور یعنی چین، روسیه، هند، برزیل و آفریقای جنوبی در حال برنامه ریزی برای ایجاد بانکی مشترک هستند تا بتوانند وابستگی اقتصادی خود به دلار را کاهش دهند .

تصمیم این کشورها مبنی بر کنترل میزان ذخایر دلاری خود باعث شده است، رشد اقتصاد آمریکا به شدت دچار مشکل شود. آمریکا در گذشته می توانست به سادگی با در پیش گرفتن سیاست های انبساطی رشد اقتصادی خود را تضمین کند و از طرفی دیگر به علت جذب دلارهای بدون پشتوانه اش توسط دیگر اقتصادهای دنیا، هیچ گاه لازم نبود نگران تورم ناشی از این سیاست ها باشد. اما اقتصاد آمریکا که بعد از بحران ۲۰۰۸ با در پیش گرفتن سیاست های انبساطی در سال ۲۰۱۲ تنها توانست رشدی ۲.۲ درصدی را تجربه کند، از ابتدای سال ۲۰۱۳ مجبور شد که سیاست های انقباضی را در دستور کار قرار دهد که قطعا باعث کاهش رشد اقتصادی آمریکا خواهد شد. در پیش گرفتن سیاست های ریاضتی مثل کاهش بودجه بسیاری از نهادهای دولتی و افزایش ۲ درصدی مالیات ۷۷ درصد خانوارهای آمریکایی ، نشان می دهد که دولت آمریکا خود نیز به این نتیجه رسیده است که اقتصادهای دنیا مصمم به کنترل ذخایر دلاری خود هستند و در پیش گرفتن سیاست های انبساطی و افزایش سقف بدهی ها باعث افزایش تورم در اقتصاد آمریکا خواهد شد. قطعا هیچ چیز برای اقتصاد آمریکا خطرناک تر از افزایش تورم نیست.

افزایش تورم در اقتصاد آمریکا باعث خواهد شد که سرمایه داران جهانی که ثروت های خود را به دلار نگه داری و در اقتصاد آمریکا سرمایه گذاری کرده اند، برای حفظ ارزش سرمایه های خود، تصمیم به تبدیل سرمایه های خود به ارزهای دیگر بگیرند و این مساله باعث کاهش بیشتر ارزش دلار خواهد شد. تشدید این روال به علت حجم بسیار بالای دلارهای بدون پشتوانه ای که در صورت کاهش امید به بهبود شرایط اقتصادی آمریکا سرازیر بازارهای آمریکا خواهند شد، در نهایت باعث سقوط دلار خواهد شد.

البته در پیش گرفتن سیاست های ریاضتی و افزایش مالیات و کاهش هزینه های دولتی نیز نمی تواند راه حلی برای حل بحران اقتصاد آمریکا باشد. از طرفی در پیش گرفتن سیاست های انقباضی مانند افزایش مالیات ها و کاهش هزینه ها باعث افزایش نارضایتی جامعه آمریکا و ایجاد دوباره بحران هایی مانند جنبش وال استریت و یا وضعیتی شبیه وضعیت کشورهای بحران زده اروپایی خواهد شد. از طرف دیگر به عقیده بسیاری از کارشناسان در پیش گرفتن سیاست های انقباضی باعث کاهش رشد اقتصادی خواهد شد و حتی ممکن است اقتصاد آمریکا را بار دیگر مانند سال ۲۰۰۸ دچار رکود یعنی کاهش تولید ناخالص داخلی کند. حاکم شدن رکورد بر اقتصاد آمریکا باعث کاهش سودآوری و حتی زیان دهی سرمایه گذاری در اقتصاد آمریکا خواهد شد و این مساله باعث کاهش تمایل سرمایه داران بین المللی به سرمایه گذاری در این کشور می شود. فرار سرمایه ها از اقتصاد آمریکا به معنای تبدیل دلارهای سرمایه داران جهانی به ارزهای دیگر و یا طلا و سرازیر شدن دلارهای بدون پشتوانه آمریکایی به جایگاه اصلی خود یعنی بازارهای آمریکا و در نهایت سقوط دلار خواهد بود.

البته در این شرایط، وجود بحران در دیگر اقتصادهای دنیا به فرصتی برای دلار تبدیل شده است. شرایط دشوار حوزه یورو باعث می شود که سرمایه گذاران از ترس فروپاشی اتحادیه اروپا و سقوط یورو تمایلی به تبدیل دلارهای خود به یورو نداشته باشند. از طرف دیگر اقتصادهای نوظهوری مانند چین نه ظرفیت پذیریش حجم عظیم سرمایه های بازارهای مالی آمریکا را دارند و نه وابستگی شدید رشد آن ها به صادرات اجازه در امان ماندن آن ها از بحران های مالی اقتصادهای توسعه یافته آمریکا و اروپا را می دهد. بحران سال ۲۰۰۸ نشان داد که هر گونه رکود در اقتصاد آمریکا و اروپا باعث کاهش شدید صادرات و رشد اقتصادی چین خواهد شد. در نتیجه اقتصاد چین نیز از دید بسیاری از سرمایه گذاران محل امنی برای سرمایه گذاری نیست.

البته سناریوی خروج سرمایه ها از بازارهای مالی آمریکا به علت ضرر ده بودن این بازارها، تنها سناریوی سرازیر شدن دلارهای بدون پشتوانه آمریکایی به بازار آمریکا و سقوط دلار نیست. قطعا از بین رفتن تسلط دولت آمریکا بر روی منطقه خاورمیانه به عنوان مهمترین محل ورود دلارهای نفتی به بازارهای جهانی نیز، چالش دیگری برای امپراطوری دلار محسوب شده و می تواند سناریویی دیگر برای سقوط دلار به شمار رود. آمریکا دو بار برای حفظ امپراطوری دلار در منطقه خاورمیانه دست به عملیات نظامی زده است. بار اول در جریان جنگ خلیج در سال ۱۹۹۱، زمانی که صدام با حمله به کویت گامی مهم در جهت ایجاد امپراطوری رویایی عربی خود با تسلط بر مناطق نفت خیز خاورمیانه برداشت، آمریکا با دخالت مستقیم نظامی از ایجاد قدرتی غیر قابل کنترل در منطقه جلوگیری کرد. بار دوم هنگامی که صدام قصد خود مبنی بر فروش نفت عراق به یورو را اعلام و علنا به جنگ امپراطوری دلار رفت، آمریکا در سال ۲۰۰۳ با اشغال عراق و ساقط کردن رژیم بعث از قدرت نظامی خود برای حفظ امپراطوری دلار بهره برد. اما هم اکنون با رسیدن امواج بیداری اسلامی به کشورهای حاشیه خلیج فارس، شرایط سیاسی این کشورها در آستانه تحولات مهمی قرار گرفته است.

اما دولت آمریکا به علت مشکلات شدید اقتصادی و بودجه ای توان دخالت مستقیم در بسیاری از تحولات را از دست داده است. سیاستی که آمریکا در جنگ لیبی در پیش گرفت و پیش انداختن ناتو در این جنگ و همچنین سیاست این کشور در برابر دولت سوریه نشان از آن دارد که دولت مردان کاخ سفید بر خلاف گذشته به علت مشکلات شدید اقتصادی هیچ تمایلی به درگیری های نظامی نداشته و می دانند که هزینه های جنگ می تواند بحران اقتصادی آن ها را دو چندان کند.

در چنین شرایطی قطعا اگر کنترل مناطق شیعه نشین شرق عربستان که اصلی ترین میدان های نفتی دنیا را در خود جای داده است، از دست دولت سعودی که با حمایت آمریکا به عنوان اصلی ترین حامی حفظ امپراطوری دلار در منطقه شناخته می شود، خارج شود، فروش نفت عربستان به دلار و حفظ این امپراطوری با چالش هایی جدی مواجه خواهد شد. فروش نفت به ارزی غیر از دلار باعث می شود، حجم بسیار بالای دلارهای ذخیره شده در کشورهای دنیا که مهمترین کاربرد آن واردات نفت است، بلااستفاده باقی مانده و کشورهای دنیا تصمیم بگیرند این ذخایر را به ارزهای دیگر و یا فلزات گرانبها تبدیل کنند. این مساله نیز به نوبه خود می تواند باعث سرازیر شدن دلارهای بدون پشتوانه آمریکا به بازارهای این کشور و همانند سناریوی اول باعث سقوط دلار شود.

در واقع فروش نفت به دلار همواره این فرصت را برای آمریکا فراهم می ساخته که هنگام کاهش اعتماد جهانی به دلار و افزایش بازگشت دلارهای بدون پشتوانه به بازار آمریکا، با در پیش گرفتن روش هایی برای افزایش قیمت جهانی نفت، تمایل کشورهای دنیا به ذخیره دلار را افزایش دهد. آمریکا که یک بار در دهه ۱۹۷۰ با توافق با آل سعود و استفاده از این روش توانست با افزایش پنج برابری قیمت نفت از جاری شدن سیل دلارهای بدون پشتوانه به آمریکا جلوگیری کند، در سال های اخیر نیز تمایل دارد از افزایش قیمت نفت در بازارهای جهانی به عنوان آرام بخشی کوتاه مدت برای کنترل سیلی به مراتب عظیم تر از دلارهای بدون پشتوانه استفاده کند.

اما آمریکا خود نیز دریافته است که با توجه به کاهش تسلط سیاسی این کشور بر منطقه خاورمیانه، دیگر نمی تواند روی فروش نفت به دلار حساب زیادی باز کند. اهمیت فروش نفت به دلار باعث شده است که دولت آمریکا حساسیت بسیار زیادی روی مدیریت نحوه انتقال قدرت در عربستان داشته باشد، تا شاید بتواند تسلط خود بر این منطقه را پس از سقوط دولت سعودی تداوم بخشد. از طرف دیگر دولت سعودی با اطلاع از نقطه ضعف آمریکا و گروکشی از این کشور، جلوی حمایت دولت آمریکا از مخالفین سعودی را گرفته و باعث شده است که سیاست های دولت آمریکا در حمایت از حرکت های انقلابی به وجود آمده در منطقه دچار دوگانگی شود.

در چنین شرایطی قطعا افزایش آگاهی اعراب منطقه نسبت به نحوه خوش خدمتی آل سعود به آمریکا در به غارت بردن نفت این کشورها و منابع و دسترنج دیگر مردم دنیا، و احتمال بی ارزش شدن ذخایر عظیم ارزی این کشورها در صورت سقوط دلار، می تواند باعث افزایش نفرت جنبش های منطقه از آمریکا و ایجاد خواسته عمومی در این کشورها برای مبارزه با آمریکا به وسیله حربه تغییر ارز فروش نفت شود. البته خطر افزایش آگاهی عمومی ملت ها برای امپراطوری دلار محدود به مردم خاورمیانه نمی شود. چین به عنوان پر جمعیت ترین کشور دنیا در حالی که ۱۵ درصد از جمعیت ۱۳۴۷ میلیونی اش در فقر مطلق به سر می برند و درآمدی کمتر از ۱ دلار در روز دارند ،‌ معادل ۳۲۸۵ میلیارد دلار ذخیره ارزی دارد که بنا به برآورد دو سوم آن به دلار است. هر چند سیاست مداران چین از ترس بی ارزش شدن این ذخایر خود، سعی دارند سیاست های محتاطانه ای در برابر بحران دلارهای بدون پشتوانه آمریکا در پیش گیرند، اما افزایش آگاهی عموم مردم این کشور به احتمال نابود شدن ثروت های آن ها در اثر سقوط دلار می تواند دولت چین را با شرایط بسیار دشواری در مدیریت این بحران روبرو سازد.

شرایط اقتصاد آمریکا در حال حاضر مانند سد ترک خورده ای است که هر چند هم اکنون تنها باریکه ای آب از شکاف آن در حال عبور است، اما روز به روز بر شکافش افزوده و دیر یا زود شکسته خواهد شد. اما آیا استعمار به وسیله شعبده بازی با مفهوم پول پس از دلار از بین خواهد رفت؟ آیا دیگر کسی نخواهد نتوانست به وسیله شعبده بازی با پول دست رنج و منابع مردم دنیا را غارت کند؟ متاسفانه شواهدی وجود دارد که نشان می دهد نظام سرمایه داری در حال طراحی برای بر هم زدن دوباره صفحه بازی و در انداختن طرحی جدید برای استعماری نوین به وسیله پول الکترونیک است. اخیراً خبری به صورت گسترده توسط خبرگزاری های اقتصادی جهان مخابره شد، که حتی در بزرگترین سایت های خبری ایران نیز انعکاس یافت و دقت در آن نشان می دهد که استعمار همیشه شعبده هایی جدید برای ادامه حیات خود در چنته دارد. تیتر این خبر در جای خود قابل توجه است:« بیت کوین جایگزین دلار شد!» اما بیت کوین چیست؟

بیت کوین پول الکترونیکی است که در سال ۲۰۰۹ توسط فردی ژاپنی به نام ساتوشی ناکاماتو اختراع شد. بیت کوین به جای این که در انتشار خود مانند دیگر پول های دنیا وابسته به اعتبار بانک مرکزی یک کشور باشد، به الگوریتم های رمزنگاری رایانه ای وابسته است. به عنوان مثال اسکناس ۱۰۰ دلاری به اندازه محدودی توسط بانک مرکزی آمریکا چاپ و توسط دولت این کشور حمایت می شود. بانک مرکزی آمریکا موظف است با استفاده از تکنولوژی چاپ دلار تقلبی را بسیار دشوار نموده و دولت آمریکا موظف است که با معدود کسانی که اقدام به این کار می کنند، برخورد قضایی کند. این مساله باعث می شود که اعتبار دلار آمریکا به حکومت آمریکا وابسته باشد. اما بیت کوین به هیچ نهاد متمرکزی وابسته نیست. هر بیت کوین در واقع جوابی برای حل یک مساله پیچیده ریاضی است که تعداد زیادی کامپیوتر با هم برای پیدا کردن جواب آن رقابت می کنند. اولین کسی که بتواند جواب مساله را پیدا کند، صاحب آن بیت کوین خواهد بود.

این مساله پیچیده ریاضی با تکیه بر مفهوم Hash ایجاد می شود. Hash ها توابعی یک طرفه هستند که ورودی خود را با انجام چند عملیات متوالی به یک خروجی تبدیل می کند که با نگاه به آن خروجی نمی توان متوجه شد که ورودی اولیه چه چیزی بوده، اما با داشتن ورودی و تابع به سادگی می توان به خروجی رسید. به عنوان مثالی ساده فرض کنید تابعی که یک عدد را دریافت و رقم های غیر صفر آن را در هم ضرب کرده و باقیمانده مجموع رقم های حاصل ضرب را بر۱۰ به عنوان خروجی برگرداند. واضح است که خروجی این تابع برای عدد ۹۸۷۶۵۴۳۲۱۰ عدد ۷ می شود. نکته مهم در این توابع این است برگشت ناپذیرند یعنی کسی نمی تواند با داشتن عدد ۷ و تابع اقدام به محاسبه عددی کند که در صورت قرار گرفتن به عنوان ورودی تابع خروجی را برابر ۷ کند و تنها راه پیدا کردن عددی که خروجی تابع را برابر ۷ کند آزمودن تعداد زیادی ورودی است. البته ممکن است تابعی که به عنوان مثال مطرح شد یک Hash نبوده و این خاصیت را نداشته باشد. اما علم ریاضی توابعی را ارائه می دهد که اثبات می شود که کاملا غیر قابل برگشت هستند.

هر بیت کوین به جای این که توسط بانک مرکزی یک کشور ایجاد شود، توسط عده ای miner یا معدن چی ایجاد می شود که در یک شبکه غیر متمرکز بر سر یافتن جواب یک مساله یا در واقع یک Hash پیچیده با هم رقابت می کنند. یکی از ورودی های این مساله وابسته به حل مساله قبلی است. اولین کسی که بتواند هر مساله را حل کند، مالک آن مساله و حل آن، به عنوان یک بیت کوین می شود. حل هر مساله و اعلام عمومی آن، به معنای اعلام عمومی مساله بعد است و کامپیوترهایی که حل مساله را دریافت کرده اند می توانند شروع به حل مساله بعدی و تصاحب بیت کوین جدید کنند.

ممکن است در نگاه اول این گونه به نظر برسد که در این روش هر چه کامپیوترهای بیشتری مشغول mining یا حل مسائل شوند، مسائل سریع تر حل شده و در نتیجه بیت کوین های بیشتری ایجاد می شوند و این افزایش باعث افزایش پایه پولی بیت کوین و از بین رفتن ارزش آن می شود. اما شبکه بیت کوین به گونه ای طراحی شده است که اگر تعداد کامپیوترهایی که برای حل این مسائل استفاده می شوند افزایش یابد، مساله با استفاده از فرمول های ریاضی کمی پیچیده تر می شود. به عنوان مثالی ساده فرض کنید که تابع بالا را به این صورت تغییر دهیم که به جای محاسبه باقیمانده بر ۱۰ در مرحله آخر، باقیمانده را بر ۲۰ محاسبه کند. حال اگر برای پیدا کردن عددی که در حالت اول خروجی تابع را ۷ کند، شما باید تقریبا ۱۰ عدد را آزمایش می کردید، حال باید ۲۰ عدد را مورد آزمایش قرار دهید.

بیت کوین به گونه ای طراحی شده است که مشکل چاپ بدون پشتوانه پول توسط دولت ها را حل کند. پیچیدگی مسائل به صورتی تغییر می کند که میزان بیت کوین ها به طور مستمر به گونه ای کاهش یابد که هر چهار سال یک بار میزان بیت کوین های جدید نصف شود. به عنوان مثال در سال ۲۰۱۳ هر ۱۰ دقیقه ۲۵ مساله جدید در شبکه مطرح می شود که حل هر یک معادل یک بیت کوین است. شبکه بیت کوین به گونه ای است که بدون دخالت هیچ نهاد متمرکزی، تعداد این مسائل به صورت خودکار در سال ۲۰۱۷ به ۱۲.۵ مساله در هر ۱۰ دقیقه کاهش می یابد. بدین معنا که اگر امسال هر ۱۰ دقیقه ۲۵ بیت کوین جدید ایجاد می شود، در چهار سال آینده در هر ۱۰ دقیقه ۱۲.۵ بیت کوین ایجاد می شود. بدین صورت تعداد بیت کوین ها تا سال ۲۱۴۰ در مرز ۲۱ میلیون ثابت خواهد شد.

پایه پولی بیت کوین از زمان پیدایش تا ۲۰۳۳

http://rajanews.com/Files_Upload/90045.jpg

البته از نظر فنی هر گاه حل یک مساله پایان یابد، حل مساله جدید در شبکه آغاز می شود. اما به عنوان مثال هم اکنون که قرار است در هر ۱۰ دقیقه ۲۵ مساله به وجود یابد، کامپیوترهایی که در mining یا همان حل مسائل اشتراک دارند به گونه ای افزایش یابند، که در هر ۱۰ دقیقه بیشتر از ۲۵ مساله حل شود، شبکه به صورت خودکار پیچیدگی مساله را به گونه ای افزایش می دهد که به عنوان مثال در سال ۲۰۱۳ سرعت حل مسائل به ۲۵ مساله در ۱۰ دقیقه برسد. از طرف دیگر اگر تعداد کامپیوترها کاهش یابند، و تعداد مساله ای که حل می شود از این تعداد کمتر شود، پیچیدگی مساله به گونه ای کاهش می یابد که تعداد مساله های حل شده در ۱۰ دقیقه به ۲۵ مساله افزایش یابد. افزایش پیچیدگی مساله همانطور که در بالا توضیح داده شد به هیچ نهاد متمرکزی وابسته نیست و بخشی از قانون بیت کوین است. مسائل جدید در شبکه مطرح نمی شوند، بلکه صورت مساله ثابت و وابسته به حل مساله قبلی است.

هر گاه که یک مساله حل شد و پاسخ آن به صورت عمومی در شبکه منتشر شد، ورودی های جدید مساله که یکی از آن ها بخشی از پاسخ قبلی است کامل می شود و کامپیوترها می توانند در پیدا کردن جواب جدید مساله رقابت خود را شروع کنند. مدت زمان قبلی حل مساله و تاریخ کنونی دو ورودی دیگر این مساله ثابت هستند. پیچیده این مساله ثابت وابسته به این دو ورودی و به گونه ای است که زمان حل مساله را با سرعت رشد برنامه ریزی شده برای پایه پولی بیت کوین تنظیم کند. بدین صورت تنظیم رشد پایه پولی بیت کوین بر اساس نمودار بالا بر خلاف دیگر پول های رایج به هیچ نهاد متمرکزی وابسته نمی شود که بتواند اقدام به ایجاد بدون پشتوانه این نوع پول جدید کند.

اطلاعات مربوط به بیت کوین ها به جای این که به صورت متمرکز مانند سپرده های امروزی در سرورهای مرکزی نگهداری شوند، به صورت شبکه ای نگه داری می شوند. هر کس به راحتی می تواند یک کیف پول الکترونیک بیت کوینی روی کامپیوتر خود ایجاد کند، و بدون نیاز مراجعه به بانک و احراز هویت، به سادگی ساختن یک کاربر ایمیل حسابی برای خود افتتاح کند. البته افراد به جای نام کاربری و کلمه عبور که در سرورهای متمرکز ذخیره و توسط آن ها کنترل می شود از امضاهای الکترونیک برای تایید هویت خود استفاده می کنند که هیچ نیازی به ذخیره شدن و تایید توسط سروری مرکزی ندارد.

امضاهای الکترونیک روشی ریاضی است که شما می توانید به وسیله آن صدور یک پیام توسط فردی خاص را بررسی کنید. برای این کار شما در ابتدا باید توسط یک روش ریاضی یک جفت رشته به نام های کلید خصوصی و عمومی برای خود ایجاد کنید. سپس دو تابع وجود دارد که وظیفه یکی دریافت پیام شما و کلید خصوصی شما و تولید یک خروجی است. این خروجی را می توان به همراه متن اصلی و کلید عمومی شما به تابعی دیگر داد و بررسی کرد که آیا خروجی داده شده توسط کلید خصوصی شما ایجاد شده است یا خیر؟ روش امضاهای الکترونیک هم اکنون به صورت گسترده در دنیای فناوری اطلاعات برای تایید صدرو یک متن توسط یک فرد خاص مورد استفاده قرار می گیرد.

در واقع هر آدرس بیت کوینی که معادل شماره حساب در روش های امروزی است به جای این که اعتبار خود را از بانک اختصاص دهنده پیدا کند، Hash ای است از کلید عمومی ای که شما برای خود ساخته و کلید خصوصی مربوط به آن را در اختیار دارید.

به عنوان مثال 175tWpb8K1S7NmH4Zx6rewF9WQrcZv245W یک آدرس محسوب می شود که بیت کوینی که شما مالک آن هستید با کلید خصوصی معادل آن امضا شده است. هر کس می تواند به سادگی با در اختیار داشتن کلید عمومی شما بررسی کند که آیا امضایی که در انتهای بیت کوین وجود دارد مربوط به شما است یا خیر؟ هنگامی که شما می خواهید بیت کوین متعلق به خود را به فردی دیگر انتقال دهید یا به عبارت دیگر با بیت کوین خریدی انجام دهید، بیت کوین خود را به همراه آدرس حساب فرد متقاضی امضا می کنید و آن را به تمام شبکه اطلاع رسانی می کنید. شبکه به علت وجود کلید عمومی شما روی بیت کوین به راحتی می تواند از واگذاری بیت کوین توسط شما مطمئن شود. اما چون کس دیگری غیر از شما کلید خصوصی شما را در اختیار ندارد، هیچ کس نمی تواند ادعا کند که این بیت کوین به آدرسی دیگر منتقل شده است. از طرف دیگر مالک جدید بیت کوین نیز می تواند به نوبه خود این کار را با بیت کوینی که در اختیار دارد، انجام داده و آن را به کسی دیگر واگذار کند. بدین صورت سلسله مالکیت های هر بیت کوین به همراه آن در تمام شبکه نگهداری می شود و لازم نیست هیچ مرکزیتی مالکیت بیت کوین را نگهداری و یا تایید نماید.

هر چند توضیحات فنی آورده شده از نحوه کارکرد بیت کوین، توضیحاتی کامل نیست، اما می تواند شمایی کلی از مفهوم بیت کوین برای کسانی که با مفاهیم پیچیده ریاضی و رایانه ای آشنایی ندارند، را ترسیم کند. با نگاهی به طراحی بیت کوین می توان به چند مورد مهم از کارکردهای بیت کوین پی برد.

همانطور که گفته شد بیت کوین به گونه ای طراحی شده است که بر خلاف پول های امروزی امکان ایجاد بدون پشتوانه ندارد و حجم آن به علت نیاز روز افزون در ابتدا افزایشی است اما به تدریج به سمت ثبات پیش می رود. میزان کاهشی بیت کوین های جدیدی که در هر سال استخراج می شوند باعث می شود که دقیقا مثل طلا عمل کند. این امر باعث می شود که بسیاری از کسانی که از تورم پول های بدون پشتوانه آسیب دیده اند و یا در آینده آسیب خواهند دید، به بیت کوین به عنوان یک فرصت استثنایی و جایگزینی برای طلا بنگرند.

از طرف دیگر عدم تمرکز بیت کوین و وابستگی آن به شبکه ی غیر متمرکز باعث می شود که هیچ دولت، بانک یا قدرتی قدرت فشردن دکمه ای و خاموش کردن آن را نداشته باشد. به عبارت دیگر بیت کوین به عقیده بسیاری از هواداران آن قابل نابود شدن توسط مخالفان نیست و این موضوع می تواند قابلیت اطمینان این پول را برای کسانی که می خواهند از آن استفاده کنند به شدت بالا ببرد. به علاوه مجازی بودن و عدم تمرکز در این روش باعث می شود، هیچ کس نتواند اطلاعات مربوط به دارایی شما را در اختیار داشته باشد. شما می توانید به سادگی به کیف پول بیت کوینی که روی رایانه خود دارید، صدها حساب متصل کنید. با بیت کوین شما می توانید برای هر مبادله از حساب جدیدی استفاده کنید و به سادگی دارایی خود را به صورتی کاملا پراکنده نگهداری کنید. این امر باعث می شود که بیت کوین جذابیت فراوانی برای سرمایه دارانی داشته باشد که تمایل دارند از دست مالیات های سنگینی که این روزها، به صورت مداوم بر فشار آن ها افزوده می شود بگریزند.

و مهم تر از همه بیت کوین در حال رشد است. قیمت بیت کوین به دلار طی سه ماه گذشته تقریبا ۱۰ برابر شده است و این روال افزایشی با سرعت هر چه بیشتر ادامه دارد! قابلیت های بیت کوین و بحران های اقتصادی حاکم باعث شده است که اقبال به سمت این پول نوین به شدت در حال افزایش بوده و قیمت بیت کوین به شدتی بسیار بیشتر از طلا در حال رشد باشد. این مساله علاوه بر این که بالاخره سفته بازانی که هنوز به بیت کوین اعتماد نکرده اند را رام خود خواهد ساخت، می تواند باعث هجوم افراد عادی برای تبدیل سرمایه های اضافی خود به بیت کوین به امید کسب سود و جلوگیری از افت ارزش شود.

نمودار سه ماهه قیمت بیت کوین به دلار از ابتدای اکتبر تا انتهای مارس ۲۰۱۳

http://rajanews.com/Files_Upload/90046.jpg

اما آیا بیت کوین تنها اختراعی نوین برای حل مشکلاتی قدیمی است، که توسط نابغه ای ژاپنی ایجاد شده و به سرعت گسترش یافته است؟ متاسفانه باز هم شواهد زیادی خلاف این موضوع را نشان می دهند.

ساتوشی ناکاموتو نامی ژاپنی و مستعار برای فردی ناشناس است که به عنوان مخترع بیت کوین شناخته می شود. در سال ۲۰۰۸ فردی با این نام مقاله ای در mailing list رمزنگاری سایت www.metzdowd.com منتشر می کند، که بیت کوین را به عنوان پولی نوین مبتنی بر روش های رمزنگاری معرفی می کند. پیش از این تاریخ هیچ فعالیتی از چنین فردی ثبت نشده است. ساتوشی ناماکوتو پس از شکل گیری کامل شبکه بیت کوین و رفع معایب آن در آوریل ۲۰۱۱ وی در پستی که برای یکی از افرادی که در سایت این پروژه مشارکت داشته اند، ادعا می کند که به دنبال کار بر روی طرحی دیگر می رود، و از آن پس هیچ ردی از وی در این پروژه و یا جای دیگر دیده نمی شود! وی در سال ۲۰۰۹ اولین نسخه نرم افزار بیت کوین را منتشر می کند، که حجم بسیار بالای کار انجام شده روی آن، باعث شده است که بسیاری ادعا کنند که ساتوشی ناکاموتو نامی مستعار برای یک گروه به جای یک فرد است. از طرفی دیگر بر خلاف ادعای وی در پروفایل کاربری اش که خود را مردی ژاپنی و ۳۷ ساله معرفی می کند، مهارت استفاده وی از زبان انگلیسی و همچنین فرمت انگلیسی مورد استفاده در مقاله نشان می دهد که وی فردی ژاپنی نیست. از طرفی دیگر استفاده از spell آمریکایی در برخی عبارت ها نشان از گروهی بودن نوشتن مقاله دارد. پست های این فرد در mailing list سایتی که برای اولین بار وی مقاله خود را در آن منتشر کرد، نشان از آن دارد که انگیزه های انجام این پروژه کاملا سیاسی بوده اند. به عنوان مثال وی در پاسخ به این موضوع که ما پاسخ سوال های سیاسی را در رمزنگاری پیدا نخواهیم کرد.

می نویسد:

بله، اما ما می توانیم پیروز یک میدان مهم جنگی در مسابقات تسلیحاتی باشیم و سرزمینی جدید از آزادی را برای سال ها فتح کنیم. حکومت ها می توانند شبکه هایی مانند Napster که به صورت متمرکز مدیریت می شوند را گردن بزنند، اما باید در برابر شبکه های P2P مانند Gnutella و Tor خود را کنترل کنند.

یا در جایی دیگر در همین شبکه می گوید:

بیت کوین از منظر لیبرالیست ها بسیار جذاب است، اگر ما بتوانیم به درستی آن را تبیین کنیم. هر چند که من منظورم را در کدنویسی بهتر از کلمه ها بیان می کنم.

یا به عنوان مثالی دیگر در پایگاه داده مبادلات بیت کوین اولین رکورد حاوی یادداشتی ای از ناکاموتو بدین شرح است:

زمان ۳ ژانویه ۲۰۰۹، صدراعظم آغاز دومین طرح نجات مالی بانک ها

جالب این جاست که سایت ویکی پدیا اخیرا اقدام به حذف صفحه ای کرد که مطالب آورده شده درباره شخصیت و انگیزه های ساتوشی ناکاموتو را در صفحه ای به نام این شخص منتشر کرده بود!

اما مهم تر از بحث درباره رموز نحوه پیدایش بیت کوین پاسخ دادن به این سوال است، که بیت کوین در عمل چه نتایجی را به دنبال خواهد داشت؟

از سال ۲۰۰۰ بسیاری از کشورها و سرمایه داران بین المللی به علت بی اعتمادی به دلارهای بدون پشتوانه و از ترس سقوط ارزش دلار در حال تبدیل دلارهای بدون پشتوانه خود به طلا هستند که این امر باعث افزایش شدید قیمت طلا در جهان شده است.

نمودار قیمت طلا به دلار از ۱۹۶۰ تاکنون

http://rajanews.com/Files_Upload/90047.jpg

اما بیت کوین ظاهرا قرار است، به عنوان کارکرد اول خود جایگزینی برای طلا در انتقال ثروت ها هنگام روی گردانی اقتصادهای جهانی از دلار و یورو باشد. این امر باعث می شود که به جای این که طلای کشورهایی مانند چین، هند، روسیه و ایران که با تقاصای بالا برای طلا اقتصاد آمریکا را به چالش و خود را برای سقوط دلار آماده می کردند، در هنگام سقوط دلار با ارزش شده و اقتصاد این کشورها را تقویت کند، حجم اصلی دلارهای جمع آوری شده توسط سرمایه داران صرف خرید بیش از ۱۰ میلیون بیت کوینی شود که تا کنون استخراج شده اند!

حال سوال اساسی این جاست که این بیت کوین ها متعلق به کیست؟ متاسفانه بیت کوین به گونه ای طراحی شده که هیچ پاسخی برای این سوال وجود ندارد!

البته برای حدس زدن پاسخ این سوال می توان نگاهی دوباره به جمله معروف ناکاموتو داشت.

زمان ۳ ژانویه ۲۰۰۹، صدراعظم آغاز دومین طرح نجات مالی بانک ها

کسانی که اخبار بحران مالی ۲۰۰۸ آمریکا را پیگیری می کردند می دانند که طرح نجات مالی بانک ها، به طرح کمک ۷۰۰ میلیارد دلاری دولت آمریکا به بانک ها که توسط هنری پاولسون، وزیر لیبرال مسلک دارایی آمریکا به کنگره تقدیم و در خلال بحران مالی ۲۰۰۸ به تصویب رسید اطلاق می شود. در این طرح برای جلوگیری از ورشکستگی بانک ها و ایجاد توانایی پاسخ گویی به سیل متقاضیانی که از ترس برشکستگی به آن ها هجوم آورده بودند، دولت ۷۰۰ میلیارد دلار به بانک ها کمک کرد. با توجه به این موضوع می توان فهمید طرحی به نام بیت کوین که به گفته ناکاموتو جذابیت بسیاری برای لیبرالیست های اقتصادی دارد و دومین طرح نجات مالی بانک هاست توسط چه کسانی راه اندازی شده و ۱۰ میلیون بیت کوینی که تاکنون استخراج شده اند، در دست چه کسانی است.

ممکن است این ادعای نگارنده که بیت کوین یک طرح نوین استعماری است که توسط دولت آمریکا به منظور ادامه چپاول ثروت ملت ها طراحی شده است، به نظر برخی به توهم توطئه وی مربوط شود. ممکن است این افراد ادعا کنند که بیت کوین پولی است که هر فردی با هر ملیتی ممکن است، اقدام به استخراج آن و یا خرید آن کند و دلیلی ندارد که این پروژه را یک پروژه آمریکایی دانست. شاید نسبت دادن طراحی پروژه بیت کوین به آمریکا توهمی بیش نباشد، اما واضح است که تا چند ماه پیش قریب به اتفاق مردم دنیا حتی یک بار نیز نام بیت کوین را نشنیده بودند و هر بیت کوینی که هم اکنون با پوشش رسانه ای اندک به قیمت ۱۴۰ دلار خرید و فروش می شود، یک دلار نیز قیمت نداشت!

تاکنون ۱۰ میلیون بیت کوین یعنی نیمی از تمام بیت کوین های موجود در جهان استخراج و تقریبا به رایگان در اختیار کسانی قرار گرفته است که زودتر از این موضوع اطلاع یافته و به آن اعتماد کرده اند. حال ظاهرا این فرصت برای این افراد فراهم شده است که در صورت اقبال عمومی مردم دنیا به این پول میلیاردها برابر هزینه ای که برای به دست آوردن این پول کرده اند، سود به دست آورند. بیایید هر چند در توهم توطئه فرض کنیم که مالکیت ۹ میلیون بیت کوین از ۱۰ میلیون بیت کوین استخراج شده در دست گروهی باشد که به سفارش دولت آمریکا آن را طراحی کرده اند و قصد عرضه آن را در بازارهای تبادل پولی ندارند. ساختن یک اقبال عمومی به این پول در رسانه های دنیا می تواند ارزش یک میلیون بیت کوین در گردش عمومی را به شدت بالا ببرد.

در محاسبه ای ساده، برای این که قیمت هر بیت کوین به ۱ میلیون دلار برسد، کافی است که ۱ تریلیون دلار سرمایه بخواهد اقدام به خرید ۱ میلیون بیت کوین در گردش کند. با این حساب صاحبان فرضی ۹ میلیون بیت کوین، بدون صرف هیچ هزینه ای مالک ۹ تریلوین دلار ثروت خواهند شد! این موضوع که چنین فرضی یک توهم است یا یک واقعیت مشخص نیست، اما در صورت واقعیت، هم اکنون که بار دیگر زمان مواخذه دولت مردان آمریکا به علت چپاول ثروت های دیگر جوامع فرا رسیده است، ظاهرا بیت کوین این فرصت را برای دولت آمریکا فراهم ساخته که یک بار دیگر بدهی های جهانی خود را صاف کرده و از طرف دیگر بازی جدید و استعماری نوین را با پول را آغاز کند.

کافی است که دولت آمریکا بتواند بازی را به گونه ای هدایت کند که تورمی نزدیک به ۱۰ درصد برای دلار در چند سال متوالی اتفاق بیافتد. در چنین شرایطی سرمایه داران و کشورهایی که حجم عظیمی از ثروت های خود را به دلار نگه داری می کنند تصمیم خواهند گرفت که دلارهای خود را به پول مناسب تر و یا چیز با ارزشی تبدیل کنند. در چنین شرایطی چه چیز بهتر از بیت کوین که سرعت رشد قیمت آن نوید سود فراوانی به سرمایه داران در صورت سرمایه گذاری در آن خواهد داد؟ در این صورت صاحبان ۱۰ میلیون بیت کوین فعلی خواهند توانست در قیمت هایی نزدیک به ۱ میلیون دلار به ازای هر بیت کوین، نزدیک به ۱۰ تریلیون دلاری که دولت آمریکا بدون هیچ پشتوانه ای در اقتصاد دنیا تزریق کرده است را جمع آوری کنند.

جالب این جاست که بیت کوین به گونه ای طراحی شده است که هر واحد آن به ۱۰۰ میلیون واحد کوچک تر به نام ساتوشی طراح بیت کوین، قابل تقسیم است، که در قیمت ۱ میلیون دلار برای هر بیت کوین به معنای ۱ سنت است! این امر نشان از دقت بالای طراحان بیت کوین برای تسویه حساب با دنیا دارد. با این حساب حجم عظیمی از بدهی های آمریکا به سادگی و بدون هجوم دلارهای بدون پشتوانه به بازارهای آمریکا برای خرید، توسط مالکان بیت کوین جمع آوری و با تورمی جزئی در چند سال، هیچ نیازی به سقوط دلار نخواهد بود. البته تنها کاربرد این پروژه جمع آوری دلارهای بدون پشتوانه آمریکایی و تسویه حساب آمریکا با ملت های دنیا نیست.

این پروژه این امکان را برای آمریکا به عنوان فراهم می سازد، که در دنیای آینده که بیت کوین به صورت گسترده به عنوان پولی جدید مورد استفاده قرار می گیرد، و ارزش بیت کوین به ارقامی به مراتب بالاتر از قیمت های فعلی می رسد، و عملیات mining یا همان یافتن بیت کوین های جدید به شدت به صرفه می شود، به عنوان برترین دارنده تکنولوژی های به اصطلاح High Tech، اقدام به فروش رایانه هایی جدید برای استخراج بیت کوین کرده و اقتصاد خود را از این طریق سر و سامانی بخشد. از طرف دیگر وابسته بودن شدید این تکنولوژی به اینترنت و حاکمیت بلامنازع آمریکا بر حجم زیادی از تکنولوژی ها و سخت افزارهای مربوط به اینترنت مانند سرورها، بار دیگر تکنولوژی و در نتیجه اقتصاد آمریکا را در صدر دنیا قرار خواهد داد. در چنین شرایطی با توجه به اهمیت روز افزونی که شبکه اینترنت برای هر کشور پیدا خواهد کرد، آمریکا می تواند با تسلطی که بر اینترنت دارد، با در پیش گرفتن سیاست هایی مانند تحریم بانکی ایران، به راحتی دولت های مخالف خود در دنیا را از نظر سیاسی تحت فشار قرار داده و تحریم هایی به مراتب سخت تر علیه آن ها وضع کند.

اما آیا واقعا به هیچ صورت نمی توان با این استعمار نوین مقابله و آن را شکست داد؟ تجربه انقلاب اسلامی بارها و بارها به ما نشان داده که کامل ترین الگو در مواجه با شرایط دشوار، تکیه بر آگاهی و عملکرد آحاد افراد امت است. قطعا اولین و مهمترین گام برای مواجه با این بحران نیز تکیه حکومت ها بر آگاه سازی مردم به استضعاف کشیده شده دنیا، با استفاده از حداقل امکانات رسانه ای ایشان، که خارج از امپراطوری رسانه ای جهان عمل می کند، و استفاده از پتانسیل عظیم جوامع در شناسایی ابعاد شوم این طرح و روش های مقابله با آن است. خوشبختانه بیت کوین آن چنان که در امپراطوری رسانه ای تبلیغ می شود، غیر قابل شکست نیست. به نظر نگارنده به عنوان فردی که مدتی روی ابعاد این طرح مطالعه کرده است، یکی از راه های مقابله با این طرح آگاه سازی دولت مردان حکومت هایی مانند چین، روسیه، هند، برزیل و دیگر اقتصادهای پر جمعیت و بزرگی است که سال هاست خود را برای پشت سر گذاشتن آمریکا به عنوان یک رقیب آماده می کنند. البته باید توجه داشت که معایب بیت کوین به استعماری بودن آن محدود نمی شود. پل کروگمن اقتصاددان برجسته نو کینزی و برنده جایزه نوبل اقتصاد که بر خلاف اقتصاد دان های لیبرال افراطی از مداخله دولت برای جلوگیری از انحراف در بازار آزاد حمایت می کنند، در اظهار نظری درباره بیت کوین در سال ۲۰۱۱ می گوید:

بیت کوین هر چه نوسانات شدیدی را پشت سر گذاشته اما به طور کلی به شدت افزایش ارزش داشته است. پس خرید آن حداقل تاکنون سرمایه گذاری خوبی به حساب می آید. اما آیا این موضوع حاکی از موفقیت آزمایش این طرح است؟ نه، چیزی که ما از یک سیستم پولی می خواهیم این نیست که افرادی که آن را ذخیره می کنند ثروتمند سازد. ما از سیستم پولی انتظار داریم که مبادلات را سهولت بخشیده و کل اقتصاد را ثروتمند کند. و این به هیچ وجه چیزی نیست که در بیت کوین در حال اتفاق است.

به سادگی می توان به این موضوع پی برد که این قابلیت بیت کوین که مالکیت پول را پنهان نگاه می دارد، می تواند به شدت روال دریافت مالیات و تامین مالی دولت ها را دچار مشکل ساخته و به علت منافع عده ای سرمایه دار که تمایلی به پرداخت مالیات ندارند، ارکان ثبات، امنیت و پیشرفت را با چالش مواجه سازد. از طرف دیگر بر خلاف ادعایی که زیاد روی آن تبلیغ می شود، بیت کوین نمی تواند مشکل ایجاد نقدینگی بدون پشتوانه را حل کند. بسیاری از کسانی که آشنایی بیشتری با اقتصاد دارند می دانند که خلق اعتبار خریدی که به واسطه وام های بانک ها در جامعه ایجاد می شود، قدرتی چندین برابر پایه پولی اولیه ایجاد شده توسط دولت دارد و دولت ها می توانند با کنترل سیستم های بانکی به وسیله اهرم های خاصی که در اختیار دارند، میزان افزایش یا کاهش نقدینگی اقتصاد را بدون هیچ تغییری در پایه پولی اعمال کنند. به زبان ساده ۲۱ میلیون بیت کوین نهایی در حال گردش به هیچ وجه به معنای ثبات حجم پول نیست و کنترل دولت ها بر بانک ها میزان پول در جامعه را مشخص می کند. چه این پول بیت کوین باشد، چه دلار و یا چه میزان آن ثابت باشد، چه متغیر.

یکی دیگر از مشکلات بیت کوین، پیچیدگی های فنی این پروژه است که راه را برای وقوع بحران های غیر قابل پیش بینی باز می کند. تاریخ چه بیت کوین نشان می دهد که این پروژه دو بار در آگوست ۲۰۱۰ و مارس ۲۰۱۳ دچار مشکلی فنی شد که باعث کاهش فوری و شدید ارزش بیت کوین شد.

در صورت ایجاد یک توافق عمومی به استعماری و ناکارآمد بودن این طرح می توان اتحادیه ای از کشورهای بزرگ تشکیل داد که قوانینی مربوط به ممنوعیت و جرم بودن خرید و فروش بیت کوین و خرید و فروش با بیت کوین چه به صورت محلی و چه برای تجارت خارجی، در آن تصویب شود، و از طرف دیگر با در نظر گرفتن مجازات های سنگین و در پیش گرفتن فعالیت های کنترلی مورد نیاز از روی آوردن و بازی کردن گسترده عموم مردم در زمین اقتصاد آمریکا جلوگیری کرد. این اتحادیه ها می توانند نیازهای تجاری خود را با پول های محلی خود به صورت مبادلات پایاپای بدون نیاز به هیچ بیت کوین، دلار و یورویی برطرف سازند.

حتی با تکیه بر این مفهوم که هیچ دولت یا نهاد قدرتمند بین المللی در ظاهر حامی بیت کوین نیست، این اتحادیه می تواند اقدام به سرمایه گذاری و اتخاذ روش هایی برای از بین بردن شبکه بیت کوین کند. از نظر فنی شبکه بیت کوین به گونه ای طراحی شده است که تا زمانی که نیمی از miner ها قصد نابود کردن آن را نداشته باشند به حیات خود ادامه می دهد. اگر اتحادیه بزرگی از کشورهای در حال توسعه که نیمی از جمعیت دنیا را در اختیار داشته و ثروت های آن ها همواره مورد طمع استعمارگران بوده است، تصمیم به مبارزه با شبکه بیت کوین بگیرند، کافی است که این کشورها از کاربران اینترنت خود بخواهند که نرم افزاری روی رایانه خود نصب کنند که به عنوان مثال ۱۰ درصد از قدرت پردازشی رایانه ایشان را در هنگام کار به مبارزه با بیت کوین اختصاص دهد. حتی این کشورها می توانند دریافت سرویس اینترنت را به فعال بودن این سرویس مربوط و مشروط کنند. بدین صورت هیچ گروهی نخواهد توانست، با قدرت عظیم رایانه های موجود در کشورهای پر جمعیتی مانند چین، هند، روسیه و برزیل رقابت کند.

البته قطعا پروژه بیت کوین نقاط ضعف فراوان دیگری نیز چه از لحاظ فنی و چه غیر فنی دارد که با ایجاد اتحادی عمومی و فراگیر می توان روی پیدا کردن و استفاده از آن ها در راه مبارزه و نابودی بیت کوین بهره جست. در نهایت ذکر این نکته لازم است که پیش بینی سرنوشت بیت کوین بسیار دشوار است. برای این که به این دشواری پی ببرید می توانید از خود بپرسید که آیا شما بیت کوین می خرید!؟ این سوالی است که جمعیت جهان از خود خواهند پرسید؟ جالب این جاست که از بسیاری از لحاظ ها مساله بیت کوین به زودی برای اقتصاد جهانی به مساله ای شبیه به طلا و دلار در اقتصاد سال گذشته ایران، اما در ابعادی بسیار وسیع تر تبدیل خواهد شد.

قطعا سودای سود باعث خواهد شد که بسیاری از کسانی که با مساله به دست آوردن پول از پول بدون کار لازم مواجه شوند، اقدام به تئوری سازی در توجیه کار خود کنند. برای عقلی که از زینت دادن اعمال منکرش توسط شیطان در امان است، واضح است که کسب سود از راهی که امروز به آن سفته بازی می گوییم، در واقع مصداق اکل اموال به باطل است. قطعا تنها دلیل به وجود آمدن سود در بازار سفته بازی که هیچ تولید و خدمتی در آن ارائه نمی شود، روی آوردن سفته بازان به این بازار و تبادل اموال در قمار و عمل باطلی است که عده ای برنده و عده ای بازنده دارد. افزایش ارزش طلایی که من در بازار سفته بازی به دست می آورم، نتیجه به دست آوردن ارزش یا قدرت خریدی است، که فردی دیگر با کار به دست آورده و آن را از دست داده است. البته ممکن است این روال هنگامی که در ابعاد گسترده در جامعه اتفاق می افتد، شفافیت باطل بودن خود را از دست بدهد، اما به هر حال سفته بازی از نظر عملکرد هیچ تفاوتی با گلدکوئیست ندارد! البته همانطور که توضیح داده شد، شفافیت باطل بودن خرید بیت کوین به مراتب بیشتر از طلا و دلار است. خرید بیت کوین در واقع تبدیل شدن به جنود فرعون زمانه در فساد فی الارضی است که خداوند در قرآن کریم این گونه درباره سرنوشت این کار هشدار داده است.

إِنَّ فِرْعَوْنَ عَلَا فِي الْأَرْضِ وَجَعَلَ أَهْلَهَا شِيَعًا يَسْتَضْعِفُ طَائِفَةً مِنْهُمْ يُذَبِّحُ أَبْنَاءَهُمْ وَيَسْتَحْيِي نِسَاءَهُمْ ۚ إِنَّهُ كَانَ مِنَ الْمُفْسِدِينَ ﴿٤﴾ وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ﴿٥﴾ وَنُمَكِّنَ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَنُرِيَ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُمْ مَا كَانُوا يَحْذَرُونَ ﴿٦﴾

با سلام از این که کوروش این مطلب بسیار زیبا رو در فروم قرار داد ازش تشکر میکنم ، و سپاسگزارم ، متد جالبی هست این بیت کوین قبلاً در موردش شنیدم و حتی یک کلیپی هم تماشا کردم ،به شما پیشنهاد میکنم این کلیپ نسبتاً کم حجم در مورد بیت کوین رو دانلود کنید و ازش استفاده ببرید ، بار دیگه از کوروش تشکر میکنم (سوای این که چه کسی نفع یا ضرر میکنه جداً زیباست که اینطور با ریاضی میشه مشکل رو حل کرد )

http://upcity.ir/images2/07147756162508354420.png

http://upcity.ir/images2/54820388739208956008.png


دانلود از اینجا

حجم کلیپ : 25.75 mb